Zadania Grupa V – Archiwum
Zapraszamy przedszkolaków i rodziców do skorzystania z propozycji zadań i zabaw (06.04.-09.04. 2021 r.):
Propozycja zadań „Palmy i bazie”06.04.
liczenie-6-latek-tydzien-29-30
czytanie-pisanie-6-latek-tydzien-29-30
planeta-dzieci-6-latek-tydzien-29-30
Ćwiczenia logopedyczne gloska_cz2
Zajęcia rytmiczne dn. 08.14.2021 6 latki
Zapraszamy przedszkolaków i rodziców do skorzystania z propozycji zadań i zabaw (29.03.-02.04. 2021 r.):
Propozycja zadań i zabaw grupa V
Ćwiczenia logopedyczne_gloska_cz1
14-17.12. 2020 r. „Przygotowanie do świąt”
Zachęcamy do nauki kolędy „Przybieżeli do Betlejem”
Przybieżeli do Betlejem pasterze,
Grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.
Chwała na wysokości,
chwała na wysokości,
a pokój na ziemi
Oddawali swe ukłony w pokorze
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Chwała na wysokości…
Zapraszamy do przeczytania, a dla chętnych nauki wierszyka o choinkach :”Przyjazd choinki”
Po torach, po mostach, pomiędzy górami
Jedzie do Warszawy pociąg z choinkami.
Przypatrzcie się, chłopcy, uwaga, dziewczynki:
Na każdym wagonie nic, tylko choinki.
Już pociąg przystaje, już podróż skończona,
Już jesteś w Warszawie, choinko zielona.
Barbara Lewandowska
OPOWIEŚĆ WIGILIJNA
WIGILIA TO NAJBARDZIEJ OCZEKIWANY DZIEŃ W ROKU.
OD SAMEGO RANA PACHNIE GRZYBAMI, MAKOWCEM I KORZENNYMI PIERNIKAMI. NAJWIĘCEJ PIERNIKÓW MA KSZTAŁT SERDUSZKA, BO SERCE TO MIŁOŚĆ, A DZIŚ WSZYSCY PRAGNIEMY BYĆ DLA SIEBIE DOBRZY I MILI.
NIKT DZIŚ NIE PRÓŻNUJE, KAŻDY MA JAKIEŚ ZADANIE, KTÓRE PRAGNIE WYKONAĆ JAK NAJLEPIEJ, BO GDY WIECZOREM SPOJRZY NA CHOINKĘ CHCIAŁBY ZOBACZYĆ SWE IMIĘ NA NAJPIĘKNIEJSZYM, WYMARZONYM PREZENCIE.
W OKNACH KAŻDEGO DOMU WISZĄ FIRANKI.
NA STOLE LŚNI PACHNĄCY, BIAŁY OBRUS. NA ŚRODKU STOŁU SIANKO Z FIGURKĄ MAŁEGO DZIECIĄTKA. OPŁATKI NA KAŻDYM TALERZYKU DLA KAŻDEGO DOMOWNIKA I GOŚCI.
ZA OKNEM ZIMA.
ŚNIEG PRZYKRYŁ PUCHOWĄ PIERZYNKĄ DRZEWA, KRZEWY, DACHY DOMÓW I CAŁY OGRÓD.
NAD DOMAMI, ULICAMI ROZGWIEŻDŻONE NIEBO, ZAPEWNIA NAS O TYM, ŻE ZABŁYŚNIE NA NIM NAJJAŚNIEJSZA GWIAZDA, KTÓRA PROWADZI DO STAJENKI BETLEJEMSKIEJ SKRZYDLATE ANIOŁKI, PASTERZY I MĘDRCÓW Z DALEKIEGO WSCHODU.
W POKOJU STOI CHOINKA Z GWIAZDĄ NA CZUBKU I MIENIĄCYMI SIĘ BOMBKAMI W RÓŻNYCH KOLORACH.
ZŁOTE, SREBRNE, CZERWONE, NIEBIESKIE ŁAŃCUCHY OPASAŁY GAŁĄZKI PACHNĄCEGO LASEM ŚWIERKU OD SAMEGO CZUBKA AŻ DO PODŁOGI.
Z KUCHNI SŁYCHAĆ KRZĄTANIE MAMY, SKWIERCZY NA PATELNI SMAŻONY
NA MASEŁKU KARP. TATA NAKRYWA DO STOŁU. DZIŚ NAJWSPANIALSZA PORCELANA KRÓLUJE NA STOLE. TALERZE ZE ZŁOTYM ORNAMENTEM, PŁYTKIE I GŁĘBOKIE DLA KAŻDEGO Z RODZINY, DODATKOWO DLA PODRÓŻNIKA, CZY STARUSZKA
Z SĄSIEDZTWA.
DZIŚ NIKT NIE MOŻE ZOSTAĆ SAM.
MAMA PROSI DO WIECZERZY, WNOSI 12 POTRAW. TATO CZYTA FRAGMENT BIBLII O NARODZENIU DZIECIĄTKA W BETLEJEM.
DZIELIMY SIĘ OPŁATKIEM, SKŁADAMY SOBIE ŻYCZENIA, SIADAMY DO WIECZERZY.
UŚMIECHNIĘCI, RADOŚNI Z APETYTEM ZJADAMY ŚWIĄTECZNE SMAKOŁYKI
I NIECIERPLIWIE NASŁUCHUJEMY CZY NIE ODEZWIE SIĘ DZWONEK.
JEST – ZRYWAMY SIĘ OD STOŁU BY PRZYWITAĆ OCZEKIWANEGO GOŚCIA.
TO MIKOŁAJ. TO ON OD WIEKÓW ROZDAJE PREZENTY, BIERZE NA KOLANA, PRZYTULI, A CZASEM POGROZI PALCEM.
W WIGILIJNĄ NOC O PÓLNOCY IDZIEMY NA „PASTERKĘ” I ŚPIEWAMY KOLĘDY. LUDZIE UŚMIECHAJĄ SIĘ DO SIEBIE, WIDAĆ ŁZY WZRUSZENIA TO PRZECIEŻ PAMIĄTKA NARODZIN ZBAWICIELA, KTÓRA TRWA JUŻ 2020 LAT.
Kolorowanki świąteczne:
Zapraszam do zrobienia ozdób na choinkę
Karty pracy do pobrania:
LOGOPEDIA
Ćwiczenia do pobrania: Głoska „R”
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Zapraszam na wakacyjne zajęcia rytmiczne
Na ostatnich zajęciach wybraliśmy się do ZOO. Poznaliście rożne zwierzęta. Dzisiaj nauczymy się piosenki im poświęcone
- Przywitamy się piosenką „Witamy”. Wykonujcie proponowane tekstem ruchy.
https://www.youtube.com/watch?v=8HozqzBRUe
- 2. Przypomnimy sobie też piosenkę zapraszającą do gimnastyki. Śpiewajcie i poruszajcie się rytmiczne. W refrenie naśladujcie gesty.
https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA
- Przypominamy piosenkę „ Idziemy do ZOO”
https://www.youtube.com/watch?v=MVbItbSlB1o
Powtarzajcie wielokrotnie , aby nauczyć się na pamięć
- Nauka piosenki „Cztery słonie”
https://www.youtube.com/watch?v=6-LrJfXpKV4
Powtarzajcie wielokrotnie , aby nauczyć się na pamięć
- Zabawa przy piosence.
Podczas piosenki dzieci maszerują na przerwę w muzyce np. mama wymienia jakaś cyfrę np. 4 W trakcie ciszy dziecko musi pokazać 4 różne np. klocki, maskotki itp. Ponownie rozbrzmiewa piosenką i pada inna cyfra itd.
- Teraz trochę ruchu. Powtarzajcie gesty z układu tanecznego „Wyginaj śmiało ciało”
https://www.youtube.com/watch?v=m4pLRF96kyI
- Proponuje jeszcze ćwiczenie relaksacyjna oddechowe np. leżenie na plecach na podłodze (oczywiście z wykładziną lub dywanem): wciągamy powietrze nosem i wydychamy ustami jak byśmy chcieli zgasić świeczkę. Do tego można włączyć ulubioną przez dziecko muzykę lub piosenkę relaksacyjną, może to też być ulubiona kołysanka.
Zapraszam do wspólnej zabawy
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Zapraszam na wakacyjne zajęcia rytmiczne
Dzisiaj w wakacyjnych wędrówkach wybierzemy się do ZOO
- Przywitamy się piosenką „Witamy”. Wykonujcie proponowane tekstem ruchy.
- 2. Ćwicz z Lulisią i Lulitulisiami – trening fitness dla dzieci część 2
Na zajęciach już ćwiczyliście Lulisią i Lulitulisiami. To jest druga część
- Na rozśpiewanie przypomnijcie sobie wakacyjne piosenki
– piosenkia„Smak wakacji”
– piosenka „Lato, lato”
https://www.youtube.com/watch?v=7ql1u0WdxvI
-piosenka ”Wakacji czas”
- Nauka piosenki „ Idziemy do ZOO”
Powtarzajcie wielokrotnie , aby nauczyć się na pamięć
- Obejrzyjcie prezentacje. Jak pójdziecie z Rodzicami do ZOO będziecie umieli rozpoznawać i nazywać poznane zwierzęta
- A teraz zagadka. Postarajcie odgadnąć nazwę zwierzęcia po usłyszenie ich głosów
- Teraz trochę ruchu. Przypominamy taniec przy piosence ”Idą wakacje”
- Na koniec piosenka ”Niech żyją wakacje”
Życzę wspaniałej zabawy i pełnych wrażeń muzycznych wędrówek
LOGOPEDIA
Ćwiczenia do pobrania: Głoska_”sz”
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Zapraszam na wakacyjne zajęcia rytmiczne
1. Przywitamy się nowa piosenką „Witamy”. Wykonujcie proponowane tekstem ruchy.
2. Poćwiczymy przy piosence ”Muzyczne stop”
Śpiewajcie i wykonujcie rytmiczna zabawę , kształcąca szybki refleks i orientację
3. Nauka piosenki ”Wakacji czas”
4. Powtórzenie piosenki „Smak wakacji”
5. Obejrzyjcie prezentację „Atrakcje w Bezpieczne Wakacje”
6. Czas na energiczny taniec “Rock Around the Clock”
7. Powtarzamy na zakończenie piosenkę “Niech żyją wakacje” .Myślę ,że ją już umiecie na pamięć
Życzę wspaniałej zabawy
LOGOPEDIA
Ćwiczenia do pobrania: Gloska_”r”
LOGOPEDIA:
ćwiczenia do pobrania: Logopedia_dla_Przedszkolaka_nr_2
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Witam Was w wakacyjny czas. Spędzacie wakacje nad morzem, jeziorem. Może u babci na działce. Spacerujecie z rodzicami po górach. W wolnych chwilach proponuje wakacyjne zajęcia przy muzyce.
1.Powitanie. Na dzień dobry zapraszam do tańca ”Diana. Dajana”
https://www.youtube.com/watch?v=-ju2gXMOhyk
- Ćwiczymy z Lulisią i Lulitulisiami
https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc&t=10s
- Nauka piosenki „Smak wakacji”
https://www.youtube.com/watch?v=0ZFiNeOtIig
- Przypominamy sobie piosenkę „Lato, lato”
https://www.youtube.com/watch?v=7ql1u0WdxvI
Powtarzamy słowa wielokrotnie, tak aby nauczyć się ich na pamięć. Pomoże Wam wyświetlany tekst. Poproście Waszych Rodziców do wspólnego śpiewania
- Teraz trochę ruchu. Przypominamy taniec przy piosence ”Idą wakacje”
https://www.youtube.com/watch?v=BmbPAd4P93E&list=PL7OVl7WqJXQKtWuSVoJg4Hhke1dsdjOEe&index=9
Tańczyć możecie na plaży, przy basenie sami lub z rodzicami
- Na koniec popularna piosenka ”Niech żyją wakacje”
https://www.youtube.com/watch?v=BauTov9xmZY
Życzę wspaniałej zabawy
„Skarby znad morza” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic przynosi przedmioty (lub ich zdjęcia) kojarzące się z morzem (muszla, piasek, bursztyn, rozgwiazda).
Rozmowa z dzieckiem:
- z jakim regionem Polski kojarzą wam się te przedmioty?
- Czy zna jakieś polskie miejscowości leżące nad morzem?
Z pomocą rodzica dziecko odnajduje na mapie Gdańsk, Gdynię, Łebę i Ustkę.
„Morze i plaża” – zabawa plastyczna.
Dzieci malują farbami na dużych arkuszach papieru morze i plażę.
Lato Zdzisław Szczepaniak
No dzieciarnia – co wy na to? Już od jutra mamy lato! Ta wspaniała, ciepła pora Trwa od rana do wieczora Przez co najmniej dwa miesiące, Gdy najmocniej grzeje słońce. W tym to czasie, o tej porze Każdy bawi się, jak może. Z bratem, z siostrą, z kolegami. Samotnicy wolą sami. Malcy jeżdżą na rowerkach, Trwa zabawa w piłkę, w berka. Warczą wściekle motorynki. Kto tak piszczy? To dziewczynki… Przechwalają się chłopaki: – Co tam guzy i siniaki! Na trzepaku – gimnastyka. Pół podwórka kozły fika, A wódz Indian właśnie każe Schwytać jakieś blade twarze I przywiązać je do pala, Choć współczucie nie pozwala… Ktoś gdzieś chlipie: – Ja się boję… W odsiecz idą mu kowboje. Inni znów za piłką gonią (szyby już ze strachu dzwonią), Komuś w biegu spadły buty (nic nie szkodzi – to nie luty), Ktoś gdzieś zginął, choć nie igła, Lecą w górę bańki z mydła… W piaskownicy góra piasku. Dookoła pełno wrzasku. – Hurra! Nie ma jak wakacje! Głośno krzyczy (i ma rację): Bolek z Kaziem, Włodek z Jackiem, Andrzej z Rysiem, Wicek z Wackiem, Mania z Halą, Wanda z Martą, Gosia z Basią – no bo warto Wykorzystać każdą chwilę, Aby się zabawić mile, Aby nie iść do przedszkola, Aby strzelić wreszcie gola, Aby w nosie mieć klasówki, Dwójki, piątki, wywiadówki… Można wreszcie się nie śpieszyć, Można się z wszystkiego cieszyć. Do momentu… gdy z balkonu Tato krzyknie: „MARSZ DO DOMU!”. W domu nas do wanny wsadzą, Doszorują i wygładzą. Potem każą siąść za stołem i napychać brzuch z mozołem. A gdy wreszcie wszystko zjemy, Wykrztusimy: „Dziękujemy…” Wówczas mama – dobra wróżka – Zaprowadzi nas do łóżka. Na dobranoc zaś koniecznie Powie: „JUTRO BAW SIĘ GRZECZNIE…”.
Hello! Witajcie Dzieci! W tym tygodniu Tatusiowie obchodzą swoje Święto, dlatego chciałabym Wam zaproponować piosenki związane z Dniem Taty. Z tej okazji wspólnie składamy wszystkim Tatusiom serdeczne życzenia: Happy Father’s Day!
I have a very special Friend* – piosenka z klaskaniem
Happy Father’s Day Song** – piosenka z pokazywaniem
Father’s Day Songs Boom Chicka Boom – piosenka/taniec
I have a very special Friend* – Mam bardzo wyjątkowego Przyjaciela
And Daddy is his name-o. I nazywa się Tatuś.
D-A-D-D-Y,
clap-A-D-D-Y
clap-clap-D-D-Y
clap-clap-clap-D-Y
clap-clap-clap-clap-Y
clap-clap-clap-clap-clap
Happy Father’s Day Song**
Ref. We love our daddies. Kochamy naszych tatusiów,
we listen to what they say. Słuchamy tego, co mówią.
We love our daddies. Kochamy naszych tatusiów,
Happy father’s Day! Szczęśliwego dnia Taty!
Dads are heroes – Tatusiowie są bohaterami
Dads are very brave – Tatusiowie są bardzo odważni
Dads are the best because -Tatusiowie są najlepsi, ponieważ
They keep us safe – Zapewniają nam bezpieczeństwo.
Dads are playful. Tatusiowie są zabawni.
Dads are very strong. Tatusiowie są bardzo silni.
Dads make us feel better – Sprawiają, że czujemy się lepiej
When something is wrong – Kiedy coś jest nie tak.
Dads are funny .Tatusiowie są zabawni
Dads are very smart. Tatusiowie są bardzo mądrzy.
Some dads like sport. Niektórzy tatusiowie lubią sport.
And some dads like art. I niektórzy lubią sztukę.
Dads tell us stories. Tatusiowie opowiadają nam historie.
And teach us lots of things. I uczą nas wielu rzeczy.
Not scared of monsters. Nie boją się potworów.
Because dads are kings. Ponieważ tatusiowie są królami.
Stand up for your daddy! – wstań dla twojego taty!
Wave your hands – pomachaj rękami
from side to side –od jednej do drugiej strony
clap your hands – klaskaj w dłonie
for your daddy! – dla twojego taty!
you’re doing it right! Robisz to dobrze!
Pliki do pobrania:
LOGOPEDIA
Pliki do pobrania: P20200622_gloska_cz_4
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Jeszcze parę dni i będzie lato . Czas wesołej zabawy w słoneczne dni na plaży nad morzem lub jeziorem i wspaniałych wędrówek po górach. Przywitajmy nową porę roku piosenką i tańcem.
Drogie sześciolatki , dla Was wraz z początkiem lata zbliża się pora pożegnania przedszkola i po wakacjach pomaszerowania do szkoły. To wtedy zostaniecie uczniami I klasy
1.Powitanie. Na dzień dobry zapraszam do tańca ”Diana. Dajana”
- Przypomnijmy sobie nasza wesołą piosenkę o przedszkolu „ Przedszkole drugi dom ”/Gdy dzień wstaje/
Prawda , że fajnie było w przedszkolu
- Zaśpiewajcie piosenkę „Hej przedszkole ukochane”
- Obejrzyjcie prezentację ”Pożegnanie przedszkola”
- Jeszcze jedna piosenka na pożegnanie przedszkola „A My nie chcemy jeszcze iść”
Zanim z tornistrem we wrześniu pójdziecie do szkoły przed Wami czas wesołej, beztroskiej , wakacyjnej zabawy
- Nauka piosenki „Lato, lato”
https://www.youtube.com/watch?v=7ql1u0WdxvI
Powtarzamy słowa wielokrotnie, tak aby nauczyć się ich na pamięć. Pomoże Wam wyświetlany tekst. Poproście Waszych Rodziców do wspólnego śpiewania
- Teraz trochę ruchu. Wykonajcie taniec przy piosence ”Idą wakacje”
Podczas wakacji należy zachowywać się bezpiecznie
- Obejrzyjcie prezentację:
„Bezpieczne wakacje nad wodą”
„Bezpieczeństwo w górach”
Z okazji nadchodzących wakacji życzę Wam słonecznego, bezpiecznego wypoczynku, pełnego cudownych chwil, bajkowych przygód, dużo zabawy, dobrego humoru.
Niech ten czas sprzyja poznawaniu ciekawych miejsc, zawierania nowych przyjaźni.
A po udanych wakacjach życzę wspaniałego powrotu z tornistrem do szkolnych ław
- Na koniec popularna piosenka ”Niech żyją wakacje”
Życzę wspaniałej zabawy
WAKACJE
Góry, nasze góry – słuchanie wiersza wytłumaczenie pojęć: hale, baca.
Góry, nasze góry Janina Porazińska
Góry, nasze góry. Hale, nasze hale.
Kto was zna tak dobrze, jako my, górale.
Góry, nasze góry. Wy, wysokie szczyty.
Kto was przewędrował? Góral rodowity.
Po lekturze wiersza Rodzic zadaje dzieciom pytania: Kto to jest góral? Gdzie według wiersza góral wypasa owce?, Co to są hale?, Jak nazywa się góral, który zajmuje się wypasem owiec na halach?
Rodzic zapisuje wyrazy: hale, baca, owce, Tatry – dziecko odczytuje.
„Góry” – Szukanie na mapie polskich górskich miast oraz największych polskich gór, podawanie ich nazw.
Pokazujemy dzieciom zdjęcia przedmiotów kojarzących się z górami:
oscypek
ciupaga
narty
zakopiańskie korale
Pytamy dziecko: Z jakim regionem Polski kojarzą wam się te przedmioty? Jak nazywa się lubiane przez turystów górskie miasteczko? (Zakopane) W jakich górach leży Zakopane? Dziecko wspólnie z rodzicem odnajduje na mapie Zakopane oraz największe polskie góry (Tatry, Bieszczady, Karkonosze, Pieniny, Góry Świętokrzyskie).
Oglądamy filmik o polskich górach + zabawa ruchowa 🙂
„Kogo i co możemy spotkać na szlaku?” Rozpoznawanie oraz podawanie nazw zwierząt i roślin górskich.
Szrotka alpejska:
Krokus
Sasanka:
„Górski pejzaż” – praca plastyczna.
Dzieci wykonują górski pejzaż – technika dowolna.
- Praca z KP4.43a – wycinanie dwustronnych puzzli, układanie wybranego obrazka, naklejanie go na kartce
Logopedia
ćwiczenia do pobrania:
Logopedia_dla_Przedszkolaka_nr_1
Hello! Witajcie Dzieci! Dzisiaj chciałabym Was zapoznać z pytaniem o czas: What time is it? – Która jest godzina? Kiedy mówimy na przykład – jest dziewiąta (godzina), to w języku angielskim powiemy – it’s nine o’clock. Posłuchajcie proszę piosenek i historyjek. Spróbujcie sami zadawać pytania o godzinę i odpowiadać zgodnie z przykładami podanymi w dialogach i piosenkach.
What time is it?* song – piosenka
https://www.youtube.com/watch?v=D3Hukdc6ve4
What time is it? story – historyjka
https://www.youtube.com/watch?v=J9_Uknk4avE
Hickory Dickory Dock** song – piosenka
https://www.youtube.com/watch?v=HGgsklW-mtg
Cinderella – What time is it? – Kopciuszek – historyjka
https://www.youtube.com/watch?v=BBRtA5vQfWg
*What time is it? song
What time is it now? Która jest teraz godzina?
It’s ten (10) o’clock – Jest dziesiąta godzina.
What time is it there, Hana?
Która(tam) jest godzina u ciebie Haniu?
It’s six (6) o’clock – Jest szósta godzina.
What time is it, dad? – Która jest godzina, tato?
It’s seven (7) o’clock – Jest siódma godzina.
It’s eight (8) o’clock – Jest ósma godzina.
It’s eleven (11) o’clock – Jest jedenasta godzina.
It’s twelve (12) o’clock – Jest dwunasta godzina.
It’s five thirty (5:30) – Jest „piąta trzydzieści”
It’s late. Jest późno.
** Hickory Dickory Dock song
The clock struck one – zegar wybił pierwszą
The clock struck two – zegar wybił drugą
The clock struck three – zegar wybił trzecią
The clock struck four – zegar wybił czwartą
The clock struck five – zegar wybił piątą
The mouse went up the clock – mysz weszła na zegar
The snake went up the clock – wąż wszedł na zegar
The squirrel went up the clock – wiewiórka weszła na zegar
The cat went down – kot zszedł z zegara
The monkey went down – małpka zeszła z zegara
The elephant went up the clock – słoń wszedł na zegar
Pliki do pobrania:
Lato
Na początek słuchamy piosenki:
Po wysłuchaniu piosenki zachęcamy dziecko do rozmowy na temat lata:
Jaką mamy porę roku?
Jakie zmiany zauważyliście w przyrodzie?
Czy wiecie, jakie zmiany zachodzą latem w parku, lesie i na polu?
W jakim miejscu – zgodnie z piosenką – można spotkać lato.
„Trening śpiewu ptaków” – ćwiczenia narządów artykulacyjnych.
Dzieci wcielają się w rolę ptaków, które ćwiczą głos przed porannym śpiewem. Rodzic za pomocą określonych gestów pokazuje dzieciom, jakie mają wydobywać dźwięki:
– wysoko uniesiona ręka – dzieci wysoko piszczą: Pi, pi, pi…;
– zataczanie koła palcem wskazującym – dzieci naśladują odgłos: Trr…;
– rytmiczne poruszanie palcem wskazującym – dzieci rytmicznie wypowiadają: Czy, czy, czy…;
– falisty ruch ręką – dzieci mówią: Fi ju, fi ju, fi ju.
Praca w podręczniku:
- Praca z KP4.39a – poznanie znaczenia niektórych przysłów i związków frazeologicznych. Rodzic odczytuje zdania: 1. Mieć dwie lewe ręce; 2. Mieć muchy w nosie; 3. Siedzieć jak na szpilkach; 4. Spać jak kamień. Dzieci wpisują obok obrazków numery właściwych zdań. Następnie dzieci odczytują zdania z poznanych liter, wpisują numer obrazka, który ilustruje dane zdanie. Na koniec ilustrują przysłowie „Myśleć o niebieskich migdałach.
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Dzisiaj do zabawy zaproście swoich kochanych tatusiów.
W dniu 23 czerwca ,jak co roku, obchodzimy Dzień Ojca
W Polsce święto obchodzony jest już od kilkudziesięciu lat i jest coraz bardziej znane. Po raz pierwszy polscy ojcowie świętowali w 1965 roku.
Dzień Ojca – to święto będące wyrazem szacunku i wdzięczności ojcom. W tym dniu szczególnie okażcie wielką miłość swoim tatusiom
1. Dzisiaj powitamy się piosenka „Przywitajmy się wesoło”. Zapraszam do zabawy w parach. Wykonujcie taniec zgodnie z tekstem piosenki.
https://www.youtube.com/watch?v=dvSAoxWiVT4
2. Zapraszam do gimnastyki. Śpiewajcie i poruszajcie się rytmiczne. W refrenie naśladujcie gesty.
https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA
3. Przypominamy piosenkę „Moja wesoła rodzina”
https://www.youtube.com/watch?v=zC9jbgmeoLc&t=88s
4. Nauka piosenki „Daj mi rękę tato”. Nauczcie też śpiewać swojego tatę. Śpiewajcie wspólnie
https://www.youtube.com/watch?v=ZxgFEtsfIBs
5. Teraz trochę ruchu . Ćwiczymy z tatą. Dbamy o kondycje
https://www.youtube.com/watch?v=DcGxz7mA1SY
Nie za trudne? Ćwiczenia powtarzamy , aby wszystko się udało
6. Trochę odpoczynku . Kładziemy si ę i regularnie oddychamy. Posłuchajcie piosenkę „ Co powie tata”
https://www.youtube.com/watch?v=CxYLoa3Fgz8
7. Zaproście tatę do tańca
https://www.youtube.com/watch?v=FP0wgVhUC9w
8. Na koniec życzenia , uściski, buziaki
https://www.youtube.com/watch?v=skgcn7spw_Q
Życzę wspaniałej, wspólnej zabawy
Hello! Witajcie Dzieci! Dzisiaj chciałabym Was zapoznać ze słownictwem dotyczącym części ciała i układu ruchu. Posłuchajcie uważnie nazw części ciała w słowniczku. Spróbujcie zaśpiewać piosenki wykonując proponowane ćwiczenia ruchowe.
Parts of the body – Części ciała – słowniczek (1)
My body – Moje ciało – słowniczek (2)
The Skeleton Dance – piosenka i taniec
My Happy Song | Noodle & Pals – wesoła piosenka z gimnastyką
head – głowa
neck – szyja
shoulders – barki
stomach – brzuch/żołądek
hips – biodra
arms – ramiona
hands – dłonie
legs – nogi
feet – stopy
chest – klatka
Skeleton – szkielet
The foot bone – kość stopy
the leg bone – kość nogi
the knee bone – kość kolana
the thigh bone – kość uda
the hip bone – kość biodrowa
the backbone – kręgosłup
the neck bone – kość szyjna
The skeleton dance – taniec szkieletu
Shake your hands to the left – potrząsaj dłońmi do lewej
Shake your hands to the right – potrząsaj dłońmi do prawej
Put your hands in the air – podnieś dłonie w powietrze
Put your hands out of sight – umieść dłonie poza zasięgiem wzroku
wiggle your knees – poruszaj swoimi kolanami
Doing the skeleton dance – wykonując taniec szkieletu
‘Noodle & Pals’ – Makaron i Kumple
This is my happy song – to moja wesoła piosenka
I like to sing it all day long – którą lubię śpiewać cały, długi dzień
I’ll teach you the words – nauczę cię słów
Then you can sing along – wtedy ty możesz śpiewać razem
Let’s try a high voice – spróbujmy wysokim głosem
Let’s try a LOW voice! – spróbujmy niskim głosem
Let’s sing it underwater – spróbujmy zaśpiewać pod wodą
Let’s sing it fast! – spróbujmy zaśpiewać szybko / faster – szybciej
Pliki do pobrania:
LOGOPEDIA
Ćwiczenia do pobrania: Głoska „CZ”
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Tematem zajęć jest „Cudze chwalicie ,swego nie znacie”
Wielkimi krokami zbliżają się wakacje. W oczekiwaniu na nie proponuje, abyście podróżowali palcem po mapie Polski. Poznali piękne zakątki naszego kraju. Jego atrakcje turystyczne, tańce, stroje, melodie.
Powitanie. Śpiewamy i wykonujemy sugerowane ruchy „Piosenka na dzień dobry”
Ćwiczenia z liczeniem. Piosenka „Pięć paluszków”
Wykonujcie polecenia zawarte w prezentacji
Nauka piosenki „To jest mój kraj”
Podczas prezentacji mieliście okazje zobaczyć wiele pięknych widokówek z różnych miast, zakątków naszego kraju. Spróbujcie odnaleźć je na mapie Polski .
Nauczcie się śpiewać tą piosenkę
Dzieci:
– słuchają melodii i tekstu piosenki
– uczą się linii melodycznej na sylaby la, la , la
– powtarzają piosenkę z nauką zwrotek i refrenu
– „grają” akompaniament klaszcząc na „raz”, a na „dwa” uderzając o kolana.
Każdy region Polski ma swój strój i taniec ludowy. Obejrzyjcie propozycję tańców i spróbujcie potańczyć „raz na ludowo”
– tańce śląskie
– wybieramy się teraz do Krakowa. Zaśpiewajcie popularną piosenkę
– Niech rozbrzmiewa hejnał z Wieży Mariackiej na krakowskim rynku. Zatańczcie krakowiaka
– wybieramy się do Warszawy. Polka warszawska
– Taniec Kujawiak
Prawda w jakich pięknych strojach tańczyły dzieci .Każda melodia była inna, a tańce różniły się wieloma krokami i figurami.
Powtórzenie piosenki ”Jestem Polakiem”. Poznaliście ją już wcześniej
Na zakończenie usiądźcie w siadzie skrzyżnym lub połóżcie się na plecach i obejrzyjcie ciekawą prezentacje „Wędrówki z mapą – krajobrazy Polski”
Myślę ,że podobała Wam się nasza muzyczna wędrówka po Polsce
Zapraszam do wesołej zabawy
Zwierzęta małe i duże
Wysłuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści. Zapraszamy dzieci do wysłuchania opowiadania o zwierzętach. Prosimy o uważne słuchanie i zapamiętanie, czym różni się pszczoła od osy, jakie zwierzęta mają podobny kolor skóry, dlaczego konie noszą takie dziwne nazwy.
Zwierzęta małe i duże Maciej Bennewicz
– Osa! – Ada zaczęła nerwowo machać rękami, żeby odgonić owada. – To nie jest osa, tylko pszczoła – stwierdziła spokojnie babcia. – Przestań machać, to spokojnie odleci i nic ci nie zrobi. A jak machasz, to możesz ją tylko zdenerwować. Pomyśli, że chcesz jej zrobić krzywdę. – Skąd wiesz, babciu, że to pszczoła? – spytała Ada. – Mój tata był pszczelarzem, a teraz mój brat, Stanisław, również zajmuje się pszczelarstwem. Całe dzieciństwo mieszkaliśmy z pszczołami. Osy są dłuższe i jaśniejsze od pszczół. A pszczółki są krępe, grubiutkie i ciemne. Mają też więcej brązowych włosków. Pewnie szukała tutaj pyłku kwiatów. Pszczoły rzadko kogoś żądlą bez powodu, to bardzo pożyteczne owady. – Wiem, babciu, robią miód – stwierdziła Ada. – Tak, aniołku. – Babcia czasem w ten miły sposób zwracała się do Ady. – Pszczoły wytwarzają miód z pyłku kwiatów. Muszą się dużo napracować, żeby zebrać zapasy. Jeden słoiczek miodu to praca setek pszczół. – Babciu, a skąd pszczoły wiedzą, dokąd mają lecieć po ten pyłek, z którego robią miód – spytał Adam. – Przecież nie potrafią mówić. Nie mogą spytać o drogę, nie mają też map ani nawigacji. – Pszczoły wylatują z ula na zwiad. Jeśli któraś z nich znajdzie pole pełne smakowitego pyłku kwiatowego, na przykład kwitnącego rzepaku, lub aleję lip, wówczas zbiera pyłek i wraca do ula. Na miejscu informuje pozostałe pszczoły w ich specjalnym, tajemniczym języku. – W tajemniczym języku? – zdziwił się Adam. – Tak – przytaknęła babcia. – Pszczółka tańczy i w ten sposób pokazuje innym pszczołom, którędy lecieć na pole obfite w pyłek, jak jest daleko i jakie znaki po drodze wskażą właściwy kierunek. – Tańczy? – powtórzyła Ada. – Tak jest, macha skrzydełkami, wykonuje specjalne kroki i to jest tajemnicza mowa pszczół. Inne się przyglądają, a potem, żeby zapamiętać trasę, naśladują ruchy mądrej przewodniczki. I już kilka chwil później pole jest pełne pszczół, które zbierają pyłek. Pszczoły przenoszą pyłek z kwiatu na kwiat, dzięki czemu zapylają kwiaty, a te mogą potem zmieni się w owoce. – A przy okazji z pyłku powstaje miód – dodała Ada. – Znakomicie – pochwaliła ją babcia. – Pszczoła jest prawie takiego samego koloru jak żyrafa – stwierdził Adam, który przeglądał właśnie książkę o zwierzętach. – Czy żyrafy też zapylają kwiaty? – Chłopiec wskazał fotografię, na której długi język żyrafy dotykał liści na wysokim drzewie. – Nie, syneczku – odpowiedziała babcia, która była biologiem, dlatego znała się na zwierzętach jak nikt w rodzinie. – Żyrafy jedzą liście. Muszą szybko obgryźć jedno drzewo akacji, gdyż ta roślina potrafi ostrzegać inne w pobliżu przed intruzami. – Babciu, w jaki sposób akacje ostrzegają się nawzajem? – spytała Ada. – Po kilku minutach obgryzania sok w liściach robi się gorzki i przestaje żyrafom smakować. Dzięki temu akacja traci tylko trochę liści. Gdyby nie ten ochronny zabieg, mogłaby stracić ich zbyt wiele i nie przeżyć. Jednak dzięki mechanizmowi obronnemu chroni siebie i inne drzewa w pobliżu, które na sygnał także gorzknieją. – Bardzo mądre te akacje – stwierdziła Ada. – Ciekawe, czy na świecie są jeszcze inne zwierzęta w podobnym kolorze jak pszczoły i żyrafy – zamyślił się Adam. – Nie mówi się „w kolorze” tylko w podobnym umaszczeniu, prawda, babciu? – Ada zrobiła mądrą minę. Adam wzruszył ramionami i ostentacyjnie odwrócił się, zakrywając książkę. – Można mówić, jak się chce – żachnął się. – Zamiast się kłócić i robić sobie przykrość, poszukajcie zwierząt podobnych do pszczół, czyli żółto-pomarańczowo-brązowych – zarządziła babcia. Pogłaskała Adama po głowie i poprosiła o przyniesienie kilku książek. Po chwili na stole pojawiły się zdjęcia i rysunki tygrysa, szerszenia, kota domowego, psa, kameleona i konia. – Co do słowa „umaszczenie” to prawda, tak się mówi – stwierdziła babcia. – Kolor zwierzęcia to inaczej jego umaszczenie. Hodowcy koni nazywają w bardzo ciekawy sposób różne kolory, czyli umaszczenia tych zwierząt. Na przykład koń, który wydał się wam podobny do pszczoły, nosi nazwę srokacz albo inaczej koń maści srokatej. Adam wstał i po chwili przyniósł kolejną książkę, tym razem z fotografiami koni. – Naucz nas, babciu, maści koni – zaproponował i wskazał palcem jasnobrązowego konia z ciemnobrązową grzywą. – To koń gniady – odpowiedziała babcia, poprawiając okulary. Adam przerzucił kilka kartek i w końcu jego palec trafił na szarobiałego konia w czarnobrązowe ciapki. – Wygląda jak lody straciatella – ucieszyła się Ada. – Uwielbiam ten smak. – To jest maść taranta albo tarantowata – stwierdziła babcia. Adam wskazał czarnego konia. – To koń kary – odpowiedział babcia. – Ten ma granatowy połysk, więc mówi się o nim koń kruczy, bo ma umaszczenie podobne do tego ptaka. U koni mówimy o umaszczeniu, u ptaków – o upierzeniu. – A kruki, babciu, co to za ptaki? – spytała Ada. – Kruki żyją bardzo długo. Najstarszy żył ponoć w Londynie na zamku Tower. Miał 44 lata. Kruki łączą się w pary na całe życie. Potrafią bronić swego terytorium i są wszystkożerne, czyli jedzą, co im do dzioba wpadnie. – Babcia zaśmiała się i wyciągnęła z szafki herbatniki. – Super, znamy już cztery umaszczenia koni! – Adam aż klasnął w ręce z radości. – Srokacz, gniady, taranta i kary. – Oraz zwyczaje pszczół, żyraf i kruków – uzupełniła Ada. – Proponuję małe powtórzenie. Wydrukujemy czarno-białe rysunki koni, a wy pokolorujecie je zgodnie z poznanym umaszczeniem. – Super! – ucieszyły się dzieciaki. – Babciu, a można narysować srebrnego konia – spytała Ada. – Takiego jak jednorożec? – Oczywiście, że tak, koń o srebrnym umaszczeniu to maść siwa lub biała, a lekko kremowa to jeleniowata.
Po przeczytaniu opowiadania zadajemy dzieciom pytania:
O jakich zwierzętach opowiadała babcia?
Czy zapamiętaliście, czym różni się pszczoła od osy?
Skąd pszczoły wiedzą, gdzie mają lecieć po pyłek kwiatowy?
Jak myślicie, czy takie naśladowanie ruchów pszczoły jest proste?
Jakie inne zwierzęta mają „kolor” podobny do pszczół?
Czy wiecie dlaczego zwierzęta mają paski? (Paski służą za kamuflaż i zapewniają ochronę przed drapieżnikami. Pomagają też regulować temperaturę ciała –czarne paski pochłaniają ciepło, a jasne je oddają).
„Jak wygląda znak odejmowania? – zabawa ruchowa.
Prezentujemy dzieciom sposób pisania znaku odejmowania. Następnie prosimy dzieci, by spróbowały go pokazać za pomocą różnych części ciała. Na koniec dzieci piszą znak odejmowania w powietrzu i na podłodze.
Praca w podręczniku:
- Praca z KP4.34a – przeliczanie zwierząt, zapisywanie odejmowania
- Praca z KP4.34b – wykluczanie ze zbioru, odszukiwanie zwierzęcia, które nie pasuje do pozostałych. Rysowanie zwierzęcia zgodnie z instrukcją.
Słuchamy piosenki o prawach dziecka.
Prawda – nieprawda Czytamy dzieciom poniższe zdania, kiedy dzieci uznają zdanie za prawdziwe – klaszczą, kiedy zdaniem jest nieprawdziwe – tupią.
– Nikt nie może mnie zmuszać do robienia złych rzeczy.
– Mogę zmusić kolegę, żeby grał ze mną w piłkę.
– Nikt nie może czytać moich listów bez pozwolenia.
– Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi.
– Mam prawo do tajemnic i własnego zdania.
– Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić i bić.
Dzieci świata – słuchanie wiersza Wincentego Fabera. W trakcie czytania tekstu pokazujemy dzieciom miejsca na mapie świata, z których pochodzą bohaterowie wiersza.
W Afryce w szkole na lekcji, Śmiała się dzieci gromada,
Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,
Że gdzieś na świecie śnieg pada.
A jego rówieśnik Eskimos,
Też w szkole w chłodnej Grenlandii,
Nie uwierzył, że są na świecie
Gorące pustynie i palmy.
Afryki ani Grenlandii
My także jak dotąd nie znamy,
A jednak wierzymy w lodowce,
W gorące pustynie, w banany.
I dzieciom z całego świata,
chcemy ręce uścisnąć mocno
i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,
jak i z nas samych wyrosną.
Dzieci z różnych stron świata
Praca w podręczniku:
Praca z KP4.30a – uzupełnianie ilustracji nalepkami, rozmowa na temat praw dziecka
Praca z KP4.30b – uzupełnianie tabeli nalepkami, czytanie zdań z poznanych liter, zapisywanie i obliczanie działania
Hello! Witajcie Dzieci! Dzisiaj chciałabym Was zapoznać ze słownictwem dotyczącym kształtów / figur geometrycznych. Posłuchajcie uważnie słówek – kształtów w słowniczku i piosenkach. A może zaprosicie kogoś z Rodziny do zabawy „w tropicieli kształtów” w waszym domu. Dobrej nauki i zabawy! J
Kids vocabulary – Shapes – słowniczek
https://www.youtube.com/watch?v=jbxXG6hwcRk
The Shape Song #1 – piosenka
The Shape Song #2 – piosenka
Sing along Shapes Song – piosenka
a circle – koło/okrąg
a diamond – romb
a square – kwadrat
a heart – serce
a triangle – trójkąt
a rectangle – prostokąt
an oval – owal
a star – gwiazda
a pentagon – pięciokąt
a hexagon – sześciokąt
an arrow – strzała
a crescent – półksiężyc
a cross – krzyż
circle shaped: o kształcie koła/okręgu
a moon – księżyc
a wheel – koło pojazdu
an iris (of eye)– tęczówka (oka)
a clock – zegar
square shaped: o kształcie kwadratu
a box – pudełko
a table – stół
a seat of a chair – siedzenie od krzesła
triangle shaped: o kształcie trójkąta
a pyramid – piramida
a wedge – klin
a face – twarz
a road sign – znak drogowy
rectangle shaped: o kształcie prostokąta
a frame of picture – ramka obrazka
a computer screen – ekran komputera
a book – książka
shapes are everywhere – kształty są wszędzie
triangles and circles – trójkąty i koła
rectangles and squares – prostokąty i kwadraty
Pliki do pobrania:
Witam ponownie
Kochane dzieci !
Tematem zajęć jest „Sport to zdrowie”
Sport jest jednym, najważniejszym elementem zdrowego trybu życia. Potrzebny jest każdemu i w każdym wieku. Ma na pewno wielkie znaczenia na rozwój dzieci dużych i małych dlatego zapraszam do ćwiczeń wszystkich domowników
Powitanie.
Śpiewamy i wykonujemy sugerowane ruchy „Piosenka na dzień dobry”
Przed każdymi ćwiczeniami następuje rozgrzewka
Ćwiczenia dla zdrowia – prawidłowa postawa
Nauka piosenki „Piosenka o sporcie”
Dzieci:
– słuchają melodii i tekstu piosenki
– uczą się linii melodycznej na sylaby la, la , la
– powtarzają piosenkę z nauką zwrotek i refrenu
– „grają” akompaniament klaszcząc na „raz”, a na „dwa” uderzając o kolana.
Śpiewajcie i ćwiczcie
Propozycje ćwiczeń.
– ćw. z butelką
– ćw. na równowagę
Możemy powtórzyć też ćwiczenia z poprzednich zajęć
– „Gazetowe zabawy”. Potrzebna będzie gazeta
– „Zabawy balonowe”. Potrzebne będą balony
Przypomnienie piosenki M. Jeżowskiej „Wszystkie dzieci nasze są”
Rodzice wykonują piosenkę wraz z dziećmi bawiąc się w zabawie ruchowej w swobodnej improwizacji czyli „jak czują”. Propozycję choreografii układają dzieci wraz rodzicami
Na zakończenie proponuję obejrzeć prezentację „Tenis czy piłka nożna? Sport i dyscypliny sportowe”
Życzę wspaniałej zabawy
LOGOPEDIA
ćwiczenia do pobrania: Głoska SZ
Zabawa ruchowa z emocjami
Na początek zachęcamy dzieci do zabawy która polega na tym aby poruszać się po domu jak osoba:
- smutna
- zła
- wesoła
- zmęczona
Czarna jama – słuchanie wiersza.
Czarna jama Joanna Papuzińska
Nie wie tata ani mama, że jest w domu czarna jama… Czarna, czarna,
czarna dziura bardzo straszna i ponura. Gdy w pokoju jestem sam lub
gdy w nocy się obudzę, to się boję spojrzeć tam. Tam jest chyba mokro,
ślisko, jakby przeszło ślimaczysko… Musi żyć tam wstrętne zwierzę, co
ma skołtunione pierze, i do łóżka mi się wepchnie! To jest gęba
rozdziawiona, wilczym zębem obrębiona, coś w niej skrzeknie,
chrypnie, wrzaśnie i ta gęba się zatrzaśnie… Ła! Ojej, tato, ojej, mamo,
uratujcie mnie przed jamą! Nie zamykaj, mamo, drzwi, bo jest bardzo
straszno mi. A w dodatku w tamtej jamie
coś tak jakby mruga na mnie, że mam przyjść… Może tkwi tam mała
bieda, która rady sobie nie da? Którą trzeba poratować? Może leżą
skarby skrzacie? Więc podczołgam się jak kot. Ja – odważny, ja –
zuchwalec wetknę w jamę jeden palec. I wetknąłem aż po gardło, ale nic
mnie nie pożarło. Więc za palcem wlazłem cały. Wlazłem cały! No i już.
Jaki tu mięciutki kurz. Chyba będę miał tu dom. Chyba to jest pyszna
nora, nie za duża, lecz dość spora. Latareczkę małą mam. Nie ma w
domu żadnych jam!
Rozmowa na temat wiersza.
Czy narratorem wiersza jest chłopiec, czy dziewczynka? Po czym to
poznaliście? Czego boi się bohater wiersza? Co to jest „lęk”? Czy to
dobrze, czy źle się bać? Jakie są sposoby poradzenia sobie z lękiem
przed nieznanym? Czym jest „czarna jama” z opowiadania? Dlaczego
ciemność budzi w nas lęk?
Praca w podręczniku:
Praca z KP4.22b – kolorowanie ilustracji według kodu, określanie przyczyn zdenerwowania.
Praca z KP4.23a – kreślenie drogi w labiryncie, pisanie wyrazów po śladzie.
Na koniec obejrzyjmy film:
Wrażenia i uczucia – słuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat.
Wrażenia i uczucia Maciej Bennewicz
– Co się stało? – spytał wujek Alfred. – Na klatce schodowej zgasło światło – odpowiedziała babcia. – Adaś bardzo się przestraszył, ponieważ nie mogliśmy znaleźć włącznika. Najpierw upadła mi siatka z zakupami, potem Dragon się wyrwał i pobiegł na parter. W końcu torebka i jej cała zawartość wraz z kluczami wysypała się na schody. Zdaje się, że w tym całym zamieszaniu Ada też się nieźle wystraszyła. Wujek spojrzał najpierw na Adama, a potem na Adę. Raz jeszcze na Adama i znów na Adę. Rzeczywiście oboje mieli nietęgie miny. Adam spoglądał na czubki butów, jakby zauważył tam coś bardzo ciekawego. Ada natomiast wierciła się niespokojnie, oblizując łyżeczkę po jogurcie, którą oblizała już sto razy. – Nie lubię ciemności – stwierdził Adam po chwili. – Ja też nie lubię – zawtórowała mu Ada. – Co takiego jest w ciemności, że jej nie lubicie? – spytał wujek Alfred. – Nie lubię ciemności, bo wtedy nic nie widać – stwierdził Adaś po długiej chwili milczenia. – A ty, dlaczego nie lubisz ciemności? – Wujek zwrócił się do Ady. – Bo nic nie widać, tak jak powiedział Adam. A oprócz tego w ciemności jest pełno strachów. – Strachów? – zdziwił się Alfred. – No tak – odpowiedziała Ada. – Nie wiadomo, co w ciemności czyha. Z różnych dziur i kątów mogą wyleźć wstrętne licha. – No proszę – ucieszył się wujek. – Ada potrafi układać wierszyki: „Nie wiadomo, co w ciemności czyha. Z różnych dziur i kątów mogą wyleźć wstrętne licha”. I kiedy wujek rytmicznie wyrecytował wierszyk Ady, strojąc przy tym głupie miny, wszyscy parsknęli śmiechem. – W takim razie nie ma innego wyjścia, musimy zrobić bardzo ważny eksperyment – zarządził Alfred. Po chwili na środku salonu stało sześć krzeseł, szczelnie opatulonych czterema kocami w taki sposób, że powstał długi i ciemny tunel. Wujek ze swojego plecaka wyjął latarkę i powiedział: – W tunelu, który zbudowaliśmy z koców, jest ciemno, prawda? – Wszyscy wraz z babcią przytaknęli głowami. Wujek kontynuował: – Ale w salonie jest jasno. Jak powstała ciemność?
– Z koców? – spytała Ada. – Z krzeseł? – dodał Adam. – Oczywiście, ciemność powstała z koców i krzeseł. Sami zrobiliśmy ciemny korytarz! – zakrzyknął Alfred, zapalił latarkę i dał nura do tunelu. Po chwili był po drugiej stronie salonu, uśmiechnięty wymachiwał włączoną latarką. – Kto następny da nura w ciemność? Oczywiście należy mieć zapaloną latarkę! Ada podbiegła do Alfreda i podobnie jak on przed momentem zanurkowała pod kocami. Po chwili była po drugiej stronie salonu, szczęśliwa i dumna. Eksperyment powtórzyła babcia, za nią pies Dragon i na końcu, trochę się ociągając – Adam. – W takim razie czas na drugi eksperyment: przejście przez tunel z latarką w ręce, ale wyłączoną. W każdej chwili można ją włączyć i ciemność zniknie. Można jednak przejść ciemny przesmyk bez włączania latarki. Na końcu i tak jest jasno. Po chwili wszyscy odważnie zaliczyli nowy eksperyment. Trzecia próba była najtrudniejsza: przejście przez tunel bez latarki. Wujek Alfred wymyślił jednak jeszcze coś dziwniejszego. Gdy Ada jako druga przechodziła przez tunel na czworakach w całkowitej ciemności i to bez latarki, wujek zerwał środkowy koc i zakrzyknął: – Ta dam! Stała się jasność! – Już wiem – zawołał Adam. Ciemność to nie tylko koce i krzesła. Ciemność to brak światła. W ciemności wszystko jest takie samo, tylko brakuje światła. Kocami odgrodziliśmy się od światła w pokoju! – W takim razie czego się bałeś? – spytał wujek. – W takim razie bałem się tego, czego nie widziałem. – A ja bałam się tego, co sobie wyobrażałam – stwierdziła Ada. – Stąd powiedzenie, że strach ma wielkie oczy, gdyż oczy robią się szerokie, gdy sobie wyobrażamy coś okropnego albo gdy nie znamy prawdy – powiedziała babcia. – Co w takim razie robić w przyszłości, gdy się czegoś boimy? – spytał wujek. – Nosić latarkę? – zastanawiał się Adam, drapiąc się po głowie. – A może ciągle zrywać koce, żeby nie było ciemno – stwierdziła Ada, lecz po chwili dodała: – Ale tak się nie da. Koce to był eksperyment, a normalnie jest ciemno i już, strasznie i tyle. – Już wiem – ucieszył się Adam – kiedy przychodzi strach, warto spytać kogoś dorosłego, co się stało. – Znakomicie – przytaknął wujek. – Można też spytać czy to, czego się boimy, na pewno jest groźne, czy tylko tak nam się wydaje? – uzupełniła Ada. – Racja – ucieszył się wujek. – Wujku, a jak coś jest takie nie wiadomo jakie i bardzo trudno o tym opowiedzieć, bo nie wiadomo, co to jest, to co wtedy? – spytał Adam. – W takim razie kolejny eksperyment przed nami. Nauczymy się, co robić, gdy coś jest nie wiadomo jakie. Wujek i babcia na chwilę zniknęli i kiedy znowu pojawili się w pokoju, oboje mieli pomalowane twarze. – Co czujesz, kiedy teraz na mnie patrzysz? – spytał wujek i dotknął palcem serduszka Ady. – Jest mi trochę jakby smutno – odpowiedziała niepewnie. – I robi się jakby szaro i troszkę groźnie – dodał Adam. – Wyglądasz, wujku, jak ktoś zupełnie inny. Zawsze jesteś taki wesoły, a teraz wydajesz się poważny. Trochę jak wampir z filmów albo niebezpieczny złodziej. – W takim razie opiszcie dokładnie, co widać na mojej twarzy – powiedział Alfred. – Masz ciemno umalowane oczy i spuszczone kąciki ust – odpowiedziała Ada.
– Na czole masz ciemną zmarszczkę i zrobiłeś takie bardzo poważne oczy, jakbyś się złościł albo raczej zmartwił – uzupełnił Adam. Wujek zrobił sobie zdjęcie telefonem i starł makijaż. – Znakomicie – stwierdził. – Moja twarz wyrażała smutek i żal. Można również powiedzieć, że widać było powagę, skupienie, zmartwienie, a nawet trochę grozy. Uczucia ludzi doskonale widać na ich twarzach. Wystarczy przez moment się przypatrzyć, a potem zapytać siebie samego: co czuję? Wtedy najczęściej ani trochę się nie mylimy. Odpowiedź przychodzi sama. Wystarczy opisać słowami to, co się czuje, gdy patrzy się na twarz drugiego człowieka, i już wiadomo, jakie uczucia w nas budzi oraz jakie przekazuje. Użyliśmy z babcią farb i kosmetyków, żeby podkreślić rysy twarzy i uczucia, lecz na co dzień i bez tego widać, co wyrażają twarze ludzi dorosłych i dzieci. Wystarczy uważnie się przyjrzeć. A teraz kolej na babcię. Opiszcie, co czujecie, gdy na nią patrzycie. – Ja czuję zdziwienie i jakby babcia troszeczkę się wygłupiała. – Ada przekrzywiła główkę, uważnie przyglądając się twarzy babci. – Czuję, że babcia zaraz powie coś śmiesznego – stwierdził Adam. – I jeszcze, że za chwilę zacznie skakać albo wariować po całym mieszkaniu. – Świetnie – ucieszyła się babcia. – Moja mina wyrażała rozbawienie, wesołość, może trochę szaleństwa, ochotę do zabawy i płatania figli. – Super – pochwalił spostrzegawczość dzieci wujek. – I tym razem opiszcie, co widać na twarzy babci – zachęcił. – Jedna brew babci jest podniesiona, a druga trochę w bok, usta są wymalowane do góry. – Adam starał się precyzyjnie opisać minę babci. – Policzki są różowe, a włosy trochę rozwichrzone – dodał. – Oprócz tego babcia kilka razy zamrugała i zrobiła taką minę, jakby miała ochotę opowiedzieć dowcip – stwierdziła Ada. – Nauczyliście się opisywać i wyrażać uczucia, brawo – powiedział Alfred. Zabawa trwała do późnego wieczoru. W końcu role się odwróciły i tym razem Ada i Adam zaczęli – z pomocą mamy Adama – malować twarze, by uwydatnić różne emocje. Babcia, wujek, a potem również mama Ady zgadywali, co wyrażają kolejne miny i makijaże. Były tam przyjemne uczucia, takie jak: radość, podekscytowanie i duma, oraz te nieprzyjemne, na przykład: złość, rozdrażnienie i obraza. Pod koniec pojawiły się nawet bardzo trudne, jak: tajemniczość, zdziwienie i zmęczenie. Dzieci na zmianę z dorosłymi pokazywały kolejne uczucia, wyrażając je makijażem, odpowiednimi minami, ruchami i całym ciałem. Tym sposobem wymyślili nowe kalambury. Zamiast zgadywania filmów lub znanych postaci odgadywali uczucia. Wujek stwierdził, że wszyscy na co dzień gramy w podobne kalambury, bo przecież wystarczy chwila uwagi, by dostrzec, że koleżance jest smutno, że komuś wyrządziliśmy przykrość głupim żartem lub szturchaniem albo że kolega jest dumny, że wykonał zadanie. Widać, że inny kolega potrzebuje pomocy, a jeszcze inny – świętego spokoju, bo źle się czuje. Wystarczy uważnie się przyglądać koleżankom i kolegom, mamie i tacie, znajomym i krewnym, by poczuć, co z tego przyglądania wynika, jakie pojawia się uczucie. I już wiadomo! Strach ma wielkie oczy, Więc z latarką warto skoczyć Prosto w paszczę ciemnej dziury, Żeby dostrzec, że kot bury. W kącie zdawał się potworem, Co ma ślepia niby zmora. A tymczasem mała kicia Łapką bierze się do mycia. Bo ma pyszczek oprószony Okruchami żółtej słomy.
Zachęcamy dziecko do rozmowy:
Jakie zdarzenie wywołało rozmowę o uczuciach? W jaki sposób wujek Alfred pokazał dzieciom, że najbardziej boimy się tego, czego nie znamy? Czy miał rację? Jak babcia i wujek Alfred pokazali dzieciom, co zrobić, gdy nie wiemy, jak się czują osoby, z którymi przebywamy? Jak wyglądają osoby wesołe? Jaki wyraz twarzy najczęściej mają osoby smutne? A jak opisalibyście wyraz twarzy osoby zdenerwowanej? Czy zdarzają się takie sytuacje, że możemy się pomylić, bo ktoś nietypowo wyraża swoje uczucia?
„Dokończ zdanie” – dziecko wycina kółka z papieru i rysuje na każdym inną emocję. Np. radość, smutek, złość, strach, zdziwienie wstyd, … kładzie je na dywanie lub stoliku . Zaprasza do zabawy całą rodzinę. każdy losuje obrazek
przedstawiający mimikę i kończy zdanie:
Jestem… (tu wstawiamy nazwę emocji widocznej na obrazku), gdy…….
Pamiętajcie że każdy może czuć się inaczej w danej sytuacji.
Rysujemy buźki po śladzie, mówimy jaką emocje przedstawiają.
Praca w podręczniku:
- Praca z KP4.21a – rysowanie propozycji pomocy innym.
- Praca z KP4.21b – pisanie po śladzie wyrazów, które odpowiadają stanom emocjonalnym osób na ilustracjach.
Hello! Witajcie Dzieci! W tym tygodniu wszystkie Mamy obchodzą swoje Święto, dlatego chciałabym Wam zaproponować piosenki związane z Dniem Mamy. Może z tej okazji wspólnie zatańczycie przy piosence: „Boom Chicka Boom – Mother’s Day”? Wszystkim Mamom składamy serdeczne życzenia: Happy Mother’s Day! J
Mother’s Day – Piosenka na Dzień Mamy
Happy Mother’s Day – Piosenka: „Szczęśliwego Dnia Mamy”
BOOM CHICKA BOOM MOTHER’S DAY – taniec
SONG 1. MOTHER’S DAY SONG
Dear Mommy – droga Mamusiu
Today is Mother’s Day – dziś jest dzień Mamy
May you be health – byś mogła być zdrowa
May you be happy – byś mogła być szczęśliwa
I love you, Mommy – kocham cię Mamusiu
Mommy You are super – Mamusiu jesteś super
Today is your Day – Dziś jest twój Dzień
Happy Mother’s Day – Szczęśliwego Dnia Mamy
Cards for you – laurki dla ciebie
Flowers for you – kwiaty dla ciebie
My love for you – moja miłość dla ciebie
SONG 2. HAPPY MOTHER’S DAY
Szczęśliwego Dnia Mamy
Mommy – Mamusiu
You love me – ty kochasz mnie
You hug me – przytulasz mnie
You help me – pomagasz mi
I love you, Mommy – kocham cię Mamusiu
Song 3. BOOM CHICKA BOOM MOTHER’S DAY
I said, “Hey Mom” – powiedziała(e)m: „Hej Mamo”
It’s Mother’s Day – to Dzień Mamy
I love you mom – kocham Cię Mamo
Hug a mom – przytul Mamę
Pick a flower – zerwij kwiat
Kiss a mom – daj buziaka Mamie
Draw a card – narysuj laurkę
Make mom a gift – zrób dla Mamy podarunek
Wrap mom’s gift – zapakuj podarunek dla Mamy
Oh, this tape is getting stuck on my fingers!
O ! taśma przylepiła się na moich palcach
It’s getting stuck on my hands!
Ona przylepia się na moich dłoniach
Now, it’s stuck all over me!
Teraz przylepia się na mnie całym!
It’s on my face! Mommy!
Jest na mojej twarzy. Mamusiu!
Mommy help!! Mommy please help me!
Mamusiu pomocy. Proszę pomóż mi!
Pliki do pobrania:
Witam ponownie
Kochane dzieci !
1 czerwca jak co roku mamy Międzynarodowy Dzień Dziecka. Dzień ten jest ulubionym dniem w kalendarzu wielu dzieci.
Tradycyjnie rodzice obdarowują swoje pociechy mniejszymi bądź większymi upominkami.
W dzisiejszych w zajęciach zapraszamy rodziców do zabawy ze swoimi pociechami .
Powitanie. Śpiewamy i wykonujemy sugerowane ruchy „Piosenka na dzień dobry”
Ćwiczenia rytmiczne „Wysoko, nisko”
Wykonujemy ćwiczenia proponowane w prezentacji. Ćwiczą dzieci z rodzicami
Nauka piosenki M. Jeżowskiej „Wszystkie dzieci nasze są”
Tekst
Ach, co za smutas leje łzy
Lalki w płacz, misiek zły
O już się śmieje, nosek mu drży
Deszczyk był a teraz wyschły łzy
Niebo rozjaśnia się samo
Mały uśmiech, jak tęcza
Już dobrze, mamo!
Wszystkie dzieci nasze są
Kasia, Michael, Małgosia, John
Na serca dnie mają swój dom
Uchyl im serce jak drzwi
Wszystkie dzieci nasze są
Borys, Wojtek, Marysia, Tom
Niech małe sny spełnią się dziś
Wyśpiewaj marzenia, a świat
Będzie nasz!
Choć nie rozumiem mowy twej
Czytam lęk, czytam śmiech
Nuty nie kłamią, zbuduj z nich klucz
Otwórz nim nieśmiałość naszych słów
Ważny jest serca alfabet
Ciepły uśmiech, jak słownik
Jesteśmy razem!
Wszystkie dzieci nasze są
Kasia, Michael, Małgosia, John
Na serca dnie mają swój dom
Uchyl im serce jak drzwi
Nie jesteś sam
Nasza piosenka ciągnie za rękaw
Podaj mi dłoń i z nami stań
Nie ma dziś granic nasz dom
Wszystkie dzieci nasze są
Kasia, Michael, Małgosia, John
Na serca dnie mają swój dom
Uchyl im serce jak drzwi
Wszystkie dzieci nasze są
Borys, Wojtek, Marysia, Tom
Dzieci:
– słuchają melodii i tekstu piosenki
– uczą się linii melodycznej na sylaby la, la , la
– powtarzają piosenkę z nauką zwrotek i refrenu
– „grają” akompaniament klaszcząc na „raz”, a na „dwa” uderzając o kolana.
– przy powtórzenie piosenki dzieci naśladują grę na wymyślonych instrumentach np. gitarze, trąbce itp.
Proponuje wspólne zabawy rodziców z dziećmi.
– „Gazetowe zabawy”. Potrzebna będzie gazeta
– „Zabawy balonowe”. Potrzebne będą balony
Czas na chwile relaksu. Proponuje wysłuchać piosenkę „Dzieci świata”
Prawda, że ładna piosenka w wykonaniu dzieci
Jeszcze jedna piosenka M. Jeżowskiej „Kolorowe dzieci”
Tekst
Gdyby, gdyby moja mama
Pochodziła z wysp Bahama
To od stóp po czubek głowy
Byłabym czekoladowa
Mogłam przyjść na świat w Cejlonie
Na wycieczki jeździć słoniem
I w Australii mieć tatusia
I z tatusiem łapać strusie
Nie patrz na to i (jo) w jakim kraju
Jaki kolor i (jo) dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie i (jo) każda mama
Każdy tata i (jo) chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci
Mogłam małą być Japonką
Co ubiera się w kimonko
Lub w Pekinie z rodzicami
Ryż zajadać pałeczkami
Od kołyski żyć w Tunisie
Po arabsku mówić dzisiaj
Lub do szkoły biec w Mombasie
Tam gdzie palmy rosną w klasie
Nie patrz na to i (jo) w jakim kraju
Jaki kolor i (jo) dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!…
Przecież wszędzie i (jo) każda mama
Każdy tata i (jo) chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci
Los to sprawił lub przypadek
Że Hindusem nie był dziadek
Tata nie był Indianinem
I nie w Peru mam rodzinę
Nie patrz na to i (jo) w jakim kraju
Jaki kolor i (jo) dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie i (jo) każda mama
Każdy tata i (jo) chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci
Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci
Nie patrz na to
W jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę, naprawdę, naprawdę się nie liczy!
Rodzice wykonują piosenkę wraz z dziećmi bawiąc się w zabawie ruchowej w swobodnej improwizacji czyli „jak czują
Czas na wyśpiewane życzenia” Zaczarowany świat dziecięcych lat”
Rodzice mogą przeczytać umieszczone w prezentacji życzenia skierowane do dzieci
Zapraszamy do wspólnej, wesołej zabawy
LOGOPEDIA
Ćwiczenia do pobrania:
„Rodzina”
Pokazujemy dzieciom zdjęcia różnych rodzin i zachęcamy do rozmowy.
- czy umiecie podać członków każdej z rodzin?
- czym różnią się te rodziny?
- czym różnią się członkowie rodzin? (płcią, wiekiem, wyglądem itd.)
- kim jest dla was mama mamy i mama taty?
- kim wy jesteście dla nich?
- kim jest dla was siostra mamy i siostra taty?
- jak najczęściej spędzacie i najbardziej lubicie spędzać czas z rodziną?
- Ile osób ma twoja rodzina? Policz je.
- Kto to są dziadkowie?
- Jak mają na imię twoje babcie
i twoi dziadkowie? - Ile dzieci mają twoi rodzice?
- Ile masz rodzeństwa, ile sióstr, ilu braci?
Zabawa dydaktyczna – podskocz jeśli usłyszysz głoskę…
Tłumaczymy dzieciom, że mają podskoczyć kiedy usłyszą głoskę zaczynającą się np. na literę „M”. Podajemy różne słowa, gdy słowo nie zaczyna się na daną głoskę dzieci stoją nieruchomo.
Praca w podręczniku:
- Praca z KP4.27a – czytanie zdań, kolorowanie ramek prawidłowych podpisów ilustracji.
- Praca z KP4.27b – rysowanie po śladzie, wyklejanie obrazka kawałeczkami kolorowego papieru
Hello! Witajcie Dzieci! Czy pamiętacie nazwy członków rodziny? Jak przedstawicie swoją Rodzinę? Who’s this? Kto to jest? It is my .. To mój/a … Zapraszam Was do obejrzenia poniższych historyjek oraz śpiewania piosenek związanych z rodziną.
Kids vocabulary – Family – family members & tree – Słownictwo
https://www.youtube.com/watch?v=FHaObkHEkHQ
Family Members Song for Kids! – Piosenka
Cartoon | Hello Baby Sparrows | Treetop Family Ep.1 – Historyjka
Hello Little Baby Sparrows – Piosenka
Who is this? Kto to (tu) jest?
It’s my mother – to moja mama.
It’s my father – to mój tata.
parents – rodzice
It’s my grandmother. To moja babcia.
It’s my grandfather . To mój dziadek.
grandparents – dziadkowie
It’s my sister. To moja siostra.
It’s my brother. To mój brat.
It’s my aunt. To moja ciocia.
It’s my uncle. To mój wujek.
It’s my cousin. To mój(a) kuzyn(ka).
This is my family – to jest moja rodzina
Great family – duża/wspaniała rodzina
Treetop Family – rodzina z wierzchołka drzewa
One sparrow – jeden wróbel
Two sparrows – dwa wróble
and three eggs – I trzy jajka
Look! The eggs are hatching!
Spójrz! Wykluwają się z trzech jaj wróbelki
Three little baby sparrows! Trzy wróbelki
We need to search for food.
Potrzebujemy poszukać jedzenia.
Careful, baby sparrows. Ostrożnie ,mały wróbelku.
Thank you, dear mice. Dziękuję, droga myszko.
What’s the baby sparrow going to do now?
Co mały wróbelek teraz zrobi?
Up and up and up… w góre i w górę
Thank you! Home at last! Dziękuję wreszcie w domu
Hello little baby sparrows – witajcie małe wróbelki
Welcome to our family – witajcie w naszej rodzinie
Grow and learn and fly so free –
Rośnijcie i uczcie się i latajcie tak wolne
What will you explore today? Co dziś odkryjecie?
Laugh and sing and play always –
Śmiejcie się i śpiewajcie i bawcie się zawsze
Aunties, uncles, cousins, too
– Ciocie, wujki, kuzyni też
we’re here to say that we love you.
– jesteśmy tu by powiedzieć, że was kochamy.
Pliki do pobrania:
Rodzina – opowiadanie ruchowe.
Pewnego dnia rodzeństwo – brat i siostra – wybrało się na spacer do parku.
Wyszli ze swego domu i zrobili 3 kroki do przodu (dzieci przesuwają się do
przodu, robiąc trzy kroki). Następnie brat zauważył ślimaka na liściu akacji i
cofnął się o jeden krok. Siostra z kolei usłyszała szelest w gałązkach bzu i
przesunęła się o dwa kroki w lewo. Oddzielili się od siebie. Co muszą teraz
zrobić brat i siostra, żeby się spotkać? Ile kroków i w którą stronę muszą
wykonać? Dzieci szukają rozwiązania, sprawdzają jego poprawność.
Udało się! Brat z siostrą wspólnie wędrują do parku. Zrobili pięć
kroków do przodu i trzy kroki w prawo. Siostra zauważyła nadchodzącą babcię i
zrobiła jeszcze dwa kroki do przodu. Brat dołączył do niej, ale szedł inną drogą,
więc wykonał dwa kroki w lewo i kolejne dwa kroki do przodu.
Zagadka:
To jest mój bohater
A ciecie dlaczego?
Posłuchajcie tego:
Ma długie nogi
I w piłkę umie grać.
Przytula mamusię
I kładzie mnie spać.
Gdy sobie nie radzę,
To wołam i jest.
Mój super przyjaciel
Zawsze blisko mnie.
Zgadnijcie dzieciaki
Kto to taki?
Kto nas kocha tak jak nikt
i ochrania całym sercem?
I do kogo można przyjść
z każdym smutkiem jak najprędzej?
To „m” litera, to „a” litera.
Te dwie litery wyraz zawiera.
Słowo serdeczne, odgadniesz sama.
To jest na pewno słowo … .
Drzewo genealogiczne – praca plastyczna.
Materiały i przybory:
- kartka z bloku A3
- brązowa i 2 pomarańczowe kartki ksero
- farby, pojemnik, pędzel, wacik
- gruba marchewka i ostry nóż
- nożyczki
- klej
- czarny mazak
1. W płaskim pojemniku rozprowadzamy w wodzie niebieską i białą farbę. Na karton formatu A3 nakładamy od góry błękitne tło przy pomocy wacika. Na samym dole kartki pozostawiamy nieco czystego miejsca. Do pojemnika z farbą dodajemy zielonego i nakładamy na pozostawione puste miejsce na dole kartki. Czekamy aż nasze tło wyschnie.
2. Odcinamy kilkucentymetrowy fragment marchewki z jej grubszej strony. Do czystego pojemniczka na farbę nakładamy czerwoną farbę. Powinna być nieco bardziej gęsta niż ta na tło. Na pomarańczowych kartkach stemplujemy jabłuszka- ich kształt uzyskujemy nakładając jeden okrągły stempelek na drugi, tak aby trochę na siebie zachodziły. Szykujemy kilka więcej jabłuszek niż mamy członków rodziny. Nie ma wtedy problemy, gdy dziecko pomyli się wpisując imię. Pozostawiamy do wyschnięcia.
3. Wycinamy jabłuszka w taki sposób, by pozostał widoczny fragment pomarańczowej kartki na której robiliśmy pieczątki. Następnie wypisujemy imiona członków rodziny.
4. Z brązowego papieru wycinamy pień oraz gałęzie drzewa. Przyklejamy na uprzednio przygotowane tło.
5. Z pozostałego fragmentu marchewki robimy pieczątkę do robienia listków. Po prostu wycinamy cieniutki fragment marchewki na jej środku, tak jak to widać na zdjęciu. Farba do robienia liści powinna być gęsta- dzięki temu uzyskamy ładne listki. Stemplujemy przestrzeń wokół korony drzewa. Pozostawiamy do wyschnięcia.
6. Przyklejamy jabłuszka na właściwych miejscach na drzewie. Możemy dorysować ogonki.
Logopedia
Pliki do pobrania: Głoska R
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
Dzień Matki to wyjątkowe święto, którego celem jest uhonorowanie wszystkich mam. Zgodnie ze zwyczajem tego dnia dzieci obdarowują swoje mamy kwiatami, słodyczami, prezentami czy laurkami. Dzień Matki w Polsce obchodzony jest 26 maja. W Polsce obchodzony jest on od 1914 roku. Proponuję w dniu tym zaprosić mamę i wszystkich domowników na koncert. Wykonacie znane piosenki, tańce. Może podarujecie własnoręcznie wykonany prezent. Mocno uściskacie i złożycie życzenia Zapraszamy do wspólnej, wesołej zabawy Proponuję wykonać większość piosenek i tańców, które do tej pory nauczyliśmy się
Dzisiaj powitamy się znaną piosenka „Przywitajmy się wesoło”.
Nauka nowej piosenki „Moja wesoła rodzina”
Zestaw trzech piosenek dla mamy.
Proponuje teraz zaśpiewać piosenki wiosenne:
„Maszeruje wiosna”
„Promyk słońca”
„Wiosna w ogródku”
Powtórzenie:
– tańca do piosenki z Króla Lwa
– tańca „Wyginam śmiało ciało”
Czas na życzenia , uściski, mocne buziaki. Proponuje , aby dzieci wykonały np. laurkę dla mamy lub inny prezent i go podarowały
Kochani Rodzice !
Podczas koncertu dla mamy mogą być wykonane wszystkie moje propozycje lub wybrane przez dzieci
Tydzień do dnia mamy proszę poświęcić utrwaleniu piosenek, zabaw ruchowych, tańców Sprawdzamy przy tym poziom pamięciowy tekstów piosenek, prawidłową, zgodną z podkładem linią melodyczną, tempem utworu i jego nastrojem, ruchem, gestami i zabawami taneczno – ruchowymi dla każdego utworu.
Życzę miłej zabawy
Dziś drodzy Rodzice zachęcam do zerknięcie w pamiątkowe, stare zdjęcia z Waszego
dzieciństwa. Pokażcie Dzieciom jak wyglądaliście jako dzieci, poopowiadajcie Im
trochę o tych czasach z Waszych dziecięcych lat. Niech dzieci spróbują odnaleźć
podobieństwa z Waszym wyglądem. Może macie podobny nosek?
Zabawa z imionami – bardzo prosimy aby napisać Dziecku na osobnych karteczkach
imiona mamy, taty, babci ,dziadka, cioci, wujka, itd. Niech Dzieci porównają zapisy
imion najbliższych ( jakie literki się powtarzają, jaka literka jest na początku wyrazu a
jaka na końcu, a następnie niech same losują karteczki i próbują powiedzieć czyje
imię zostało wylosowane). Karteczki z napisanymi imionami mogą być przez dziecko
poozdabiane wg ich pomysłowości.
Portret Na Dzień Mamy
Materiały i przybory:
- tektura z kartonowego opakowania
- nożyczki
- farby, pędzel, podkładka
- stemple
- włóczka
- dziurkacz
Z dużego kartonu wycinamy fragment potrzebny do namalowania portretu mamy.
Na tekturze malujemy portret.
3. Portret ozdabiamy pieczątkami. My użyliśmy gotowych pieczątek, które były na pojemniczkach z farbą ale własnoręcznie można przygotować pieczątki z nakrętek i pianki. https://ekodziecko.com/serduszkowe-pieczatki-z-nakretek
Drugi pomysł na portret mamy to wycięcie namalowanej na grubej tekturze twarzy i dorobienie włosów z włóczki.
Na początku robimy dziurkaczem otworki w górnej części portretu. Następnie szykujemy odpowiednią ilość nitek owijając włóczkę wokół tektury. Włóczkę przecinamy.
Zadaniem dziecka jest przewleczenie nitek przez otwory i zawiązanie na każdej z nich podwójnego supełka. To precyzyjna robota, wymagająca sprawnych paluszków i ogromu wytrwałości.
JAK DBAĆ O SŁUCH?
Zabawa ruchowa
Hałasowanie – słuchanie opowiadania i rozmowa na temat jego treści.
Hałasowanie
Grzegorz Kasdepke
Kuba i Buba musieli przyznać, że pan Waldemar, przyjaciel babci Joasi, to rzeczywiście bardzo kulturalny pan. Do tego stopnia, że czasami wręcz wstydził się chodzić z naszymi sympatycznymi bliźniakami po mieście – i to tylko, dlatego, że, dajmy na to, naszła je ochota pobić się lub powyzywać. Ale któregoś razu to pan Waldemar narobił Kubie i Bubie wstydu – i to w muzeum!
– Jak tam w szkole?! – ryknął, gdy już się spotkali przed kasą muzeum.
Kuba i Buba aż podskoczyli z wrażenia. Babcia Joasia przygryzła wargi i dyskretnie rozejrzała się dookoła. Pani bileterka, ogłuszona doniosłym głosem pana Waldemara, przetykała sobie właśnie ucho.
– Nadal macie najwięcej uwag w całej klasie?!… – ryczał pan Waldemar. – Nie martwcie się, za moich czasów kazano klęczeć na grochu!… Może, dlatego mam teraz takie powykręcane kolana!…
Pani bileterka pospiesznie skręcała kulki z papieru – najwyraźniej zamierzała wepchnąć je sobie w uszy.
– Dlaczego pan Waldemar tak hałasuje? – szepnął Kuba, zerkając ze zdziwieniem na babcię Joasię. – Zawsze był taki kulturalny…
– Chyba wyczerpały się baterie w jego aparacie słuchowym – westchnęła zarumieniona babcia.
– To pan Waldemar jest kulturalny na baterie?! – osłupiała Buba.
Ale babcia nie zdążyła nic odpowiedzieć, bo pan Waldemar podszedł właśnie do kasy – no i trzeba było zająć się zemdloną bileterką.
Rodzic rozmawia z dzieckiem zadając pytania do powyższego tekstu:
- Czy zapamiętaliście, dokąd wybrali się Kuba i Buba?
- Kto im towarzyszył?
- Dlaczego pan Waldemar tak głośno mówił?
- Czy to jest kulturalne zachowane, gdy mówimy bardzo głośno w publicznych miejscach?
- Dlaczego?
Kiedy należy zachować ciszę?
Rozmowa z dzieckiem, kiedy należy być cicho i nie wolno hałasować:
- gdy ktoś rozmawia przez telefon,
- gdy rodzice usypiają młodsze rodzeństwo,
- gdy ktoś czyta,
- gdy rozmawiają dorośli,
- gdy rodzice pracują,
- gdy jesteśmy w muzeum, kinie (teatrze, kościele, przychodni),
- gdy ktoś się uczy,
- gdy ktoś się źle czuje, boli go głowa i jest chory.
Dziecko wypowiada się, czy w podobnych sytuacjach zachowują ciszę.
„Układam sylaby” – zabawa językowa z wykorzystaniem Alfabetu.
Rodzic prosi dziecko o wycięcie z Alfabetu liter H, h oraz samogłosek (o, a, i, e, u, y) i zaprasza do zabawy:
Za chwilę będę mówić różne słowa, które rozpoczynają się głoską h. Twoim zadaniem będzie ułożenie pierwszej sylaby, którą usłyszysz w tych słowach. Dziecko układa sylaby jedna pod drugą, aby można było łatwo sprawdzić poprawność wykonania zadania.
Przykładowe słowa: hamak, haki, huba, Helena, hipopotam, huragan, hycel.
Jeśli dziecko sprawnie radzi sobie z tym ćwiczeniem, Rodzic może proponować słowa, które nie mają znaczeń (są trudniejsze), np. harana, hoseta, herina, hurafo. Jeśli dziecko ma trudność z wykonaniem podstawowego ćwiczenia, Rodzic może wymawiać słowa, przeciągając samogłoski, ewentualnie poprzez analizę sylab zaznaczać podział słów.
Praca w podręczniku
Praca z KP4.19b – rysowanie odpowiednich symboli pod obrazkami przedstawiającymi sytuacje związane z hałasem.
zabawy ruchowe:
- Zabawa rozwijająca szybką reakcję na sygnał „palec pokazuje”: Dziecko wskazuje palcem wskazującym część ciała, którą nazwę wypowiada i pokazuje rodzic. Czasem rodzic wprowadza dziecko w błąd i wymawia inną część ciała, niż tę, którą pokazuje palcem. Zadaniem dziecka jest wtedy stanąć na baczność.
- Ćwiczenie równowagi „Nie zgub woreczka” (wykorzystać można woreczek z ryżem/kaszą) Dziecko porusza się po pomieszczeniu w jednym kierunku, wykonując zawsze 7 kroków z woreczkiem położonym na głowie. Po przejściu siedmiu kroków przykucają, wstają i zmieniają kierunek ruchu.
- Ćwiczenie umiejętności rzucania i chwytania „Podrzuć i złap”. Dziecko chodzi po pomieszczeniu, podrzucając i łapiąc woreczek dwoma rękami, a następnie jedną ręką (raz lewą, raz prawą).
- Podskoki obunóż „przeskocz przez woreczek”. Dziecko przeskakuje przez woreczek leżący na podłodze – do przodu, do tyłu i na boki.
Rozmowa z dzieckiem na temat „Co by było, gdybyśmy nic nie słyszeli?
Jak wyobrażasz sobie taki świat? Czy byłoby wtedy łatwiej czy trudniej?” – zwrócenie uwagi na obecność w społeczeństwie osób niesłyszących i niedosłyszących, dla których metodą porozumiewania się jest język migowy i/lub język migany.
Język migowy dla dzieci
https://vod.tvp.pl/video/figu-migu,odc-1-kazdy-jest-inny,42318243
Relaksacyjna wycieczka po lesie
https://www.youtube.com/watch?v=ZESbEePErKA
MUZYKA OKOLICZNOŚCIOWA
Zabawa muzyczno-rytmiczna
„Smutno – wesoło”. Dzieci przygotowują sobie karty z buźką smutną i wesołą, słuchają muzyki – określają jej nastrój i poruszają się do niej wesoło lub smutno.
Ćwir, czyli kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one
Agnieszka Frączek
Wróbel w gości wpadł do wron.
I już w progu, jak to on,
bardzo grzecznie: – Ćwir, ćwir! – rzekł.
Wrony na to w dziki skrzek:
– Co on gada?!
– Kra, kra, kra!
– Tyś słyszała to, co ja?
– Jakiś jazgot?
– Zgrzyt?
– I brzdęk?
– Co to był za dziwny dźwięk?!
Wróbel: Ćwir! – powtórzył więc.
Wtedy wrony: buch, bam, bęc!
po kolei spadły: bach!
z przerażenia wprost na piach.
A gdy otrzepały puch,
oczyściły z piachu brzuch,
skrzydła, dzióbek oraz pięty,
rzekły: – Biedak jest ćwirnięty.
Po przeczytaniu wiersza Rodzic rozmawia z dzieckiem:
- Dlaczego wrony były takie zdenerwowane, że wróbel wydaje inne dźwięki niż one?
- Jak myślisz, dlaczego chciały, żeby wszyscy mówili tak samo?
- Czy dźwięki „kra” były lepsze lub gorsze od „ćwir” jak myślisz?
- Co może oznaczać przysłowie, „Kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one”?
- Czy pasuje ono do każdej sytuacji?
- Czy wszystkim ludziom musi podobać się to samo?
- Co to znaczy, że mamy różny gust, różne upodobania?
- Czy te upodobania mogą być lepsze albo gorsze, tak jak chciały wrony?
„Jaka muzyka pasuje?”
Rodzic zachęca dziecko do wypowiadania się na temat różnych rodzajów muzyki:
- Opowiedz, proszę, słowami, jaka muzyka, twoim zdaniem, najbardziej pasuje do tańca?
- Jaki jest najbardziej znany utwór, który śpiewamy na urodzinach?
- Czy w każdym kraju ten utwór brzmi tak samo?
- Jeśli chcesz odpocząć, jaki rodzaj muzyki wybierzesz?
- Czy dźwięki płynące z lasu, rzeki, szum morza to też muzyka?
- W jakich okolicznościach śpiewamy „Mazurka Dąbrowskiego”?
Rodzic podsumowuje wypowiedź dziecka, wspominając, że w określonych sytuacjach niektóre rodzaje muzyki lepiej oddają charakter uczuć niż inne. Warto jednak, by Rodzic podkreślił, że czasem nasze indywidualne upodobania mogą nie pasować do tych ogólnie przyjętych. Ważne, żeby powiedział, wprost, że taka sytuacja jest jak najbardziej w porządku. Rodzic może przywołać sytuację z wiersza Ćwir, czyli kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one, aby jeszcze raz podkreślić, że różnice w upodobaniach są naturalne.
„Rytm z nakrętek”
Dziecko otrzymuje 10–12 nakrętek od butelek typu PET w trzech kolorach. Rodzic z takich samych nakrętek układa rytm 3–4-elementowy, dziecko odtwarza ten rytm ruchem w taki sposób, że ten sam symbol odpowiada temu samego ruchowi. Rodzic wraz z dzieckiem wzajemnie sprawdzają poprawność swojej pracy, po czym zamieniają się rolami.
„Skojarzenia z muzyką”
Rodzic włącza fragmenty utworów, również wcześniej odtwarzanych. Prosi dziecko, aby próbowało odpowiedzieć, do jakich wydarzeń, uroczystości najlepiej pasują te utwory.
Propozycje:
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.19a – pisanie po śladzie, zapisywanie dodawania.
„Nasza gitara”
Rodzic zachęca dziecko do wykonania instrumentu według instrukcji. Gromadzi w jednym miejscu, np. na stole, wszystkie przedmioty potrzebne do skonstruowania gitary: opakowanie po wyjmowanych chusteczkach higienicznych, kolorowy samoprzylepny papier, nożyczki, kilka gumek recepturek, kawałek grubego kartonu (np. z pudła), czarny marker, taśma samoprzylepna. Zaprasza dziecko do wykonania gitary. Dziecko najpierw okleja pudełko kolorowym papierem, następnie mocuje gumki, tak by przechodziły nad otworem w pudełku (pudełko odgrywa rolę pudła rezonansowego). Na rantach pudełka Rodzic może wykonać niewielkie nacięcia nożykiem, by struny się nie przesuwały. Następnie dziecko wycinają z kartonu gryf oraz główkę gitary, przyklejają je za pomocą taśmy. Rysują na nich markerem progi i struny.
Miłej zabawy.
Własnoręczne instrumenty muzyczne
https://player.vimeo.com/video/231827589
Hello! Witajcie Dzieci! Dziś proponuję Wam ćwiczenia z pytaniami: What’s this? Co (tu) jest? What is it? Co to jest? Zachęcam Was do słuchania i śpiewania piosenek oraz powtarzania rymowanek. Spróbujcie też zadawać pytania o postaci z bajek, grając w memory.
What’s This? What’s That? – song
What is it? – animals song
What is it? – house song
Steve and Maggie at Home – story
What’s this? Co to(tu) jest?
What’s that? Co jest tam(to)?
This is a dog. To jest pies.
That is a cat. Tam(to) jest kot.
This is a frog. To jest żaba.
That is a hat. Tam jest kapelusz.
This is a ball. To jest piłka.
That is a bat. Tam jest kij
This is a cow. To jest krowa
That is a rat. Tam jest szczur.
What is it? Co to jest?
It’s a cat – to jest kot
It’s a bird – to jest ptak
It’s a fish – to jest rybka
It’s a goat – to jest koza
It’s a horse – to jest koń
It’s a mouse – to jest mysz
It’s a panda – to jest panda
It’s a tiger – to jest tygrys
It’s a fox – to jest lis
Pliki do pobrania:
ORKIESTRA
Zabawa ruchowa
https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE
ORKIESTRA
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcie orkiestry zadając pytanie:
Czy wiesz, co to jest?
Zagadka muzyczna
Rodzic prosi dziecko o wysłuchanie utworu i odgadnięcie, z jakiej jest on bajki.
(proszę zwrócić uwagę dziecka na dyrygenta).
Dyrygent
Jak siedzi orkiestra?
Przedszkolna orkiestra
Rodzic prosi dziecko, aby naśladowało grę na instrumencie, o którym mowa w piosence.
„Jaki to instrument?”
Rodzic zaprasza dziecko do zabawy słuchowej:
Przygotuj, proszę, swoje uszy do słuchania. Za chwilę włączę nagranie dźwięków kilku instrumentów. Twoim zadaniem jest odgadnąć, jaki instrument słyszysz.
Rodzic odtwarza nagranie dźwięków instrumentów. Jeśli dzieci mają trudność ze znalezieniem odpowiedzi, Rodzic może je naprowadzać poprzez opisywanie wyglądu instrumentów.
Piosenka o instrumentach
Jak rysować instrumenty muzyczne?
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.17a – rysowanie linii po śladzie, łączenie odpowiednich rysunków z podpisami.
- Praca z KP4.17b – wyklaskiwanie sylab według wzoru, łączenie sylab w wyrazy, pisanie nazw instrumentów po śladzie.
- Praca z KP4.18a – łączenie liniami ilustracji z napisem wyrażającym dźwięk.
- Praca z KP4.18b – odtwarzanie rytmów narysowanych w zadaniu.
Połącz w pary
https://learningapps.org/watch?v=pksm56n5j20
Ułóż puzzle
INSTRUMENTY MUZYCZNE
Najlepszy instrument
Wojciech Próchniewicz
Jest taki instrument na świecie,
Dostępny nawet dla dzieci.
Wygrywa wszystkie melodie
Najładniej, najłagodniej.
Gdy nutki wpadną do ucha,
On ucha bardzo się słucha.
Bo najgrzeczniejszy jest przecież,
Słucha się w zimie i w lecie,
W upał i gdy deszcz leje,
On wtedy nawet się śmieje!
Chodzi wraz z tobą wszędzie
już tak zawsze będzie.
Nawet za złota trzos
Nie zniknie — bo to TWÓJ GŁOS.
Więc gdy jest ci nudno, nie ziewaj.
Pamiętaj o nim — zaśpiewaj!
On się natychmiast odezwie
I zagra czysto i pewnie.
Opowie ci zaraz radośnie
Na przykład o słonku lub wiośnie.
Bo lubi i dobrze zna cię,
Twój wierny, dźwięczny przyjaciel
Rozmowa z dzieckiem na temat przeczytanego utworu
- Co autor wiersza nazywa najlepszym instrumentem?
- Czy każdy z nas ma taki instrument?
- W jakich sytuacjach, według autora, możemy go używać?
- Czym się różni od tradycyjnych instrumentów?
- W czym jest podobny?
„Grająca woda” – zabawa badawcza.
Do zabawy będzie potrzebny:
- kieliszek na nóżce
- naczynie z wodą.
Rodzic prosi dziecko, aby suchym palcem pocierało wokół krawędzi kieliszka – szybko i powoli.
Czy słyszysz jakieś dźwięki? – Suchym palcem nie wydobędziemy dźwięków z kieliszka.
Następnie Rodzic prosi dziecko, aby powtórzyło tę samą czynność, ale tym razem palec powinien być mokry.
Należy trzymać kieliszek mocno za nóżkę, żeby się nie przesuwał, ale nadal powinien stać na stole.
Czy teraz słyszycie dźwięk? – Mokrym palcem wydobędziemy dźwięki z kieliszka
Następnie dziecko wlewa do kieliszka trochę wody i ponownie próbuje grać na nim mokrym palcem.
Z kieliszka wydobywa się dźwięk.
Spróbujcie porównać dźwięki, wlewając do trzech kieliszków różną ilość wody.
- Sprawdźcie, od czego zależy wysokość dźwięku?
- Jak myślicie, dlaczego, gdy pocieraliśmy kieliszek suchym palcem, nie było słychać dźwięków?
- A dlaczego dźwięki są różne, gdy wlejemy mniej i więcej wody?
Palec wprawia w drganie szkło kieliszka, które z kolei pobudza do drgań powietrze znajdujące się w środku. Wewnątrz kieliszka powstają fale dźwiękowe. Gdy do kieliszka nalewamy więcej wody, wysokość dźwięku się obniża. Aby pokazać drgania szkła, można przyczepić do kieliszka piłeczkę pingpongową na nitce i sprawdzić. Podczas pocierania palcem brzegu kieliszka piłeczka będzie się odchylać.
„Jak je podzielić?”
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia instrumentów
Czy znasz nazwy tych instrumentów?
- Proszę, spróbuj podzielić ich nazwy na głoski.
- Wybierz instrumenty, które są do siebie podobne.
- Co je łączy?
- Czym się różnią?
- Dlaczego tak wybrałaś/eś?
„H jak harfa”
Rodzic
harfa – prezentuje litery w wyrazie
har – fa – z podziałem na sylaby.
harfa – następnie wskazuje na model głoskowy wyrazu.
Prosi dziecko, by napisało litery palcem na dywanie i w powietrzu. Zwraca uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze. W tym celu może narysować na kartce trzy linie zwieńczone dachem. Środkową linię powinien pogrubić – to jest parter. Linia pod nią – to piwnica, a nad nią – strych. Rodzic pisząc wielką i małą literę, może posługiwać się określeniami „strych”, „piwnica”, „parter”, aby obrazowo utrwalić miejsce litery H, h w liniaturze.
„Spacer po h”
Rodzic wraz z dzieckiem układa z sznurka kształt litery hi H w różnych rozmiarach (3–4 litery, w oddaleniu od siebie). Prosi dziecko o zdjęcie kapci i spacerowało stopa za stopą po linie, zgodnie z kierunkiem pisania.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.16a – identyfikowanie i zakreślanie liter H, h, rysowanie pętli wokół obrazków.
- Praca z KP4.16b – pisanie liter H, h po śladzie, czytanie zdań metodą sylabową.
- Praca z KP4.20a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie liter h, H, pisanie zdania po śladzie.
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
- Dzisiaj powitamy się znaną piosenka „Przywitajmy się wesoło”. Zaproście rodziców i rodzeństwo do zabawy w parach. Wykonujcie taniec zgodnie z tekstem piosenki. Możemy śpiew powtórzyć kilka razy, tak aby móc zapamiętać tekst.
- Przypomnimy sobie też piosenkę zapraszającą do gimnastyki. Śpiewajcie i poruszajcie się rytmiczne. W refrenie naśladujcie gesty.
- Proponuje zestaw trzech piosenek dla mamy.
Nauczcie się wszystkie piosenki lub jedną wybraną
Dzieci:
– słuchają melodii i tekstu piosenki
– uczą się linii melodycznej na sylaby la, la , la
– powtarzają piosenkę z nauką zwrotek i refrenu
- Powtórzenie piosenki „Moja wesoła rodzina”
- Powtórzenie:
– nowego tańca do piosenki z Króla Lwa
Wykonujcie ruchy taneczne wg propozycji
– tańca „Wyginam śmiało ciało”
Zaproście domowników do zabawy
Dzisiaj ponownie powtarzamy piosenki, tańce przed „Koncertem dla mamy”
Zapraszam do wspólnej zabawy
Logopedia
ćwiczenia do pobrania: stymulowanie rozwoju głoski „SZ”
W KSIĘGARNI I W BIBLIOTECE
Wieki skarb
Barbara Stefania Kossuth
Mam przyjaciela – wielki skarb,
największą radość w świecie.
Któż to? Aha, nie powiem, nie…
Z łatwością odgadniecie.
Chciałbym z nim przebyć cały dzień,
lecz mi nie daje niania.
– Ej, Jurku, chodź, na spacer czas,
dość tego już czytania.
Tak, książka to przyjaciel mój –
przyjaciel prawie żywy.
On opowiada cudów moc,
o świecie prawi dziwy.
O górach, morzach niesie wieść,
o naszej własnej ziemi,
wypowie wiersz lub cudną baśń –
czym? – Literkami swymi.
Więc cieszę się, że książkę mam.
Och, czytać pragnę wiele!
Nie niszczę ich, bo książki me –
najlepsi przyjaciele.
Rozmowa z dzieckiem na treści wiersza
Rodzic prosi, by dziecko przypomniało, czego – zdaniem autorki – można dowiedzieć się z książek.
Jakie inne informacje możecie znaleźć w swoich ulubionych książkach?
Co oznacza sformułowanie „książka moim przyjacielem”? Czy autorka miała na myśli takiego przyjaciela, z którym można się bawić, biegać, wyjeżdżać?
„Księgarnia” – Rodzic przygotowuje pieniądze (pocięte karteczki) oraz cztery stoiska z książkami, na każdym z nich prezentuje jeden rodzaj książek, np. kolorowanki, albumy, książki z obrazkami i komiksy. Ważne, by książki z jednego stoiska miały charakterystyczne cechy wspólne. Każdy rodzaj książek ma inną cenę, np. 5 zł, 7 zł, 10 zł, 20 zł. Dziecko ma za zadanie kupić, co najmniej trzy książki w dowolnych cenach. Ważne, by zostało mu jak najmniej pieniędzy. Nie można zmieniać cen książek podczas transakcji. Miłej zabawy.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.7a – przeliczanie książek, uzupełnianie zbiorów, zapisywanie i rozwiązywanie działań.
- Praca z KP4.7b – rysowanie wzorów po śladzie i samodzielnie, odczytywanie rebusów, umieszczanie nalepek.
- Praca z KP4.8a – przeliczanie i rysowanie monet i banknotów.
- Praca z KP4.8b – czytanie zdań wyrazowo-obrazkowych, pisanie wyrazów po śladzie.
- Praca z KP4.9a – umieszczanie nalepek z literami, odczytywanie hasła.
- Praca z KP4.9b – kreślenie drogi w labiryncie, przeliczanie książek, porównywanie liczb.
„Zagadki – rymowanki”
W Krakowie mieszka wawelski smok,
co zieje ogniem przez cały… (rok).
Krasnoludek jest malutki,
tak jak wszystkie… (krasnoludki).
Kto z krasnalami w tym domku mieszka?
To jest na pewno Królewna (Śnieżka).
Kto był dobry dla Kopciuszka?
Chrzestna matka, czyli (wróżka).
Czerwony Kapturek do babci wędrował,
Lecz wilk się zaczaił, za drzewem się (schował).
Groźna Baba Jaga domek ma z piernika.
Kto ją spotka w lesie, niechaj prędko (zmyka).
Gdy kot buty dostał,
Janek księciem (został).
Rzecz to znana, całkiem pewna,
Że Pinokio powstał z (drewna).
KSIĘGARNIA – tu kupujemy książki, które trafiły z drukarni
BIBLIOTEKA – tu wypożyczamy książkę. Wypożyczyć to znaczy zabrać do domu, przeczytać i oddać do biblioteki.
JAKIE SĄ ZALETY CZYTANIA KSIĄŻEK? PO CO CZYTA SIĘ KSIĄŻKI?
- rozwijają wyobraźnię,
- logiczne myślenie
- dostarczają wiedzy na różne tematy,
- pomagają w nauce
- uczą poprawnego języka,
- poszerzają zasób słów
- ćwiczą koncentrację
- są znakomitą rozrywką,
- pomagają zasnąć ( bajki na dobranoc)
- pomagają w kłopotach (książki z bajkami terapeutycznymi)
- książki są ucieczką od nudy, telewizora, laptopa, telefonu itp
CZEGO NIE LUBIĄ KSIĄŻKI?
Brudnych rąk
Zagiętych rogów
Wyrywanych i porwanych kartek
Jedzenia i picia podczas czytania
Oderwanych grzbietów
Popisanych i pokreślonych stron
JAK POWSTAJE KSIĄŻKA?
„Kto tworzy książkę?” – dyskusja na podstawie ilustracji.
Rodzic prosi dziecko, aby odszukało na ilustracjach postaci, których nazwy zawodów będzie wymieniać.
Rodzic dokonuje analizy głosek nazw zawodów związanych z powstaniem książek: autor, redaktor, grafik, drukarz. Dziecko wskazuje ilustracje, określa, jakie czynności wykonuje ta osoba w procesie powstawania książki, i próbuje dokonać analizy głosek niektórych czasowników, np. pisanie, rysowanie, drukowanie.
Piosenka o czytaniu książki
Jak powstaje książka
Maciej Bennewicz
Pan drukarz zaczerpnął białą maź i wylał ją na kwadratowe sito.
– To jest pulpa – powiedział uroczystym tonem. – Dawniej robiło się ją ze starych szmat – rozdrobnionych i rozpuszczonych, a teraz robi się ją z drewna. Te białe włókna to celuloza. Nadmiar wody ocieka i po wyschnięciu tworzy się papier.
Dzieci z niecierpliwością przyglądały się ruchom pana drukarza. Drewniany kołowrót podobny do dziadka do orzechów, tylko większy, zgrzytnął i dwie grube deski ścisnęły sitko, na które przed chwilą wylała się papierowa pulpa.
– Oto wyschnięta pojedyncza kartka. – Pan Borys, pracownik muzeum, podał dzieciom dwie grube kartki. – Właśnie z powodu sposobu, w jaki powstawał dawniej papier, nazwano go papierem czerpanym. Był bardzo drogi. Dlatego także książki były bardzo drogie. Wszystko wykonywano ręcznie. Z kotła zaczerpywano pulpę, a następnie na sicie, przygnieciona prasą, czyli ciężkimi deskami, ociekała z wody. Po wyschnięciu powstawała kartka, jak ta.
Najpierw Ada, a potem Adam zaczerpnęli białą maź z beczki, a potem po kolei kręcili wielkim kołowrotem prasy, aby wycisnąć z sita nadmiar wody. Po chwili ich kartki schły na sznurku.
A taki sposób powstawały pierwsze książki. Pan drukarz usiadł przy wielkim biurku, zaostrzył gęsie pióro, umoczył w atramencie w specjalnym zbiorniczku zwanym kałamarzem i napisał imiona: Ada i Adam.
– A teraz wasza kolej – powiedział i dodał: – Każde pióro służyło do innego rodzaju atramentu. Kolory atramentów wytwarzano ze sproszkowanych roślin i minerałów. Najdroższy był niebieski. Najdroższy, gdyż najtrudniej było zdobyć odpowiednie minerały.
Dzieci napisały gęsim piórem swoje imiona. Adam narysował również uśmiechniętą buźkę, Ada zaś pyszczek kota. Wujek Alfred złożył zamaszysty podpis z piękną literką A, którą ozdobił gałązką i kwiatkiem.
– Prawdziwa rewolucja w drukarstwie nastąpiła jednak znacznie później, w XV wieku, kiedy to Johann Gutenberg wymyślił specjalną maszynę, a właściwie sposób układania literek. – Pracownik muzeum wskazał wielkie drewniane urządzenie z kołowrotem, z czymś w rodzaju stołu i ogromną drewnianą ramą. Urządzenie przypominało Adamowi samochód wojskowy, Ada natomiast miała wrażenie, że patrzy na wielkiego smoka, który rozdziawia paszczę.
– Od czasów wynalazku pana Gutenberga literki układało się w specjalnych ramkach w odbiciu lustrzanym, literka po literce, słowo po słowie, zdanie po zdaniu. Była to żmudna praca, ale dzięki niej można było drukować wiele egzemplarzy książki. Przy ręcznym pisaniu pisarczyk, czyli skryba, często przez wiele lat pisał jedną książkę. Gęsim piórem, literka po literce. Dlatego książki były tak rzadkie i drogie.
– A dlaczego trzeba drukować w odbiciu lustrzanym? – spytał Adam.
Pan Borys pokazał odciśniętą stronę i powiedział:
– Prasa Gutenberga działa jak pieczątka. Widzicie czasem na ulicach karetki pogotowia albo straży pożarnej. Mają odwrócone napisy, prawda?
– Żeby można było je odczytać w lusterku samochodowym – ucieszył się Adam.
– No właśnie, tę samą zasadę odkrył prawie sześćset lat temu Gutenberg i w ten sposób zrewolucjonizował drukarstwo. Odbicie lustrzane; pieczątka jak napis na karetce; prasa, która dociska literki do papieru czerpanego i jest książka – podsumował drukarz.
Adam z pomocą wujka przekręcił długą dźwignię prasy, pociągnął specjalną wajchę i strona była gotowa. Po chwili swoją pierwszą stronę do książki wydrukowała również Ada. Zebrani nagrodzili ją oklaskami, gdyż dzielnie sama wprawiła w ruch prasę drukarską Gutenberga.
Ada odczytała fragment z wydrukowanej przez siebie strony:
Czcionce pięknie tej podziękuj.
Atramentu zręczny taniec
Złożył z liter długie zdanie.
– A teraz – oznajmił wujek – cofamy się do samego początku. Książka powstawała na papierze, papier musiał być zadrukowany. Potem introligator ją zszywał tak jak krawiec tkaninę. Dziś robi to maszyna. Wcześniej wszystko wykonywano ręcznie i stopniowo ulepszano. Współcześnie książkę pisze się na komputerze i można ją wydrukować w domu. Literki można zmieniać, wklejać obrazki, rysować na pulpicie.
– Można robić, co się chce – stwierdził Adam. – Wystarczy myszka albo rysik.
– Albo nawet sam palec – dodała Ada. – Palec to najlepszy rysik.
– Zgadza się – stwierdził Alfred – ale każdą książkę trzeba najpierw wymyślić. A kto wymyśla, a potem pisze książki?
– Skryba? – zaproponował Adam.
– Drukarz? – zastanawiała się Ada. I po chwili dodała z entuzjazmem: – Już wiem, autor!
– Tak jest, autor, czyli pisarz. W takim razie cofamy się do samego początku, czyli do chwili, gdy książka powstaje w głowie autora. A zatem…
– A zatem… – powtórzyła Ada.
– A zatem, drodzy Ado i Adamie, również wy zostaniecie autorami i napiszecie swoją pierwszą prawdziwą książkę.
– Ale jak to zrobimy? – Zastanowił się Adam, połykają pyszne ciasto drożdżowe, które podawano w barze obok muzeum.
– Już wam mówię. Trzeba zacząć od pomysłu. A pomysł to coś…
– Coś, coś… – zastanawiała się Ada.
– Coś, o czym chce się opowiedzieć innym ludziom, jakaś bardzo ciekawa historia – stwierdził Adam.
– Znakomicie. W takim razie zastanówcie się, o jakiej pasjonującej, superciekawej historii chcielibyście opowiedzieć innym ludziom, na przykład dzieciom ze swojej grupy, rodzicom, pani nauczycielce, mamie, tacie albo babci. Potem zamiast gęsiego pióra i papieru czerpanego użyjemy telefonu i dyktafonu. A na koniec wszystko spiszemy i wydrukujemy, a właściwie zrobi to za nas program, który zmieni wasz głos w gotowy tekst. Potem go tylko poprawimy i już. Widzicie, jaką drogę przeszła książka. Od białej pulpy do dyktafonu, który zmienia słowa w zapisany tekst. Do roboty!
– Super! – ucieszyły się dzieci.
– Moja historia jest następująca – zaczęła Ada. – Wcześnie rano przyjechał po nas wujek Alfred i jak zwykle miał tajemniczą minę. Spodziewałam się, że wymyślił coś fajnego. I nie myliłam się. Pojechaliśmy na wycieczkę. W starym klasztorze, czyli w miejscu, w którym dawno, dawno temu mieszkali zakonnicy, panowie o długich brodach, którzy spędzali czas na modlitwie i pracy, mieści się muzeum sztuki drukarstwa i książki. Pan drukarz wygląda, jakby sam był zakonnikiem z dawnych czasów. Ma brodę i długie ubranie z fartuchem.
– A ja mam taką historię – zaczął Adam:
Czcionce pięknie tej podziękuj.
Atramentu zręczny taniec
Złożył z liter długie zdanie.
Dawniej papier był czerpany,
Dziś dyktafon w ręku mamy.
Rodzic rozmawia z dzieckiem:
- W jaki sposób Ada i Adam pomagali robić papier?
- Czy to był sposób podobny do tego, którego my używaliśmy do sporządzenia papieru czerpanego?
- W jaki sposób tworzono książki przed pojawieniem się nowoczesnych drukarni?
„Książeczka” – przestrzenna praca plastyczna.
Rodzic prosi dziecko, aby samodzielnie stworzyło książeczkę, za pomocą, której będzie mogło opowiedzieć wymyśloną przez siebie historię.
Po skończonej pracy dziecko omawia swoją pracę.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.6a – umieszczanie nalepek w brakujących miejscach, czytanie wyrazów.
- Praca z KP4.6b – uzupełnianie nalepkami ilustracji regału z książkami.
Witajcie Dzieci! Dziś chciałabym Wam zaproponować temat związany z powitaniem. Zapewne wiecie, że Anglicy mówią „dzień dobry” innymi słowami o różnych porach dnia. Posłuchajcie proszę historyjek oraz piosenek, które załączam poniżej. Może zaprosicie kogoś z Rodziny do tańca? Pozdrawiam Was serdecznie! Miłego dnia! P. Asia
Greeting – Good morning. Dialog, piosenki, rap, historyjki.
Hello! all day story – historyjka, powitanie o różnych porach dnia
The Greetings Song. Piosenka.
Good morning Dance. Taniec na dzień dobry!
Good morning – dzień dobry
Good afternoon – dzień dobry (dobrego popołudnia)
Good evening – dobry wieczór
Good bye – do widzenia
Good night – dobranoc
How are you? – Jak się miewasz?
Fine, thanks. Dziękuję, dobrze.
I’m not good – niedobrze
Nice to meet you. Miło cię poznać.
My name is Kate. Mam na imię Kasia.
Hi, I’m.. – cześć jestem..
Are you ok? – czy wszystko w porządku?
Great! – świetnie!
Come in, please – Wejdź proszę.
Sit down, please – usiądź proszę.
Thank you. Dziękuję
This is a music room – to jest sala muzyczna
That is the school library – tam jest szkolna biblioteka
Wow many books! – oo.. wiele książek!
Pliki do pobrania:
JAK POWSTAJE PAPIER?
„Jak powstaje papier?”
Po obejrzeniu filmiku Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat Jak powstaje papier.
Historyjka obrazkowa
Rodzic prosi dziecko aby ułożyło w odpowiedniej kolejności historyjkę obrazkową.
„Tworzymy własny papier” (Papier czerpany)
Potrzebujemy: gazety kartki papieru, miskę, wodę.
Czynności:
- Należy porwać papier na drobne kawałki.
- Porwany papier wrzucamy do miski
- Zalewamy wodą.
- Odstawiamy do następnego dnia.
Z przygotowanej masy dzień wcześniej: odlewamy zbyt dużą ilość wody
- Miksujemy blenderem – dodajemy trochę mydła w płynie,
- Rozkładamy na stole na foli lub nieprzemakających podkładach.
- Następnie kładziemy kawałek jakiegoś materiału lub gazę
- Wykładamy równomiernie naszą masę i kładziemy na to drugi kawałek gazy i podkład
- Przykładamy drugi ręcznik lub podkład
- Wałkujemy wałkiem do ciasta
- Pozostawiamy do wyschnięcia
Gdy papier wyschnie, można na nim malować farbami…
„Chodzimy po f” – Rodzic układa na dywanie kształt liter F i f ze sznurka lub liny i prosi dziecko, aby stopa za stopą poruszały się po linii. Wskazane jest, by dzieci zdjęły do tej zabawy kapcie.
„Opowiadanie o papierze”
Rodzic kładzie przed dzieckiem kartki formatu A4 i ołówki.
Opowiada o powstawaniu papieru w taki sposób, by wpleść działania matematyczne do wykonania przez dziecko. Zadaniem dziecka jest zapisanie działań i podpisanie się na kartce.
Przykładowe opowieści: W pewnym lesie stały obok siebie cztery drzewa – wysokie i stare. Pewnego dnia drwale ścięli jedno z nich. Ile drzew zostało?,
Ciężarówka wiozła do tartaku osiem ściętych drzew. Po drodze zatrzymała się w miejscu wycinki i pracownicy zapakowali na ciężarówkę jeszcze jedno drzewo. Ile drzew było razem na przyczepie ciężarówki?
Dzieci mogą zapisywać liczbę drzew cyframi, symbolami, np. kropkami, lub rysunkami. Nie należy im podpowiadać, w jaki sposób mają wykonać to zadanie – wszystkie odpowiedzi są poprawne, jeśli prowadzą do właściwego wyniku.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.10a – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie liter f, F, pisanie wyrazów po śladzie.
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
Dzisiaj powitamy się nową piosenką, która rozpoczyna prezentację. Następnie przypomnicie sobie jak poruszaliście się na zajęciach rytmiki . Wykonujcie dokładnie ćwiczenia. Poruszajcie się zgodnie z muzyką.
Nauka nowej piosenki „Moja wesoła rodzina”
Tekst piosenki
Piosenka „Moja wesoła rodzinka”
My rodzinkę dobrą mamy
Zawsze razem się trzymamy.
I choć czasem czas nas goni
My jak palce jednej dłoni.
Ref. Mama, tata, siostra brat i Ja
To Mój mały świat
Dużo słońca, czasem grad
To wesoły jest Mój świat.
Mama zawsze kocha czule
Ja do mamy się przytulę
Tata kocha lecz inaczej
Uspokaja kiedy płacze.
Ref. Mama, tata……………….
Gdy napsocę i nabroję
Siadam w kacie bo się boję.
Tata skarci, pożałuje
A mamusia pocałuje.
Ref. Mama, tata………………..
Kiedy nie ma taty, mamy
Wszyscy sobie pomagamy.
I choć sprzątać nie ma komu
Jest wesoło w naszym domu.
Ref. Mama, tata……………………..
Dzieci powtarzają piosenkę kilka razy tak ,aby nauczyć się na pamięć
Proponuje teraz zaśpiewać ,aby sobie przypomnieć, piosenki wiosenne:
„Maszeruje wiosna”
„Promyk słońca”
„Wiosna w ogródku”
Czas na nowy taniec do piosenki z Króla Lwa
Wykonujcie ruchy taneczne wg propozycji
Prawda ,że łatwe. Proponuję ,aby tańczyć z rodzicem, rodzeństwem
Nie możemy zapomnieć o znanych już tańcach. Zatańczymy układ z wstążkami ”Ruch łagodzi stres”
Ćwiczenia relaksacyjne
W miesiącu maju będziemy się przygotowywać do „Koncertu dla mamy i taty”. W przedszkolu zawsze pod koniec maja występowaliście na uroczystościach. W tym roku zaśpiewacie, zatańczycie w domu. Będziemy się, dlatego uczyć na tą okoliczność nowe piosenki i tańce, ale też powtarzać znane.
Zapraszam do wspólnej zabawy
MOJE ULUBIONE KSIĄŻKI
Zabawa ruchowa
Ulubiona książka – Rodzic zachęca dziecko, by zastanowiło się, jaka jest jego ulubiona książka, kto jest jej głównym bohaterem i jaką historię w niej przedstawiono. Zachęca, aby opowiedziało o swojej ulubionej książce.
Rodzic też opowiada o swojej ulubionej książce z dzieciństwa.
Gdy dziecko opowie o swoich ulubionych książkach, Rodzic prosi, by zastanowiło się, z czego są zrobione książki. Następnie kieruje rozmowę w taki sposób, by dzieci doszły do wniosku, że książki mogą być też elektroniczne – do czytania lub do słuchania. Rodzic prezentuje różne rodzaje książek: albumy, atlasy, beletrystykę, książki obrazkowe, komiksy, książki elektroniczne – e-booki i audiobooki.
Rodzaje książek
E-book – książka którą czytamy na czytniku, tablecie, telefonie, komputerze
Audiobook – książka której słuchamy
ZASADY KORZYSTANIA Z KSIĄŻEK
„F jak fotel” – prezentacja litery w wyrazie. Rodzic pokazuje dziecku literę F f. Prosi dziecko o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: fo-tel, jednocześnie wskazując kolejne pola. Dziecko wraz z Rodzicem liczy sylaby zawarte w wyrazie. Rodzic może prosić dziecko o zaproponowanie innego gestu, który pozwoli łatwo pokazać podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie podłogi palcem.
Następnie Rodzic wskazuje model głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski), i prowadzi zabawę z analizą głoskową tak jak wcześniej z analizą sylabową. Dziecko przelicza głoski, wspomagając się polami na kartce.
Rodzic prosi dziecko o podanie skojarzeń związanych z kształtem litery F, f. Prezentuje sposób pisania liter F i f, zwraca uwagę dzieci na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze.
„Gdzie jest f?” – Rodzic kładzie przed dzieckiem kartkę papieru formatu A4, ok. 10 guzików i 2 koralików.
Za chwilę będę wymieniać słowa, które zawierają głoskę f – na początku, w środku lub na końcu. Twoim zadaniem jest ułożenie na kartce tylu guzików, ile głosek mają te słowa. Poproszę, abyś w miejsce głoski f zamiast guzika ułożył/ła koralik. Rodzic przygotowuje wcześniej karteczki z modelem analizy głoskowej słów – kropki w miejsce głosek i litera f na właściwym miejscu. Podczas sprawdzania Rodzic pokazuje dziecku schemat na i prosi, aby porównało swoją odpowiedź z rysunkiem.
Proponowane słowa: fotel, farba, flaga, foka, kufer, lufa, telefon, kartofel, żyrafa, elf, fotograf, klif, gryf.
„Falbanka z f” – Rodzic podaje dziecku kawałek wstążki i zaprasza je do zabawy:
Twoim zadaniem jest ułożenie z wstążki kształtu litery f i narysowanie jej palcem w powietrzu. Jeśli dziecko ma trudność z ułożeniem kształtu litery, Rodzic może napisać f na kartce i zaproponować dziecku, by dopasowało kształt swojej wstążki do tego szablonu.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.5a – zaznaczanie głoski f w słowach, zaznaczanie liczby głosek w nazwach obrazków.
- Praca z KP4.5b – pisanie litery F, f po śladzie, otaczanie pętlą litery F, f znalezionej wśród innych liter, czytanie tekstu z poznanych liter, rysowanie ilustracji do tekstu.
LOGOPEDIA
ćwiczenia do pobrania: utrwalanie „CZ”
SZLAKIEM WISŁY
Płynie Wisła płynie
Zagadki znad Wisły
Dziecko oglądają mapę Polski, wodzi palcem po Wiśle zaznaczonej na ilustracji. Z pomocą Rodzica odszukuje miejsce, skąd wypływa Wisła, odczytuje nazwy miast, przez które przepływa w drodze do morza.
Rodzic czyta zagadki dotyczące miast, które Wisła mija podczas swojej długiej drogi z gór do morza.
Dziecko próbuje odszukać i wskazać te miasta na mapie.
Zagadki znad Wisły
Elżbieta Śnieżkowska-Bielak
Zagadka pierwsza
Popłyniemy Wisłą
Razem z rybitwami,
Zobaczymy miasta,
Co leżą przed nami.
Już zakręca rzeka
I czule oplata
Miasto, co pamięta
Dawne dni i lata.
Bogactwo i chwałę,
Mężnych królów wielu,
Którzy tu rządzili
Na polskim Wawelu.
Każde dziecko teraz
Na pewno odpowie,
Gdzie jest zamek Wawel?
No, proszę? W (Krakowie).
Zagadka druga
Na brzegu Syrenka,
Miasta swego broni.
Tarczą się osłania
I miecz trzyma w dłoni.
Dalej – Stare Miasto –
Barwne kamieniczki.
Zbiegają ku Wiśle
Wąziutkie uliczki
Zamek, a przed zamkiem
Na szczycie kolumny
Stoi sam król Zygmunt
Z miasta swego dumny.
Więc jakie to miasto,
Gdzie wciąż mieszka sława?
To stolica Polski,
A zwie się (Warszawa).
Zagadka trzecia
Teraz popłyniemy
Do miasta pierników,
Sporo się dowiemy
Tu o Koperniku.
Kiedy wyruszymy
Ulicami miasta,
Pomnik astronoma
Przed nami wyrasta.
To jego nauka
Sprawiła, że może
Teraz kosmonauta
W gwiezdne mknąć przestworze.
Pierniki tu lepsze
Niż piecze babunia.
Gdzie dopłynęliśmy?
Do miasta (Torunia).
Zagadka czwarta
Płyńże, miła Wisło,
Płyń, Wisło szeroka!
Wtem, słońce zabłysło –
Przed nami zatoka!
Wisła z sinym morzem
Zostać zapragnęła
I o rannej zorzy
Do morza wpłynęła.
Patrzy na ich przyjaźń
Neptun i po pańsku
Informuje Wisłę,
Że jest wreszcie w (Gdańsku).
Bajka O Smoku Wawelskim
„Jak się czujesz, gdy…” – zabawa dramowa.
Rodzic wyjaśnia zasadę zabawy:
Za chwilę przeniesiemy się w naszej zabawie do smoczej jamy, takiej samej jak pod Wawelem. Smoka tam już nie ma od dawna, bo – jak wiesz – znamy go tylko z legendy. Ale będziemy poruszać się po pieczarze i wyobrażać sobie, jak moglibyśmy się poczuć, gdyby wydarzyło się coś, o czym opowiem. Postaraj się to pokazać mimiką twarzy, gestem, słowem.
Rodzic snuje opowieść, w której dziecko zwiedza smoczą jamę.
Rodzic konstruuje zdania w taki sposób:
Wędrujemy przez jaskinię. Rozglądamy się. Pokaż, jak się czujesz,
gdy niespodziewanie spotkamy nietoperza,
gdy zobaczymy światełko w kącie jaskini,
gdy spotkamy innych ludzi,
gdy znajdziemy smoczy kieł,
gdy znajdziemy wyjście itp.
Kończąc zabawę mówimy – teraz kończymy naszą wyprawę, wychodzimy z jamy, znowu jesteśmy w naszym domu.
„J jak jama” – prezentacja litery w wyrazie, następnie model sylabowy wyrazu. Prosimy dziecko o wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym: ja-ma, jednocześnie wskazując kolejne pola na planszy. Dziecko wraz z Rodzicem liczy sylaby zawarte w wyrazie. Następnie Rodzic wskazuje schemat głoskowy wyrazu z pól niebieskich (spółgłoski) i czerwonych (samogłoski), i prowadzi zabawę z analizą głoskową tak jak wcześniej z sylabową. Dziecko przelicza głoski, wspomagając się polami widocznymi na tablicy.
Rodzic prezentuje sposób pisania liter J, j na kartce. Prosi dziecko, by napisało literę palcem na dywanie i w powietrzu. Zwraca uwagę na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze. W tym celu może narysować na kartce 3 linie zwieńczone dachem. Środkową linię należy pogrubić – to jest parter. Linia pod nią – to piwnica, a nad nią – strych. Pisząc litery J, j Rodzic może się posługiwać określeniami „strych”, „piwnica”, „parter”, aby obrazowo utrwalić miejsce litery w liniaturze.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.14a – identyfikowanie głoski j w słowach, zaznaczanie jej w odpowiednich miejscach.
- Praca z KP4.14b – rysowanie obrazów z wykorzystaniem kształtu litery J, pisanie litery J, j po śladzie.
- Praca z KP4.20 – kącik grafomotoryczny, samodzielne pisanie litery j, J, pisanie zdań po śladzie.
Angielski
Witajcie Dzieci! Tym razem proponuję Wam kilka ćwiczeń i zabaw angielskich związanych z codziennymi czynnościami oraz Waszymi zainteresowaniami. Załączam także słowniczki obrazkowe i kolorowanki przedstawiające różne czynności w celu powtarzania słownictwa. Z ciepłymi pozdrowieniami p. Asia.
Czy pamiętacie jakie czynności wykonujecie gdy wstajecie co dzień rano? Posłuchajcie piosenki: „Obudź się!” – Wake up! Daily routines
A jakie są Wasze ulubione zajęcia i zainteresowania? Hobbies and interests
What Do You Like To Do? Song Co lubisz robić? piosenka
https://www.vocabulary.cl/Lists/Daily_Routines.htm
I wash my face – myję moją twarz
I brush my teeth – szczotkuję moje zęby
I comb my hair – czeszę moje włosy
I eat breakfast – jem śniadanie
I do to school – idę do szkoły
this is what I do in the morning- to jest to, co robię o poranku.
I like – lubię:
playing the guitar –granie na gitarze
reading books – czytanie książek
drawing crayons – rysowanie kredkami
watching TV – oglądanie telewizji
cooking – gotowanie
singing – śpiewanie
dancing to hip-hop music – tańczenie przy muzyce hip-hop
listening music –słuchanie muzyki
playing games –granie w gry
swimming – pływanie
hiking in the mountains – wędrowanie po górach
taking photos – robienie zdjęć
playing basketball – granie w koszykówkę
riding a bicycle – jazdę na rowerze
Pliki do pobrania:
POLSKIE KRAJOBRAZY
Zabawa ruchowa
Krajobraz Polski
MORZE BAŁTYCKIE
TATRY
PUSTYNIA BŁĘDOWSKA
KRAINA WIELKICH JEZIOR MAZURSKICH
NIZINY
WYŻYNY
„Polskie krajobrazy” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic przygotowuje zdjęcia lub duże ilustracje, przedstawiające różne polskie krajobrazy: lasy, niziny, morze, wydmy, jeziora, góry, rzeki. Rodzic przesłania każde zdjęcie kartką z wyciętym otworem. Prezentuje dziecku kolejno ilustracje, przesuwając miejsce z otworem. Dokonują też analizy głosek w podanych słowach. Następnie dziecko liczy głoski na palcach lub w pamięci.
„Znajdź rymy” – zabawa ruchowo-słuchowa.
Dziecko stoi Rodzic wypowiada tekst rymowanki, dziecko próbuje powtarzać słowa i wyszukiwać rym pasujący do dwuwersu. Podczas wypowiadania rymowanki dziecko przeskakuje obunóż w lewo stronę, następnie znowu do przodu i na prawo. Proponowane rymowanki:
| Zosia koszyk grzybów niesie,
Bo od rana była w (lesie).
Wojtek chciałby pójść do lasu, Ale nie ma na to (czasu).
Tutaj rosły dwa maślaki, Ale zjadły je (ślimaki). |
Julek na łące był dzisiaj z rana,
Widział tam żaby oraz (bociana).
Stasio na łące spotkał ropuchę,
Co polowała właśnie na (muchę).
„Gdzie mieszka moja rodzina?” – rozmowa kierowana.
Przypomnij mi, proszę, nazwę miejscowości, w której znajduje się nasze przedszkole.
Czy to jest miasto, czy wieś?
Czy wiesz, gdzie mieszkają twoi dziadkowie?
Czy są wśród was takie osoby, których rodzina mieszka w górach / nad morzem / nad jeziorem?
Jak nazywają się te miejscowości?
„Makieta Warszawy” – przestrzenna praca plastyczna.
Na podstawie planu miasta dziecko wraz z Rodzicem na dużym kartonie odwzorowuje kształt granic Warszawy. Ozdabiają makietę, tworząc Wisłę, parki, ulice. Z małych pudełek np. po lekarstwach, dzieci tworzą wieżowce, bloki mieszkalne i domy. Na tak wykonanej makiecie ustawiają również rzeźby z plasteliny wykonane podczas zabawy „Zabytki Warszawy”.
• Praca z KP4.13a – wycinanie i naklejanie fragmentów mapy Polski, pisanie zdania po śladzie.
• Praca z KP4.13b – umieszczanie nalepek, czytanie zdań, pisanie po śladzie wyrazów z poznanych liter, rozwiązywanie rebusu.
LOGOPEDIA
plik z ćwiczeniami do pobrania: klik
🙂
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
Dzisiaj powitamy się znaną piosenka „Gdy dzień wstaje”. Wykonujcie taniec zgodnie z tekstem piosenki, tak jak pamiętacie z rytmiki.
Nauka piosenki „Flaga biało – czerwona”
Maj jest miesiącem szczególnym w historii Polski. W pierwszych trzech dniach maja obchodzone są trzy ważne święta:
Międzynarodowe Święto Pracy – 1 maja
Państwowe Święto Flagi – 2 maja
Narodowe Święto Uchwalenia Konstytucji 3 Maja – 3 maja
Śpiew powtarzamy kilka razy, aby nauczyć się na pamięć
Wysłuchajcie wiersz ”Kto Ty jesteś?”
Powtarzamy z podziałem na role tekst wiersza rytmicznie klaszcząc w ręce. Np. Najpierw pyta ”Kto Ty jesteś?” rodzic, odpowiada dziecko ”Polak mały” itd. do końca. Następnie role się zmieniają
Ćwiczenie ruchowe z poduszkami
Ćwiczcie powoli, aby się nie przewrócić. Poproście Rodziców o pomoc
Ćwiczenia oddechowe. Wypoczywamy
Kładziemy się . Na „raz” wciągamy powietrze nosem i podnosimy wyprostowane ręce przed siebie, na „dwa, trzy cztery” wypuszczamy powietrze ustami i powoli ręce opuszczamy
Wysłuchanie piosenki ”Jestem Polakiem”
Taniec z chusteczkami /może z białą i czerwoną/ „Świat dokoła”
Zapraszam do wesołej zabawy
WARSZAWA – STOLICA POLSKI
Zabawa ruchowa
Nasza Warszawska Syrenka
sł. Zofia Holska-Albekier, muz. Edward Pałłasz
Nasza warszawska Syrenka
co noc urządza wyprawę.
Nocy się ciemnej nie lęka,
gdy pragnie zwiedzić Warszawę.
Ref.: Warszawski Zamek, pałac w Łazienkach
nad cichym stawem,
dzielnice nowe i Stare Miasto
w naszej Warszawie.
Nasza warszawska Syrenka
Wisłą powraca nad ranem.
Z nią jest wiślana piosenka
i miasto w słońcu skąpane.
Ref.: Warszawski Zamek……
Rodzic prosi dziecko, by wymieniło miejsca, które pojawiają się w piosence oraz spróbowało odszukać te miejsca wśród zdjęć, o których mowa w piosence:
Zamek Królewski, pałac i park w Łazienkach Królewskich, nowoczesne wieżowce, Stare Miasto, Wisła. Rodzic pokazuje dziecku napisy do globalnego czytania: ZAMEK KRÓLEWSKI, ŁAZIENKI, DOMY, STARE MIASTO, WARSZAWA, WISŁA. Dziecko próbuje je odczytać i dopasować do odpowiednich zdjęć.
Rodzic powtarza z dzieckiem tekst piosenki wers po wersie: w różny sposób modulując głos, wystukując rytm dłońmi i stopami, itp. Dziecko próbują śpiewać. Podczas refrenu Rodzic pomaga przypomnieć sobie tekst piosenki, wskazując na odpowiednie zdjęcia i podpisy.
„Nasza wycieczka” – gra dydaktyczna.
Rodzic rozkłada na podłodze 20 białych kartek A4 następnie układa zdjęcia zabytków, o których była mowa w piosence, oraz – dodatkowo – zdjęcie pomnika Syrenki, Pałacu Kultury i Nauki, Stadionu Narodowego, Kolumny Zygmunta.
Rodzic przypomina dziecku, co to za budowle. Na początku „szlaku” kładzie dwa koła i napis START, na końcu – jedno koło z napisem META. Dziecko wraz z Rodzicem będzie pionkiem poruszającym się po planszy – planie miasta. Dziecko na zmianę z Rodzicem rzucają kostką. Stając na polu ze zdjęciem, musimy podać nazwę tego miejsca oraz dokonać analizy sylabowej i głoskowej słów. Wygrywa ten, kto pierwszy dotrze do mety.
Zabytki WARSZAWY
„Zabytki Warszawy” – praca plastyczna z plasteliny.
Rodzic pokazuje dziecku kilka zdjęć, przedstawiających np.: pomnik Syrenki, pomnik złotej kaczki, Kolumnę Zygmunta, pomnik Chopina z Łazienek Królewskich i wybierają jeden pomnik, po czym lepią go z plasteliny. Oglądają swoją pracę i umieszczają ją na wystawie.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.12a – rozpoznawanie warszawskich budowli, przeliczanie, zapisywanie cyfr.
- Praca z KP4.12b – rysowanie po śladzie pomnika warszawskiej Syrenki, pisanie wyrazu syrenka po śladzie.
SERCE POLSKI – WARSZAWA
Legenda o Warsie i Sawie
BAZYLISZEK
POLSKIE SYMBOLE NARODOWE
Zabawa ruchowa
Polska
Rodzic pokazuje dziecku mapę Europy z zaznaczonym konturem Polski, wyraźnym kształtem Bałtyku. Następnie flagę Polski, oraz – godło Polski. Zadaniem dziecka jest wskazywanie symboli pojawiających się w treści wiersza.
Polska (fragment)
Małgorzata Strzałkowska
Polska leży w Europie.
Polska to jest kraj nad Wisłą.
Polska leży nad Bałtykiem.
I to wszystko? Nie! Nie wszystko!
Polska naszą jest ojczyzną –
Tu żyjemy, tu mieszkamy.
Tu uczymy się, bawimy,
I marzymy, i kochamy.
Herb, czasami zwany godłem,
To jest wspólny znak rodaków.
Orzeł na czerwonej tarczy
To odwieczny herb Polaków.
Flaga jest symbolem państwa.
Tak wygląda polska flaga –
Biały kolor to szlachetność,
Czerwień – męstwo i odwaga.
Polskim Hymnem Narodowym
Jest „Mazurek Dąbrowskiego”.
„Jeszcze Polska nie zginęła” –
Któż z Polaków nie zna tego?
„Gdzie jest j?” – zabawa słuchowa.
Dziecko stoi przed Rodzicem, który powoli ponownie czyta tekst wiersza Polska. Zadaniem dziecka jest przykucnięcie, gdy usłyszy słowo zawierające głoskę j na początku, na końcu lub w środku słowa. Gdy dziecko się pomyli, powinno stać na jednej nodze aż do następnego słowa z j.
Mazurek Dąbrowskiego – Rodzic wprowadza dziecko do właściwego słuchania hymnu narodowego:
W jakich okolicznościach słyszycie hymn Polski?
Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest odgrywany, gdy Polacy zwyciężą w ważnym turnieju?
W jaki sposób powinniśmy słuchać hymnu?
Rodzic powtarza z dzieckiem wers po wersie fragment tekstu hymnu (dwie zwrotki). Następnie odtwarza nagranie hymnu i prosi dziecko, żeby wstało i spróbowało go zaśpiewać.
Mazurek Dąbrowskiego
sł. Józef Wybicki, muz. autor nieznany
Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Ref.: Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski,
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem.
Przejdziem Wisłę, przejdziem Wartę,
Będziem Polakami.
Dał nam przykład Bonaparte,
Jak zwyciężać mamy.
Ref.: Marsz, marsz…
Jak Czarniecki do Poznania
Po szwedzkim zaborze,
Dla ojczyzny ratowania
Wrócim się przez morze.
Ref.: Marsz, marsz…
Już tam ojciec do swej Basi
Mówi zapłakany –
Słuchaj jeno, pono nasi
Biją w tarabany.
Ref.: Marsz, marsz…
„Godło Polski”
Rodzic prezentuje dziecku godło Polski, prosi o wymienienie charakterystycznych cech. Następnie dziecko maluje na czerwonej kartce z bloku godło Polski palcami zanurzonymi w białej farbie. Doklejają koronę i wycinają kształt godła.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.11a – czytanie prostych wyrazów, pisanie wyrazów po śladzie, wycinanie napisów i przyklejanie pod właściwymi ilustracjami.
- Praca z KP4.11b – wpisywanie liter do kratek według instrukcji, odczytywanie haseł, kolorowanie rzek na mapie.
Polskie symbole narodowe
KTO TY JESTEŚ
Drogie Dzieci, tym razem przekazuję Wam propozycje utrwalające słownictwo związane z wyglądem. Załączam również historyjki i piosenki związane z przedstawicielami wybranych zawodów. Załączam także propozycję do wykonania książeczki: People&Jobs – Ludzie i zawody „Whose hat”? Potrzebne będą zszywacz i nożyczki.
Miłej nauki i zabawy! Pozdrawiam Was serdecznie! P. Asia J
Look description. Opis wyglądu.
Opisywanie cech wyglądu:
Job words. Słowa – zawody, zajęcia.
Job song. Piosenka o ludziach wykonujących poszczególne zawody.
Hi, it is nice to see you again! Song Cześć, miło cię znów zobaczyć! Piosenka
At the dentist. U dentysty. Historyjka
Whose is tha hat? Song. Czyja to czapka? Piosenka.
22 kwietnia – MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ ZIEMI
Zabawa ruchowa
W kontakcie z naturą
Nasza planeta
NASZE EKO ZASADY
ZAKRĘCAMY KRAN
I OSZCZĘDZAMY WODĘ!
ZAMIAST SŁODYCZY
JEMY OWOCE I WARZYWA!
NIE PIJEMY WODY Z PLASTIKOWYCH KUBECZKÓW
I PRZEZ PLASTIKOWE SŁOMKI!
WYŁĄCZAMY ŚWIATŁO!
KORZYSTAMY Z EKO TOREB!
OSZCZĘDZAMY PRĄD!
SEGREGUJEMY ŚMIECI!
NIE ŚMIECIMY!
WIEM, JAK CHRONIĆ MOJĄ PLANETĘ
Zabawa ruchowa
„Ekologia”
Co to jest ekologia?
- Klimkiewicz, W. Drabik
Ekologia – mądre słowo,
a co znaczy – powiedz, sowo?
Sowa chwilę pomyślała
i odpowiedź taką dała:
„To nauka o zwierzakach,
lasach, rzekach, ludziach, ptakach.
Mówiąc krótko, w paru zdaniach,
o wzajemnych powiązaniach
między nami, bo to wszystko
to jest nasze środowisko.
Masz je chronić i szanować”
– powiedziała mądra sowa….
Po wysłuchaniu wiersza Rodzic prosi dziecko, aby spróbowały wymienić słowa, których znaczenie nie jest dla niego do końca jasne.
Co to jest ekologia?
Czego dotyczy ta nauka?
Co oznacza słowo „szanować”?
Aby utrwalić definicję pojęcia „ekologia”, Rodzic może zaproponować zabawę rytmiczną, np. dziecko może wyklaskiwać, wytupywać fragment wiersza zgodnie z analizą sylabową:
To na-u-ka o zwie-rza-kach,
la-sach, rze-kach, lu-dziach, pta-kach.
Mó-wiąc krót-ko, w pa-ru zda-niach,
o wza-jem-nych po-wią-za-niach
mię-dzy na-mi, bo to wszyst-ko
to jest na-sze śro-do-wis-ko.
„Oczyszczalnia ścieków” – zabawa badawcza.
Rodzic demonstruje dziecku ścieki w słoiku (woda zmieszana z ziemią z doniczki, małymi kawałkami folii i opakowań, olejem). Prosi dziecko, aby zastanowiły się, co się może stać, gdy ktoś wypije taką wodę. Rodzic naprowadza dziecko na informacje o chorobotwórczym działaniu bakterii. Następnie wprowadza słowo „oczyszczalnia” i prosi dzieci, aby spróbowały opowiedzieć, jak ona działa. Naprowadza dzieci na pojęcia „filtr”, „filtrowanie”. Pyta: Co może być takim filtrem?. Następnie przygotowuje dwa słoiki i dwie butelki typu PET, ucięte jak lejek. Szyjkę jednej z nich obwiązuje gazą i mocuje na niej gumkę recepturkę. Obie butelki należy umieścić tak jak lejki w słoikach. Dziecko powoli wlewa wcześniej obserwowane ścieki do obu butelek. Obserwując, czy gaza w jakikolwiek sposób pomaga przefiltrować nieczystości. Dziecko sprawdza, czy na gazie osadziły się kawałki opakowań, porównuje kolor wody w słoikach.
Rodzic prowadzi rozmowę z dzieckiem:
Czy można stworzyć jeszcze doskonalszy filtr?
Jak działają oczyszczalnie ścieków?
Co może być naturalnym filtrem?
Czy wodę z tych słoików można pić?.
Następnie dziecko otrzymuje dwa słoiki, dwie butelki typu PET (z uciętym dnem, by tworzyły lejek), gazę, gumkę recepturkę i naczynie ze ściekami (woda wymieszana z ziemią, olejem, kawałkami papierków, folii). Ponadto na stoliku Rodzic kładzie żwir, małe kamyki i czysty piasek. Zadaniem dziecka jest stworzenie w odwróconej butelce filtru z kamyków, żwiru i piasku ułożonych warstwami. Dodatkowo należy zabezpieczyć szyjkę butelki gazą. Dzieci tworzą lejek również z drugiej butelki i obie wkładają do słoików. Wlewają ścieki do dwóch „lejków” i obserwują proces oczyszczania wody. Po zakończeniu eksperymentu dzieci porównują zapach i kolor wody z obu słoików, zapisują różnice w dostępny sobie sposób.
Rodzic podsumowuje z dzieckiem eksperyment zaznaczając, że pomimo filtrowania za pomocą żwiru i kamyków – ta woda nadal nie nadaje się do picia. Profesjonalne filtry są o wiele dokładniejsze. Wodą przefiltrowaną w ten sposób można natomiast np. podlać kwiaty w doniczkach.
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.4a – pisanie po śladzie znaków < i >, porównywanie liczby obiektów i zapisywanie rozwiązania znakami < i >.
- Praca z KP4.4b – układanie historyjki obrazkowej, przeliczanie obiektów w zbiorach, dorysowywanie nakrętek, pisanie cyfr i znaków < i >.
https://www.youtube.com/watch?v=EXfEySFqfyQ
Logopedia
Kształtowanie się poszczególnych głosek w procesie rozwoju mowy dziecka
Ćwiczenia dla dzieci, które zamieniają głoski s,z,c,dz na ś,ź,ć,dź
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
Dzisiaj powitamy się znaną piosenka „Przywitajmy się wesoło”. Zaproście rodziców i rodzeństwo do zabawy w parach. Wykonujcie taniec zgodnie z tekstem piosenki. Możemy śpiew powtórzyć kilka razy, tak aby móc zapamiętać tekst.
Przypomnimy sobie też piosenkę zapraszającą do gimnastyki. Śpiewajcie i poruszajcie się rytmiczne. W refrenie naśladujcie gesty.
Nauka piosenki „Ziemia – wyspa zielona”
Dzieci:
– powtarzają melodie na la, la, la
– starają się zapamiętywać słowa
– opowiadają o czym jest piosenka
Ćwiczenia rytmiczne „Echo rytmiczne”
Rodzice klaszczą przez siebie wymyślony rytm/może być zaczerpnięty z piosenki /. Dzieci powtarzają go np. wyklaskując, wytupując, uderzając klocek o klocek itp. Ćwiczenie kontynuujemy zmieniając rytm kilkakrotnie
Powtórzenie znanej piosenki „Wiosna w ogródku”
Dzieci:
– mówią i klaszczą rytmicznie tekst piosenki
– w trakcie śpiewania piosenki uderzają o kolana na każde „raz”
– na „raz” uderzają o kolana, na „dwa” tupią
Teraz trochę ruchu. Powtarzajcie gesty z układu tanecznego „Wyginaj śmiało ciało”
Na koniec piosenka „Pożegnamy się wesoło”
Melodię jej już znamy
Drodzy Rodzice !
Podczas wszystkich naszych spotkań kontynuujemy wykonywanie piosenek i zabawy z poprzednich zajęć. Utrwalamy linię melodyczną oraz tekst utworów. Sprawdzamy, jak dzieci zapamiętały zabawy ruchowe i podstawowe kroki do śpiewanych poszczególnych zwrotek i refrenu.
Zapraszam do wspólnej zabawy
Ewa Kulisz
SKĄD SIĘ BIERZE PRĄD?
Zabawa ruchowa:
„Skąd się bierze prąd?”
Rozmowa na temat obejrzanego filmiku.
Elektrownie wiatrowe 
Elektrownie wodne 
Elektrownie słoneczne 
Elektrociepłownie 
Pstryk – słuchanie opowiadania, rozmowa na temat jego treści.
„Pstryk”
Grzegorz Kasdepke
Na elektryczne urządzenia lepiej uważać…
– Uważaj, teraz będzie się działo – mruknął Dominik, włączając elektryczny czajnik. Zanim Junior zdążył podkulić ogon, w całym domu błysnęło, huknęło – a potem zapadła ciemność. I cisza. Przestało grać radio, przestały pracować lodówka i pralka, przestał działać komputer i nawet Junior przestał sapać, choć nie był przecież na prąd. Widać wszystko to zrobiło na nim spore wrażenie. Pierwsza odezwała się babcia Marysia.
– Dominik! – zawołała z dużego pokoju. – To twoja sprawka?!
– Prowadzę wykład – odkrzyknął dyplomatycznie Dominik.
– O czym?! – głos babci dochodził już z korytarza. – Nie mów, że o elektryczności!
– Mogę nie mówić… – mruknął Dominik.
– Hau! – dodał mu otuchy Junior.
Zza drzwi dobiegł ich szelest, trzask, odgłosy majstrowania przy elektrycznych korkach – i naraz z głośnika radia popłynęła muzyka, a lodówka wzdrygnęła się jak po przebudzeniu z krótkiej drzemki i znowu zaczęła pracować. Dominik i Junior zmrużyli oczy.
– Przecież tata ci mówił – zasapała babcia, wchodząc do kuchni – żebyś nie włączał tego czajnika, gdy pracuje pralka, tak?! Jutro przyjdą elektrycy i wszystko naprawią! A na razie trzeba uważać! Bo przewody elektryczne w tym mieszkaniu są za słabe, i to, dlatego! Chcesz wywołać pożar?!
– Hau! – uspokoił ją Junior.
Ale babcia Marysia nie była uspokojona; zakazała Dominikowi zabaw w kuchni, przez co dalsza część wykładu musiała się odbyć w łazience.
– Tak, z elektrycznością nie ma żartów – westchnął Dominik.
– Na przykład najgłupsze, co można zrobić, to suszyć sobie włosy w wannie. Bo jakby suszarka wpadła do wanny, to…
Junior zawył rozpaczliwie, dając do zrozumienia, że wie, co by się stało, gdyby suszarka wpadła do wanny.
– Tak samo głupie – kontynuował Dominik – jest wtykanie różnych przedmiotów do dziurek od kontaktu! Albo przecinanie przewodów elektrycznych! Jeżeli zobaczę kiedyś, że to robisz, to koniec, zakaz wychodzenia na spacery!
Junior, gdyby to było możliwe, podwinąłby nie tylko ogon, ale i uszy, nos oraz całego siebie.
– Niemądrze jest także – ciągnął zadowolony z siebie Dominik – ciągnąć za kabel jakiegoś urządzenia, żeby je wyłączyć, bo łatwo taki kabel przerwać! Ani podłączać zbyt wielu urządzeń do jednego gniazdka! I, i… słuchasz mnie?
– Hau… – odszczeknął zrezygnowany Junior.
– No tak, może to za dużo jak na jeden raz – zgodził się Dominik. – Najważniejsze jest jedno: nie wolno bawić się elektrycznością! Zrozumiałeś?
– Hau! – zapewnił Junior. Po czym podskoczył wysoko, pstryknął nosem wyłącznik światła – i wykład został zakończony.
O elektryczności można mówić jeszcze długo. Czas, start!
Po przeczytaniu opowiadania Rodzic rozmawia z dzieckiem zadając mu pytania:
- Jak nazywali się bohaterowie opowiadania?
- Kim byli?
- Dlaczego po włączeniu czajnika zgasło światło w całym mieszkaniu?
- Jakie ważne informacje dotyczące bezpiecznego postępowania z urządzeniami elektrycznymi chłopiec przekazał Juniorowi?
- Jak myślicie, czy dzieci mogą samodzielnie posługiwać się urządzeniami elektrycznymi?
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.3b – pisanie wyrazów po śladzie, łączenie wyrazów z obrazkami, rysowanie brakującego obrazka.
„Obwód elektryczny” – eksperyment. Rodzic prezentuje przedmioty niezbędne do wykonania eksperymentu, a dziecko próbuje podać ich nazwy:
kieszonkowa latarka na baterie, bateria 4,5V (tzw. płaska), 4 jednożyłowe druciki około 0,5 mm, 6 „krokodylków” – zacisków na druciki (nie są niezbędne, ale ułatwią dzieciom mocowanie całego obwodu), mała żarówka. Rodzic rozkręca latarkę, pokazując, z jakich elementów jest zbudowana. Podaje ich nazwy. Następnie podaje dziecku żarówkę i baterię i prosi: Zrób tak, żeby żarówka się zaświeciła. Dziecko, korzystając z pomocy Rodzica, prawdopodobnie po chwili odkryje, że należy przymocować żarówkę do baterii. Następnie Rodzic proponuje dziecku drucik. Mówiąc, aby go wykorzystało, żeby żarówka znowu się zaświeciła. Następnie podaje kolejne druciki z zaczepami, prosi, by dziecko stworzyło obwód zamknięty. Jeśli żarówka się nie świeci, bo dziecko nie zamknęło obwodu, Rodzic prosi dziecko, by spróbowało poprawić połączenie. Ważne, by dzieci same zauważyły, że – niezależnie od liczby użytych drucików – prąd płynie jedynie wtedy, gdy wszystkie druciki są połączone w jeden zamknięty obwód. Kiedy wspólnymi siłami zostanie stworzony zamknięty układ, Rodzic prosi o odłączanie po jednym druciku, ale w taki sposób, by żarówka nadal świeciła. Dzięki tym czynnościom wracamy do prostego układu: żarówka – bateria. Rodzic porządkuje informacje, podkreślając, że prąd w tym układzie nie płynie z gniazdka elektrycznego, lecz z baterii. W ten sposób działa latarka.
SEGREGUJEMY ODPADY
Zabawa ruchowa:
„Łąka” – słuchanie i ilustrowanie ruchem treści wiersza.
Rodzic zaprasza dziecko do wspólnej zabawy.
Za chwilę zamienimy nasz dom w łąkę i wyruszymy na wycieczkę. Będę czytać wiersz, a twoim zadaniem będzie pokazywać ruchem to, co słyszysz. Postaraj się również ilustrować różne uczucia, które będą towarzyszyć bohaterom wiersza, np. zdziwienie, zaskoczenie, strach, zdenerwowanie, radość. Przygotuj się do wyprawy: zmieńcie kapcie na buty, zawiążcie sznurówki, włóżcie czapki itp. (Rodzic prosi dziecko o ilustrowanie ruchem tych czynności).
Podczas czytania wiersza Rodzic ilustruje ruchem niektóre czynności, pozwalając dziecku na swobodną interpretację treści. Rodzic zwraca uwagę modulacją głosu na wersy wiersza dotyczące emocji bohaterów.
Łąka
Małgorzata Strzałkowska
Jak tu pięknie dookoła!
Strumyk szemrze, kwitną zioła,
skaczą żabki, buczą bączki
– jak nie lubić takiej łączki?
Pośród kwiatków sobie łażą
Ala, Ola, Staś i Kazio.
Nagle patrzą – jakiś dołek,
a w tym dołku jest tobołek.
Staś tobołek wyjął z dołka, po czym zajrzał do tobołka… a tam…
– Patrzcie! Stos papierków,
trzy butelki, pięć cukierków,
jedna guma…
– Już wyżuta…
– Dwie gazety i pół buta,
dwie torebki, cztery puszki…
– I zużyte trzy pieluszki!
– Ktoś na łące biwakował
i te śmieci tu wpakował.
– Cichcem, milczkiem, po kryjomu…
– Zamiast zabrać je do domu.
– Wiecie, jak tak dalej będzie,
jak będziemy śmiecić wszędzie,
to się Ziemia zdenerwuje,
tak, że każdy pożałuje!
– Będzie miała dość brudasów,
bo jest miła, lecz do czasu!
– Zagra wszystkim nam na nosie
i przepadnie gdzieś w kosmosie,
a my zostaniemy sami,
płynąc luzem pod gwiazdami…
– A więc póki krąży w kółko,
niech się brudas puknie w czółko!!!
Jak naśmiecisz, to posprzątaj.
A jak nie – to marsz do kąta.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat przeczytanego wiersza:
Jakie miejsce dzieci wybrały na wycieczkę?
Jak mogły się czuć, gdy spacerowały po czystej, pięknej łące?
Co znalazły na łące?
Jak się wtedy poczuły?
Jak wy czulibyście się w takim zaśmieconym miejscu?
Jak myślicie, dlaczego ktoś zostawił śmieci na łące?
Czy przypominacie sobie, jaką radę ma autorka wiersza dla tych, którzy naśmiecili?
Jakie rozwiązanie proponuje autorka tym osobom, które nie chcą po sobie posprzątać?
Czy jest to prawdziwa i skuteczna rada, czy raczej żart?
Jak się zachować, gdy ktoś przy nas zaśmieca otoczenie?
„Głoski w moim imieniu”
Rodzic prosi dziecko, aby policzyło samodzielnie głoski, które tworzą jego imię. Po chwili, gdy dziecko wykona zadanie, sprawdza ćwiczenie. (Ważne, by zapytać dziecko, jaką formę swojego imienia wybrało do zabawy, od tego zależy poprawność odpowiedzi). Po sprawdzeniu Rodzic prosi dziecko, by zapisało na kartce cyfrę, która oznacza liczbę głosek w imieniu.
„Akcja – segregacja”
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat odpowiedniego segregowania śmieci:
Niebieski PAPIER
Zielony SZKŁO
Żółty METAL I PLASTIK
Brązowy KOMPOST
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.2b – wycinanie obrazków, nalepianie pod ilustracjami właściwych pojemników na odpady.
- Praca z KP4.3a – liczenie pojemników, rysowanie po śladzie, czytanie wyrazów, łączenie ich z właściwymi pojemnikami.
„Podwodny świat” – wspólna praca plastyczna z opakowań. Z arkusza tradycyjnej folii bąbelkowej (lub folii z poduszeczkami powietrza, która często wypełnia kartony ze sprzętem elektronicznym) tworzymy ocean. Pod folię dzieci mogą podkleić arkusze niebieskiego lub zielonego papieru lub kawałki bibuły. Następnie tworzą zwierzęta i rośliny. (Ośmiornicę łatwo zrobić z rolki po papierze toaletowym czy papierowego kubeczka, ukwiały ze słomek do napojów itp. Dobrym pomysłem jest wykorzystanie małych plastikowych opakowań oraz ich pokrywek).
ZIEMIA TO NASZ DOM
Zabawa ruchowa
„Ile wody nam ucieka?” – zabawa badawcza
Rodzic zadaje dziecku zagadkę: (Proszę przygotować wcześniej napis WODA i porozcinane litery
alfabetu).
Co mam na myśli?
To substancja, bez której nikt z nas nie mógłby żyć. Jest potrzebna nie tylko ludziom, lecz także
zwierzętom i roślinom. Występuje na całej kuli ziemskiej, ale tylko niewielka część nadaje się do
spożycia przez ludzi. Poprzez proces parowania i skraplania jej część do nas wraca.
Rodzic pokazuje dziecku napis WODA oraz prosi dziecko, aby ułożyło taki napis liter alfabetu.
Następnie Rodzic zaprasza dziecko do łazienki, odkręca kran w taki sposób, by woda kapała po
kropelce do podstawionego naczynia. Prosi dziecko, by oszacowało, ile wody może w ten sposób
wylać się z kranu do naczynia przez 20 minut. Swoje szacunki dzieci zaznaczają flamastrem. Rodzic
nastawia czasomierz, by wiedzieć, ile czasu minęło od odkręcenia kranu, i wraca do zabawy.
„Jaka liczba się ukryła?” – zabawa rozwijająca spostrzegawczość wzrokową i słuchową.
Rodzic przygotowuje kartki formatu A4 z zapisanymi niektórymi cyframi. Nakłada na nie kartkę z
wyciętym otworem. Przesuwa otwór po kartce, która znajduje się pod spodem, a zadaniem dziecka
jest odgadnąć, jaka cyfra jest na niej napisana. Gdy im się to uda, podają, jaka głoska znajduje się w
nagłosie nazwy tej cyfry, a jaka w wygłosie.
„Ile wody nam ucieka?” – kontynuacja zabawy badawczej.
Rodzic sprawdza na zegarku, ile czasu upłynęło od rozpoczęcia eksperymentu. Tłumaczy dziecku, jak
długo kapała woda, porównując ten czas np. do czasu trwania posiłku. Rodzic zaprasza dziecko do
łazienki, by sprawdzić, czy udało im się poprawnie oszacować ilość wody, która zebrała się w
naczyniu. Rodzic z dzieckiem mierzy ilość wody np. szklanką, łyżką, filiżanką. Rozmawia z dzieckiem o
tym, że niedokręcony kran, zepsuta uszczelka itp. powodują marnowanie wody. Aby tego uniknąć,
trzeba dokręcać krany, zakręcać wodę podczas mycia zębów, brać krótkie prysznice, zamiast
przesiadywać w wannie.
Praca w podręczniku
Praca z KP4.2a – zaznaczanie różnic pomiędzy obrazkami.
LOGOPEDIA
Drogie dzieciaki! Znany aktor chciałby Wam zaprezentować wierszyk o wirusie:
Informacje dla rodziców: Gotowość szkolna
Dorota Kurek, logopeda
ANGIELSKI
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
- Dzisiaj powitamy się nowa piosenka „Przywitajmy się wesoło”. Zaproście rodziców i rodzeństwo do zabawy w parach. Wykonujcie taniec zgodnie z tekstem piosenki. Możemy śpiew powtórzyć kilka razy, tak aby móc zapamiętać tekst.
- Po świętach trochę ruchu nie zaszkodzi dlatego proponuje jeszcze piosenkę zapraszającą do gimnastyki. Śpiewajcie i poruszajcie się rytmiczne. W refrenie naśladujcie gesty.
- Tak rozruszani możemy „pójść do ogródka”
Nauka nowej piosenki ”Wiosna w ogródku”
Dzieci:
– słuchają melodii i tekstu piosenki
– uczą się linii melodycznej na sylaby la, la , la
– powtarzają piosenkę z nauką zwrotek i refrenu
– „grają” akompaniament klaszcząc na „raz”, a na „dwa” uderzając o kolana.
– przy powtórzenie piosenki dzieci naśladują grę na wymyślonych instrumentach np. gitarze, trąbce itp.
– wraz z rodzicami i rodzeństwem bawią się w zabawie ruchowej do piosenki w swobodnej improwizacji czyli „jak czują”
- Przypomnijmy sobie piosenkę „Maszeruję wiosna”. Zapraszam do wspólnego śpiewania i tańczenia.
- Ćwiczenie ruchowe „Rosnący kwiat”
Podczas zabawy można wykorzystać muzykę, polecam „Wiosna” Antonio Vivaldi. Dzieci zamieniają się w rosnące kwiaty – w pozycji kucznej, głowy schowane, powoli podnoszą się, rozprostowując swoje ręce i tułów, wyciągają ramiona w górę, przechodzą kilka kroków i znów wracają do pozycji kucznej. Czynności powtarzamy
- Kończąc zajęcia proponuję ćwiczenie relaksujące – kładziemy się na podłodze i głęboko oddychamy – wdech i długi wydech. Można wykorzystać do tego ulubioną kołysankę lub ulubioną piosenkę dziecka.
Ja proponuje wysłuchanie wierszy Jana Brzechwy „Wiosenne porządki”
oraz „Przyjście wiosny”
- Na koniec piosenka „Pożegnamy się wesoło”
Melodię jej już znamy
Drodzy Rodzice !
Podczas wszystkich naszych spotkań kontynuujemy wykonywanie piosenek i zabawy z poprzednich zajęć. Utrwalamy linię melodyczną oraz tekst utworów. Sprawdzamy, jak dzieci zapamiętały zabawy ruchowe i podstawowe kroki do śpiewanych poszczególnych zwrotek i refrenu.
Zapraszam do wspólnej zabawy
Ewa Kulisz
Może się poruszamy? Może rodzice chcą potańczyć z Wami? Zapraszam na
zumbę! Zatańczymy do piosenki Alvaro Soler- Sofia.
EKOPRZYJACIELE
Zabawa ruchowa:
„Nowa moda” – wiersz Małgorzaty Strzałkowskiej
Rodzic prosi dziecko, aby podczas słuchania wiersza postarało się zapamiętać, którzy członkowie rodziny wzięli udział w wycieczce. Policz, proszę, o ilu środkach transportu rozmawiali.
Nowa moda
W domu Oli oraz Ali
wszyscy razem się zebrali,
aby wspólnie pogawędzić,
jak sobotę miło spędzić.
Uradzili, jedząc ciasto,
że pojadą gdzieś za miasto,
lecz z powodu tej wycieczki
do solidnej doszło sprzeczki.
– Autem! – mówi wujek Tadek.
– Na motorach! – woła dziadek.
Na to babcia: – Autobusem!
Mama: – Lepiej minibusem!
Ala z Olą grzmią donośnie,
że taksówką jest najprościej.
Tylko tata głową kiwa,
po czym nagle się odzywa:
– Samochody, autobusy,
motocykle, minibusy –
każdy z nich okropnie smrodzi,
a to naszej Ziemi szkodzi.
Po co spalin jej dokładać?
Lecz jest na to dobra rada –
pojedziemy rowerami,
bo nie trują spalinami.
Poprzez lasy, łąki, pola
pędzi Ala, za nią Ola,
mama, tata, babcia, dziadek,
a na końcu wujek Tadek.
Nowa moda jest w rodzinie
i rodzina z tego słynie,
że w sobotę się wybiera
na wycieczkę na rowerach.
Ziemia też oddychać musi,
bo inaczej się udusi.
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat wiersza:
- Jakie plany miała rodzina występująca w wierszu?
- Ilu było członków tej rodziny?
- Czy potrafisz ich wymienić?
- Jakimi środkami transportu chcieli pojechać na wycieczkę?
- Ile środków transportu wymienili członkowie rodziny?
- Dlaczego wybrali rowery?
- Co znaczy słowo „moda”?
- Co oznacza słowo „ekologiczny”?
„Prawda czy fałsz”
Rodzic zaprasza dziecko do zabawy
Jeśli, twoim zdaniem, powiem zdanie prawdziwe – podskocz raz i powiedz TAK. Jeśli zdanie będzie fałszywe – klaśnij i powiedz NIE.
- Czyste powietrze jest potrzebne nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom.
- Rower nie produkuje spalin.
- Torebki foliowe szybko się rozkładają i nie szkodzą przyrodzie.
- Woda w oceanie może być brudna – to nikomu nie szkodzi.
- Autobus jest bardziej ekologicznym środkiem transportu niż samochód, którym jedzie tylko jedna osoba.
- Filtry na kominach nie pomagają w oczyszczaniu dymu, który z nich leci.
- Wylewanie ścieków z fabryk do rzeki szkodzi rybom.
- Ludzie mogą się zatruć, jedząc ryby pływające w ściekach.
„Z jak zegar” – prezentacja litery w wyrazie.
Rodzic pokazuje dziecku monografią litery z. Wskazuje model wyrazu z podziałem na sylaby.
ZEGAR
ZE-GAR – wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym wyrazu
Z E G A R – analiza głoskowa wyrazu / podział na spółgłoski i samogłoski /
Rodzic prosi dziecko, aby wymieniło inne wyrazy, w których słyszy głoskę Z
Praca w podręczniku
- Praca z KP4.1a – kolorowanie wskazówek, szukanie takich samych podpisów.
- Praca z KP4.1b – wykreślanie liter z nazwami obrazków, odczytywanie hasła, pisanie litery Z, z po śladzie.
LOGOPEDIA
ćwiczenia w pliku – Historyjka obrazkowa
WIELKANOCNY KOSZYCZEK
Zabawy ruchowe:
„Najpierw prawa noga w przód potem lewa noga w tył, obrót, przysiad 3 podskoki w miejscu bieg i skłon głęboki” „Robimy bączki skręcamy rączki, robimy skok w prawy bok, potem skok w lewy bok i ogromny do przodu krok” można utrudnić dziecko na zmianę z rodzicem może samo wymyślać składankę ruchową.
Legenda o białym baranku – Rodzic czyta dziecku legendę o białym baranku prosząc aby zastanowiło się podczas słuchania, o co pokłóciły się zwierzęta w koszyku. Postarało się zapamiętać co znalazło się w koszyku wielkanocnym.
Legenda o białym baranku Urszula Pukała
Posłuchajcie tylko ile było krzyku,
gdy się pokłóciły zwierzęta w koszyku.
Malutkie kurczątko, bielutki baranek,
Brązowy zajączek i kilka pisanek.
Żółciutki kurczaczek macha skrzydełkami,
jestem najpiękniejszy, żółty jak salami.
Mam czerwony dziobek i czerwone nóżki,
falujące piórka tak jak u kaczuszki.
Co ty opowiadasz – dziwi się baranek,
jestem cały z cukru, mam cukrową mamę.
Dzieci na mój widok bardzo się radują
i z mojego grzbietu cukier oblizują.
Brązowy zajączek śmieje się wesoło,
jestem z czekolady – opowiada wkoło.
Właśnie mnie najbardziej uwielbiają dzieci,
już na sam mój widok dzieciom ślinka leci.
Dlaczego tak głośno kłócą się zwierzątka,
dziwi się pisanka zielona jak łąka.
Dziwią się pisanki żółte i czerwone,
brązowe, różowe, szare, posrebrzone.
Rodzic prosi dziecko, by opowiedziało, co zapamiętało z wiersza:
Kto gościł w wielkanocnym koszyku?
O co pokłóciły się zwierzątka?
Spróbuj przypomnieć sobie, jaki kolor miały pisanki w koszyku. Rodzic Zachęca dziecko, by próbowało sformułować porównania. np. Zielony jak łąka, żółty jak…, czekoladowy jak… itp., Jeśli dzieci mają trudność ze znalezieniem odpowiedzi na pytanie, Rodzic może przeczytać wybrany fragment jeszcze raz.
Wielkanocne obliczenia – zabawa matematyczna. (Potrzebne będą dowolne liczmany.)
Przed dzieckiem leżą liczmany, Rodzic podaje treść zadania, dziecko oblicza i podaje odpowiedź. Chętni mogą swoje działania zapisywać na kartce
- W pewnym domu do świątecznego stołu zasiadły następujące osoby: mama, tata, ciocia Iza z wujkiem Piotrem i dwoma synami, babcia Zosia i mały Jaś. Ile osób zasiadło do świątecznego śniadania?
- Maja ozdabiała świąteczny mazurek. Przygotowała 10 migdałów. Po chwili przyszedł Maciek i zjadł 2 migdały. Ile migdałów zostało Mai do ozdabiania mazurka?
- Na stole leżało osiem jajek. Mama zjadła jedno, a tata dwa. Ile jajek zostało na stole?
- Ola robiła wielkanocną palmę. Przyczepiła na niej trzy czerwone kwiaty, dwa żółte i cztery fioletowe. Niestety klej był zbyt słaby i dwa kwiaty się odczepiły. Ile kwiatów zostało na palmie Oli?
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.41b – odnajdywanie fragmentów ilustracji i zakreślenie ich pętlą, pisanie po śladzie wyrazów „pisanki”, „baba”.
- Praca z KP3.42a – rysowanie pisanek po śladzie, naklejanie sztućców obok talerzy.
- Praca z KP3.42b – kolorowanie ilustracji zgodnie z kodem, pisanie po śladzie wyrazu Wielkanoc.
Witam ponownie !
Kochane dzieci !
Dzisiaj powitamy się dobrze Wam znaną piosenką „”Gdy dzień wstaje…”
Na pewno pamiętacie układ z naszych zajęć rytmicznych do tej piosenki. Zaproście rodziców i rodzeństwo do zabawy w parach. Tekst i piosenka w załączniku.
Drodzy Rodzice ! A teraz kontynuujemy piosenki i zabawy z poprzednich zajęć. Utrwalamy linię melodyczną oraz tekst utworów. Sprawdzamy, jak dzieci zapamiętały zabawy ruchowe i podstawowe kroki do śpiewanych poszczególnych zwrotek i refrenu
Utrwalamy piosenki poprzez zabawy rytmiczne z instrumentami
- Śpiewamy piosenkę „Maszeruje wiosna” :
- W czasie każdej zwrotki dzieci wystukują rytm drewnianym łyżkami
- W czasie refrenu rodzic lub rodzeństwo grają na grzechotkach rytm piosenki
- Po wykonaniu piosenki następuje zamiana instrumentów
- Zabawa ruchowa:
- Przy akompaniamencie rodzica lub rodzeństwa wykonywanym na naszych instrumentach dzieci poruszają się rytmicznie
- Gdy akompaniament milknie dzieci zatrzymują się i wyciągając w górę obie ręce głośno krzyczą WIOSNA
- Całość powtarzamy kilka razy
Wprowadzenie nowej piosenki „Wielkanocne święta”
- Zbliża się Wielkanoc dlatego posłuchajcie nowej piosenki
- Powtórzcie linii melodyczną na sylabie la, la , la.
- Po kilkakrotnym powtórzeniach nauczycie się słów całej piosenki
- Zapraszam dzieci wraz z rodzicami i rodzeństwem do zabawy ruchowej do piosenki w swobodnej improwizacji czyli „jak czują”
Na koniec zajęć siadamy po turecku (siad skrzyżny, plecy proste) razem z rodzicem i rodzeństwem i śpiewamy piosenkę ”Wiosna” (Promyk słońca wyjrzał zza chmury)
- Bierzemy instrumenty do ręki – dzieci łyżki, pozostali grzechotki
- Na słowa zwrotki dzieci rytmicznie uderzają łyżkami o podłogę.
- Na słowa „Wiosna” w refrenie dzieci wyciągają ręce z łyżkami do góry.
- Analogicznie bawimy się w pozostałych zwrotkach
- Zmieniamy instrumenty na grzechotki
- Wstajemy i tańczymy wg własnego pomysłu lub ilustrując tekst piosenki
Na zakończenie składam Wam Dzieci i Waszym Rodzicom serdeczne życzenia
Radosnych Świąt Wielkanocnych
wypełnionych nadzieją budzącej się do życia wiosny
i wiarą w sens życia.
Pogody w sercu i radości płynącej z faktu
Zmartwychwstania Pańskiego
oraz smacznego Święconego w gronie najbliższych osób
Ewa Kulisz
LOGOPEDIA:
Propozycje ćwiczeń oddechowych.
Ćwiczenia fonacyjne dla dzieci.
WIELKANOCNE TRADYCJE
Zabawy ruchowe:
- „Sadzimy w polu” – pozycja stojąca w rozkroku, skłon do prawej nogi, wyprost, skłon do lewej nogi, wyprost. Powtórzenie 4 razy.
- „Króliki skaczą” – przeskakiwanie nad woreczkiem z prawej strony na lewą i z powrotem.
- „Idą kaczki” – marsz na ugiętych nogach.
„Wielkanoc u języczka” – zabawa rozwijająca aparat mowy. W czasie, gdy Rodzic czyta bajeczkę, dziecko wykonuje ćwiczenia usprawniające narządy mowy.
„Wielkanoc u języczka”
Zbliża się Wielkanoc. Trwają przygotowania do świąt. Pan Języczek postanawia upiec ciasto. Najpierw do miski (dzieci robią z języka „miskę” – przód i boki języka unoszą tak, by na środku powstało wgłębienie) wsypuje mąkę i cukier, dodaje masło (wysuwają język z buzi, a potem go chowają, przesuwając po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Następnie rozbija jaja (otwierają szeroko buzie, kilkakrotnie uderzają czubkiem języka w jedno miejsce na podniebieniu). Wszystkie składniki miesza (obracają językiem w buzi w prawo i w lewo) i mocno uciera. Ciasto już się upiekło. Pan Języczek właśnie je ozdabia – polewa czekoladą (przesuwają czubkiem języka po podniebieniu w przód, w tył i w bok), obsypuje rodzynkami i orzechami (dotykają językiem każdego zęba najpierw na górze, a potem na dole). Pan Języczek robi sałatkę warzywną. Kroi warzywa (wysuwają język z buzi i szybko nim poruszają w kierunku nosa i brody), dodaje majonez, miesza, a potem próbuje. Sałatka jest pyszna (oblizują wargi ruchem okrężnym). Następnie pan Języczek maluje jaja – powoli wkłada je do kubeczków z barwnikami (przesuwają język po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wyciąga pomalowane i dmucha, żeby szybciej wyschły (wdychają powietrze nosem, wydychają buzią). Potem rysuje na jajach wzorki – kropki (dotykają językiem różnych miejsc na podniebieniu) i kółka (oblizują wargi ruchem okrężnym). Zaplata jeszcze koszyczek wielkanocny (kilkakrotnie dotykają językiem górnej wargi, prawego kącika ust, dolnej wargi i lewego kącika ust) i już wszystko do świąt przygotowane. Cieszy się pan Języczek (uśmiechają się szeroko, nie pokazując zębów), bo może już świętować.
„Wielkanocne zwyczaje” – Rodzic opowiada dziecku o Wielkanocnych zwyczajach: malowanie jajek, święcenie pokarmów, pokazując odpowiednie ilustracje lub odwołując się do wspomnień z lat ubiegłych.
„Kaszubskie nuty” – zabawa słuchowo-wzrokowa.
Podręcznik – KP3.41a i nazwanie przedmiotów widocznych na ilustracjach. Rodzic opowiada dziecku o piosence, która jest śpiewaną wyliczanką w języku kaszubskim. Kaszubi mieszkają na północy Polski, nad morzem. Posłuchajcie słów i starajcie się wskazywać palcem te ilustracje, o których – waszym zdaniem – jest właśnie mowa w piosence.
KASZËBSCZÉ NÓTË
To je krótczé, to je dłudżé, to kaszëbskô stolëca
to są basë, to są skrzëpczi, to òznôczô Kaszëba.
Òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,
krótczé, dłudżé, to kaszëbskô stolëca.
To je ridel, to je ticz, to są chòjnë, widłë gnojné.
Chòjnë, widłë gnojné, ridel, ticz,
òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,
krótczé, dłudżé, to kaszëbskô stolëca.
To je prosté, to je krzëwé, to je slédné kòło wòzné.
Slédné kòło wòzné, prosté, krzëwé,
chòjnë, widłë gnojné, ridel, ticz,
òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,
krótczé, dłudżé, to kaszëbskô stolëca
To są hôczi, to są ptôczi, to są prësczé półtorôczi.
Hôk, ptôk, półtorôk,
slédné kòło wòzné, prosté, krzëwé,
chòjnë, widłë gnojné, ridel, ticz,
òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,
krótczé, dłudżé, to kaszëbskô stolëca.
To je klëka, to je wół, to je całé, a to pół.
Całé, pół, klëka, wół,
hôk, ptôk, półtorôk,
slédné kòło wòzné, prosté, krzëwé,
chòjnë, widłë gnojné, ridel, ticz,
òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,
krótczé, dłudżé, to kaszëbskô stolëca.
To je môłé, a to wiôldżé, to są jinstrumenta wszelczé.
Małé, wiôldżé,
klëka, wół, całé, pół,
hôk, ptôk, półtrojôk,
tylné kòło wòzné, prosté, krzëwé,
chojnë, widłë gnojné, ridel, tëcz,
òznôczô Kaszëba, basë, skrzëpczi,
wszystkich krótczi, dłëdżi, to kaszëbskô stolëca.
Po wysłuchaniu piosenki Rodzic prosi dziecko, by opowiedziało o tym, czy łatwo było im rozpoznać zaznaczenie słów. Dziecko powtarza treść wyliczanki, wskazując ilustracje. Rodzic włącza piosenkę raz jeszcze i zachęca dziecko do śpiewania.
PRZYGOTOWANIA DO ŚWIĄT
- Zabawy ruchowe:
- „Skaczące żabki”. Dziecko stoi na wyznaczonej linii i na sygnał skacze do końca pomieszczenia, naśladując żabki. Po drodze wykonuje obrót, przechodzą przez związany szalik i witają się ze swoim rodzicem.
- „Zające na łące”. Dziecko robi przysiad, opiera ręce na podłodze i skacze jak zając do wyznaczonego miejsca. Po drodze wykonuje obrót, przechodzi przez szarfę (związany szalik) i wita się ze swoim rodzicem ogonkami.
- „Ćwicz, jak mówię”. Dziecko stoi naprzeciwko Rodzica, który rzuca piłkę i mówi, np.: Rzuć, kucając. Dziecko wykonuje polecenie i mówi, w jaki sposób ma rzucić piłkę Rodzic, który ją złapał.
- Bajeczka wielkanocna – Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania opowiadania. Prosi dziecko o przygotowanie kartki i ołówka. Dziecko podczas słuchania utworu stara się zapamiętać, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź może narysować lub zapisać w dowolny sposób.
Bajeczka wielkanocna Agnieszka Galica
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
− Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać? A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
− Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
− Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
− Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
− Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
− Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
− Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
− Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
− Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś. A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka: dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
Co to? Co to? – pytał Zajączek.
− Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
− To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
Rodzic zaprasza dziecko do rozmowy, przypominając, że może korzystać ze swoich notatek:
- Kogo najpierw obudziło słońce?
- Kto był drugi?
- Kto – trzeci?
- Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka?
- Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami?
- Jak przygotowujemy się do świąt Wielkanocnych?
- Jakie znasz tradycje świąt Wielkanocnych?
- Praca w podręczniku
- Praca z KP3.40a – dorysowywanie brakujących części palmy i pisanki.
- Praca z KP3.40b – przeliczanie sylab w zdaniach, zapisywanie ich liczby, przeliczanie bazi, rysowanie „po tyle samo”.
Drodzy Rodzice, drogie Dzieci przekazuję kolejne propozycje angielskich historyjek i piosenek tym razem związanych z Wielkanocą. Załączam także kolorowanki i karty pracy.
Pozdrawiam bardzo serdecznie i życzę miłej nauki i dobrej zabawy 🙂 p. Asia
„MASZYNY ROLNICZE”
Zabawa przy muzyce „ Rolnik sam w dolinie „
„Maszyny rolnicze”
Rodzic pokazuje dziecku zdjęcia przedstawiające różne maszyny i narzędzia rolnicze, wykorzystywane w gospodarstwie: traktor, kombajn, prasę, bronę, motykę, grabie, łopatę, widły, kosę. Dzieci dzielą ich nazwy na sylaby, następnie na głoski, oznaczają pierwszą i ostatnią głoskę w wyrazie. Wspólnie z Rodzicem dobierają podpisy do obrazków. Następnie Rodzic pyta:
- Jakich maszyn potrzebuje rolnik podczas swojej pracy?
- Do jakich czynności wykorzystuje te maszyny i narzędzia?
- Gdzie rolnik zwozi zboże?
Rodzaje zbóż
Rodzic rozmawia z dzieckiem oglądając zdjęcia zbóż.
- Czym różnią się od siebie zboża?
- jakie mają cechy podobne?
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.47a – układanie historyjki obrazkowej o powstawaniu chleba, numerowanie kolejnych obrazków, rysowanie ostatniego elementu historyjki.
W poniedziałek rano kosił ojciec siano – zabawa ruchowa przy muzyce
Audiobook dla dzieci o tematyce ekologicznej.
Zapraszamy do posłuchania oryginalnej bajki o tematyce ekologicznej, pt. „Owca Ola Bohaterką Pola”
„Na polu”
Rodzinna gimnastyka
– „Wiosenny deszczyk” – Rodzic rozkłada na podłodze kolorowe karteczki, włącza muzykę. Dziecko rytmicznie porusza się po pokoju. Na hasło Rodzica: pada deszcz w kolorze (Rodzic podaje wybrany przez siebie kolor), dziecko ustawia się obok kartki w kolorze padającego deszczu.
– „Tęcza” – dzieci siadają w siadzie skrzyżnym i trzymają szaliki za końce w wyprostowanych rękach uniesionych nad głową. Wykonują skłony na boki, raz w prawo, raz w lewo.
– „Nie wpadnij do kałuży” – Rodzic rozkłada na podłodze w niewielkich odległościach od siebie kartki. Dzieci przeskakują z kartki na kartkę tak, jakby skakały po kamieniach między kałużami.
„Praca rolnika” – słuchanie wiersza Ludwika Wiszniewskiego
Kwaknął kaczor raz i drugi: − Na podwórku widzę pługi…
Kwa, kwa! Wróbel siedzi na stodole: − Już gospodarz jedzie w pole…
Ćwir, ćwir! Zając przysiadł na ugorze: − Już gospodarz w polu orze…
Hop, hop! Na podwórku kogut pieje: − Już gospodarz w polu sieje…
Ko, ko! Na topoli kraczą wrony: − Już koniki ciągną brony…
Kra, kra! Teraz krzyczą wszyscy razem: − Oraliśmy z gospodarzem! Hej! hej!
Rozmawiamy z dzieckiem, czy rozumie wszystkie słowa zawarte w wierszu.
W razie potrzeby wyjaśniamy:, co to jest pług, ugór, orka, brona.
Rozmawiamy o czynnościach, jakie wykonuje rolnik, kto mu pomaga
Po co gospodarz orze, sieje ?
co może sadzić?
Film; „Wiosna w polu”
Zabawa: „Kwiatek rośnie” – siedzimy w siadzie skrzyżnym, z głową nisko pochyloną do kolan
– jak wychodzące z ziemi roślinki. Powoli prostujemy tułów, podnosimy głowę i wyciągamy ręce w górę
– pokazujemy jak wyrasta kwiat, jak wyciąga listki/ręce, do słońca. Można włączyć spokojną muzykę.
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.45a – przypomnienie cyklu rozwoju roślin, zaznaczenie kolejności, rysowanie po śladzie pędów fasoli.
- Praca z KP3.45b – rysowanie drogi w labiryncie, klasyfikowanie warzyw i owoców.
Kolorowanka od Pana Labolka dla naszych dzieci 🙂
Drodzy Rodzice dzieci 6 letnich (grupy starszej) !
Witam serdecznie !
Proponuję pobawić się z dziećmi w ramach zajęć rytmicznych z piosenką o wiośnie „Promyk słońca”
Osłuchanie piosenki i nauka linii melodycznej na sylaby la, la, la
Powtarzanie utworu z nauka zwrotek i refrenu
Piosenka „Wiosna”
Promyk słońca wyjrzał zza chmury
I zobaczył świat szarobury.
I pomyślał: „Kto tu pomoże?
Świat taki szary być nie może!”
Ref. Kto obudzi pąki kwiatów? (WIOSNA!)
Kto pokaże gniazda ptakom? (WIOSNA!)
Kto wygoni misia nory?
Zazieleni pola, bory?
Promyk słońca spotkał wiosenkę
I zaśpiewał krótką piosenkę.
Daj wiosenko kwiatków troszeczkę
I obudź misia, obudź rzeczkę.
Ref. Kto obudzi pąki kwiatów? (WIOSNA!)
Kto pokaże gniazda ptakom? (WIOSNA!)
Kto wygoni misia nory?
Zazieleni pola, bory?
I wiosenka go posłuchała,
Kolorowe kwiaty nam dała.
Zabłysnęła w krąg kolorami
I już zostanie teraz z nami.
Ref. Obudziła pąki kwiatów! (WIOSNA!)
Pokazała gniazda ptakom! (WIOSNA!)
Wygoniła misia nory!
Ożywiła pola, bory!
Utrwalenie piosenki
Kolejnym krokiem będzie dodanie zabawy ruchowej.
Proponuję wykorzystanie tekstu piosenki do naśladowania ciałem i rękoma poszczególnych ilustracji muzycznych np. pokazanie wyglądania przy słowach : promyk słońca wyjrzał zza chmury itd.
W refrenie można pokazywać budzenie na słowa Kto obudzi pąki kwiatów itd.
na słowa Wiosna dziecko energicznie podnosi ręce do góry.
Całość zabawy można uzupełnić krokami marszowymi przeplatanymi obrotem marszowym w miejscu w dowolnej kolejności.
Dzieci mogą też same wymyślać ruch do piosenki ćwicząc przy tym własną wyobraźnię oraz umiejętność improwizacji z wykorzystaniem prostych elementów ruchowo tanecznych. Przy takiej zabawie dzieci szybciej nauczą się piosenki i będzie im sprawiało to wiele fajnej zabawy i przyjemności z wykonania zadania.
Proponuje powtórzyć piosenkę „Maszeruję wiosna” a także „Świat dokoła” odsyłam do linków przesłanych z ostatnich zajęć
Na zakończenie proponuje ćwiczenie relaksacyjno oddechowe np. leżenie na plecach na podłodze (oczywiście z wykładziną lub dywanem): wciągamy powietrze nosem i wydychamy ustami jak byśmy chcieli zgasić świeczkę. W trakcie ćwiczenia popatrzcie na prezentacje.
oraz film „Jak promyczek słońca szukał przyjaciela”
Powodzenia ! Miłej zabawy !
Ewa Kulisz
„Dzień w gospodarstwie”
Rodzinna gimnastyka poranna dla całej rodziny
- Ćwiczenia z szarfą, szalikiem, wstążką, chustką- po 7 powtórzeń:
– Dziecko układa szarfę przed sobą w koło i staje przed nią. Na sygnał „hop” dziecko wskakuje do środka i przewleka szarfę od dołu ku górze, ponownie układając w koło.
– Dziecko stojąc w lekkim rozkroku, trzyma szarfę nad głową, wykonuje skłony w przód z dotknięciem rąk o podłogę
– Rozkładamy szarfę na podłodze dziecko przechodzi po niej stopa za stopą.
„Wiejskie odgłosy” – dzieci odsłuchują nagrania z odgłosami z wiejskiej zagrody. Rodzic prosi, by zastanowiło się, skąd mogą pochodzić podobne dźwięki:
- Jak myślisz, skąd pochodziły odgłosy?
- Co słyszałaś/słyszałeś?
- Po czym poznajesz skąd pochodzą odgłosy?
Następnie Rodzic rozmawia z dziećmi na temat doświadczeń związanych z przebywaniem na wsi.
- Co możesz o niej opowiedzieć?
- Co widziałeś?
- Co zapamiętałeś?
- Co ci się podobało?
- Czego jeszcze chciałbyś się dowiedzieć o życiu na wsi?
Rozmowy zwierząt Barbara Kosowska – słuchanie wiersza oraz ćwiczenia logopedyczne – naśladują odgłosy zwierząt.
Mu, Mu, Mu, tak krowa muczy
Kto Cię krowo tak nauczył?
Nikt nie uczył mnie muczenia
Mówię Mu od urodzenia,
A ponadto daję słowo
Jestem bardzo mleczną krową
Baran do owcy mówi: beee
Czego baran od niej chce?
Powiedz owco ma kochana
Ile mleka dałaś z rana?
Dałam dzisiaj dużo mleka
Teraz na mnie fryzjer czeka
Kukuryku, kukuryku
Co się dzieje w tym kurniku?
Kura jaja wysiaduje,
Kogut z dumą spaceruje,
Bo za chwilę już na świecie
Ma pojawić się ich dziecię.
Źrebię w stajni mamy szuka
Rży, kopytkiem w ziemię stuka
Gdzie ta mama się podziała?
Pewnie z tatą w świat pognała
Klacz i ogier wnet wrócili,
Na wyścigach konnych byli.
Tak zwierzęta rozmawiają
One też swój język mają.
To jest język zagrodowy
Kury, owcy czy też krowy.
Rozmowa:
- Jakie zwierzęta występowały w wierszu?
- O czym rozmawiały zwierzęta?
- Czy zwierzęta rzeczywiście mogą ze sobą rozmawiać?
- Do czego służą wydawane przez nie odgłosy? …
„Zwierzęta w zagrodzie” – praca plastyczna. Rodzic przygotowuje duże szablony zwierząt gospodarskich wycięte ze sztywnego kartonu. Każdy szablon ma nacięcia u dołu oraz wsuwane podstawki, które wsunięte krzyżowo w nacięcia szablonów utrzymują szablon w pionie. Dzieci ozdabiają szablony np. kolorowym papierem, płatkami kosmetycznymi, watą, ścinkami włóczki, tkanin itp. Dzieci tworzą wspólne gospodarstwo, z klocków budują zagrody dla poszczególnych rodzajów zwierząt.
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.44a – łączenie młodych i dorosłych zwierząt tego samego gatunku.
- Praca z KP3.44b – przeliczanie figur, zabawy ruchowo-słuchowe, odczytywanie zdań, łączenie ich z obrazkiem.
- Praca z KP3.48a – kącik grafomotoryczny, pisanie nazw zwierząt po śladzie.
„G jak globus”
- Zabawy ruchowe:
- „Tancerze” – Dziecko stoi na palcach. Na hasło rodzica Zaczynamy taniec! porusza się, udając tancerzy baletu. Wspina się na palce, ręce ma złączone palcami nad głową. Rodzic stopniowo narzuca coraz szybsze tempo poruszania się. Można wspomóc się muzyką, gdy muzyka się zatrzyma dziecko staje nieruchomo. Na ponowne hasło Zaczynamy taniec zabawa zaczyna się od początku.
- „Pajacyki” – Dziecko czeka w siadzie skrzyżnym. Na hasło rodzica Pajacyki skaczą! dziecko naprzemiennie podskakuje, wykonując rozkrok i łącząc stopy. Jednocześnie naprzemiennie klaszczą nad głową i układają ręce wzdłuż tułowia.
- „G jak globus” – prezentacja litery w wyrazie globus
Rodzic prosi dzieci o wyklaskanie słowa globus zgodnie z analizą sylabową:
glo-bus, – wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym wyrazu – Dzieci wraz z Rodzicem liczą sylaby w wyrazie.
Rodzic prosi dzieci o zaproponowanie innego gestu, który pozwoli łatwo pokazać podział na sylaby, np. tupanie, dotykanie jednym palcem.
g l o b u s – Dzieci przeliczają głoski,
Rodzic: • prezentuje sposób pisania liter G i g.
- prosi dzieci, by napisały tę literę palcem na podłodze i w powietrzu, wypowiadając głoskę g z różną intonacją.
(proszę zwrócić uwagę dzieci na kierunek pisania litery oraz na jej miejsce w liniaturze).
- na koniec przy pomocy sznurka lub skakanki – dzieci układają z nich na podłodze kształt liter g, G.
- Praca w podręczniku
- Praca z KP3.32a – odczytywanie wyrazów, łączenie ich z obrazkami i schematami literowymi
- Praca z KP3.32b – zaznaczanie takich samych globusów i podpisów, pisanie liter g, G po śladzie.
- Praca z KP3.33a – kolorowanie skrzydeł bocianów w zależności od kierunku lotu ptaków, przeliczanie bocianów.
- Historyjka z literą G „Księżniczka na ziarnku GROCHU” / wg baśni Hansa Christiana Andersena / Tu można znaleźć tekst bajki – jeśli ktoś nie ma w domu https://bajkidladzieci.net/ksiezniczka-na-ziarnku.php
- Można przeczytać baśń, wyszukać w tekście literki „g”,
- Poszukać inne rzeczy zaczynające się na literkę „g” – narysować je z rodzicami na karteczkach i utworzyć z nich opowiadanie
- Poszukaj w domu groch i zasadź go w doniczce, lub w słoiku.
Ćwiczenia oddechowe na czas kwarantanny i nie tylko.
Propozycja zabaw dla dzieci i rodziców
Oddech
Ćwiczenia oddechowe poprawiają kondycję psychiczną i nastrój.
Podczas głębokiego oddychania organizm pobiera do 10 x więcej powietrza niż przy oddychaniu płytkim.
Podczas oddechu jest usuwanych około 70 % zbędnych dla organizmu substancji i toksyn.
Ćwiczenia oddechowe powiększają pojemność płuc, wzmacniają mięśnie oddechowe, wydłużają fazę oddechową. Wymieniłam tu tylko te cele ćwiczeń, które będziemy starali się osiągną w dzisiejszych zabawach oddechowych.
Aby zaktywizować mięśnie oddechowe do wzmożonej pracy powinniśmy się poruszać. Oto dwie propozycje zabaw oddechowo – ruchowych, dzięki którym uruchomiamy mięśnie żebrowe, przeponę, a tym samym wpływamy na jakość naszego oddechu.
Ćwiczymy w przewietrzonym pomieszczeniu, przed jedzeniem lub przynajmniej 2 godziny po posiłku.
ZABAWA 1 – MAŁPY
Co przygotować: pasek papieru, kocyk.
Cel: poszerzenie pojemności płuc, wzmocnienie mięśni oddechowych, pogłębienie oddechu, dobry nastrój :)))
Przebieg:
- Ćw. ruchowe.
- Małpy biegają dookoła drzewa( np. krzesło). Bieg z uniesionymi wysoko kolanami spowoduje spowolnienie tempa, tym samym zmniejszy prawdopodobieństwo upadku.
- Małpy podskakują. Skakać z pozycji „na czworakach” (wtedy jest większy wysiłek).
- Małpy siadają na gałęziach. (10 przysiadów).
Ćwiczenia te wykonujemy do lekkiego zmęczenia, aby zaczęła intensywniej działać przepona, wtedy oddechy są głębsze.
- Na siedząco.
- Unosimy pasek papieru wysoko, aby koniec paska znalazł się na wysokości ust. Dmuchamy z różną siłą, pokazując dziecku, jak mocna ma być odchylona kartka. Propozycje poleceń:
- „Małpa odgania natrętną muchę” – mocne dmuchanie
” Małpa jest zmęczona” – b. delikatne dmuchanie
- Odpoczynek.
- Małpa zwija się w kłębek (pozycja embrionalna) i odpoczywa. Rodzic może w tym czasie opowiedzieć bajkę, zaśpiewać piosenkę, liczyć lub t.p.
- Małpa ustawia się w pozycji następującej: uklęknąć, usiąść na piętach, wykonać skłon do przodu tak, aby czoło dotknęło podłogi.
Taka pozycja jest zarówno pozycją relaksacyjną, jak i ćw. oddechowym, podczas którego uruchamiają się tylne, międzyżebrowe mięśnie oddechowe. Czas trwania wg. Uznania – można postępować, jak w pozycji na siedząco lub „zadać” całkowitą ciszę.
ZABAWA 2
Co przygotować: świeczkę i zapałki.
- Ćwicz. ruchowe,
- Pajacyki
- Ruchy, jak przy pajacyku, ale tylko na stojąco, bez podskoków. Łączymy oddech z ruchem.
Ręce szeroko, unosimy do góry – wdech (nosem), ręce opuszczamy(wydech)
- Na siedząco.
- Dmuchać na płomień świecy, tak, aby płomień nie zgasł.
- Dmuchnąć tak mocno, aby płomień zgasł za pierwszym razem.
Życząc miłej zabawy pragnę zwrócić uwagę na fakt, iż ćwiczenia takie mogą wykonywać także rodzice, co szczególnie w sytuacji kwarantanny może być korzystne dla organizmu w każdym wieku.
Serdecznie pozdrawiam, życzę zdrowia
Dorota Kurek
„Mleko i jego przetwory”
Zabawy ruchowe:
- „Słonko świeci” – dziecko chodzi w różnych kierunkach, na zawołanie „deszczyk pada” – biegnie pod najbliższą ścianę i stoi prosto (całym ciałem przylega do ściany).
- „Świeża trawa dla krówki” – dziecko spaceruje po obwodzie, koła co chwilę zmieniając kierunek, na klaśnięcie rodzica – (robi skłony naprzemiennie) zrywa świeżą trawę dla krowy i wkłada ją do koszyka.
- Rytmiczny marsz po obwodzie koła we wspięciu na palcach.
Przetwory z mleka – zapraszam do wysłuchania tekstu, dzięki niemu dowiemy się więcej o produktach, które otrzymujemy z mleka. Posłuchaj wiersza i postaraj się zapamiętać jak najwięcej nazw mlecznych produktów.
„Przetwory z mleka” Bożena Forma
Na zakupy wyruszamy,
dużą torbę zabieramy.
Trzeba kupić serek biały
i ser żółty w dziury cały.
Smaczny jogurt waniliowy,
naturalny, truskawkowy.
I koniecznie też maślankę,
ser topiony i śmietankę.
Różne są przetwory z mleka,
zatem niechaj nikt nie zwleka.
Dnia każdego – to zasada
coś z nabiału niechaj zjada.
Rozmowa wg tematu:,
jakie zwierzęta dają mleko, które wykorzystują ludzie? (krowa, owca, koza).
Jakie produkty są zrobione z mleka?
Dlaczego warto jeść nabiał?
Mleko i jego przetwory są źródłem wielu witamin i składników mineralnych:
Wapń – mocne i zdrowe kości oraz zęby
Białko – podstawowy budulec organizmu
Witamina A – dobry wzrok
Witamina B2 – piękna i zdrowa skóra
Witamina D – razem z wapniem budują mocne kości
Nie zapominajmy jednak, że nie każdy może pić mleko z powodu alergii – uczulenia lub nietolerancji i dlatego ten ważny składnik można zastąpić mlekiem roślinnym – sojowym.
Rozwiązywanie zagadek połączone z zabawą ruchową:
Dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym, za każdym razem, gdy zna rozwiązanie zagadki robi wyskok z rękami uniesionymi ku górze, po czym wraca na swoje miejsce, wtedy odpowiada.
- Ten biały napój daje ci zdrowie (mleko)
- Choć dziurek w nim sporo, łatać ich nie trzeba. Zjem go z apetytem razem z kromką chleba. (ser)
- Też ma mleko w swoim składzie, żółty na kanapkę kładziesz (ser)
- Choć się zielonej trawy naje, to białe mleko daje. (krowa)
- Cztery kopytka, rogi i bródka… Już wiesz, kto wyjadł kapustę z ogródka? (koza)
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.38a – opowiadanie, skąd się bierze mleko na podstawie historyjki obrazkowe, rysowanie ramek wokół obrazków.
- Praca z KP3.38b – łączenie par obrazków, których nazwy się rymują, odczytywanie sylab, łączenie ich z sylabą
Zabawa rodzinna ” Do celu”
Na podłodze stawiamy miskę lub wiaderko i wrzucamy do niego piłki, balony lub zmięte w kulki gazety. Oczywiście wygrywa ten, kto wykona najwięcej prawidłowych rzutów z linii mety.
Wiem, co jem” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic przygotowuje na talerzykach różne produkty mleczne dostępne w domu: masło, biały ser, jogurt owocowy, ser żółty, mleko, maślanka, śmietana, kefir. Z boku kładzie opakowania produktów.
Dziecko degustuje produkty przygotowane na talerzykach, nazywa je i wskazuje odpowiednie opakowanie.
„Kura czy jajo?”
Ćwiczenia na dobry dzień wg. B. Kazanowskiej:
- „Drobny i gruby deszczyk” – dziecko biega swobodnie po pomieszczeniu. Na hasło: Mżawka! Dziecko biega na paluszkach, na hasło: Ulewa! biega na piętach.
- „Ślizgawka” – Dziecko dostaje mały kocyk, klęka na nim i przemieszcza się po pomieszczeniu odpychając się rękami od podłogi. Zabawę można utrudnić układając tor przeszkód.
- „Ślizgawka z odbiciem” – dziecko kładzie się na plecach na kocykach tak, aby pośladki były jak najbliżej ściany, a zgięte nogi – oparte o ścianę. Na sygnał dziecko odpycha się od ściany tak, by prześliznąć się jak najdalej. Ćwiczenie jest powtarzane kilka razy.
- „Brzuchacze” – dziecko kładzie się na brzuchu, ręce trzyma wzdłuż tułowia. Na sygnał lekko unosi klatkę piersiową i nogi (głowa powinna być przedłużeniem tułowia) i wytrzymuje w tej pozycji 10 sekund. Następnie bardzo powoli wraca do leżenia na brzuchu.
„Najpiękniejsze” – słuchanie opowiadania G. Kasdepke czytanego przez rodzica, rozmowa na temat bohaterów utworu.
„Jak wiadomo, każda mama pragnie, aby jej dziecko było naj, naj, najwspanialsze!…
Prawda? Tak samo rzecz się miała z pewnymi dobrze znanymi kurami. Któregoś ranka wszystkie trzy zniosły jajka. Cóż to była za radość! Gdakały wniebogłosy ze szczęścia! Spoglądały z miłością na swe jajeczka. Otulały je delikatnie. Nasłuchiwały, czy zza kruchej skorupki nie dobiegnie ich czasem jakiś dźwięk. Jednym słowem, jak wszystkie mamy, robiły sporo zamieszania.
– Z mojego jajeczka – gdakała pierwsza kura – wyrośnie najsilniejszy kogucik na całym podwórku!
– A z mojego – gdakała druga – najpiękniejsza nioska w całej wsi!
Zaś trzecia kura była tak szczęśliwa, że nie wiedziała nawet, czy wolałaby chłopca, czy dziewczynkę. Wszystkie jednak chciały, aby ich dzieci były najpiękniejsze.
Postanowiły, więc pomalować skorupki jajek najwspanialej, jak tylko potrafiły.
– Moj kogucik – gdakała pierwsza kura – będzie czerwony w niebieskie paseczki.
– A moja nioska – gdakała druga – będzie różowa w zielone groszki.
Zaś trzecia kura nie mogła się zdecydować, czy pomalować jajo na pomarańczowo w brązowe kwadraciki, czy na brązowo w pomarańczowe trójkąciki.
Wszystkie były przekonane, że z tak kolorowych jajek wyklują się najpiękniejsze kurczaczki na świecie. I rzeczywiście. Którejś nocy usłyszały jakieś ciche trzaski, jakieś popiskiwania… – zanim się obejrzały, z popękanych, kolorowych skorupek wyskoczyły ich dzieci.
– Jaka śliczniutka!… – wygdakała pierwsza kura.
– Moj ty kochany!… – rozczuliła się druga.
– Chlip, chlip!… – płakała ze szczęścia trzecia kura.
A małe kurczaczki, wszystkie żółciutkie, jak gdyby pomalowało je samo słońce, rozejrzały się dookoła i krzyknęły radośnie: „Mamo! Już jestem!”
Rozmowa na temat opowiadania:
Co po kolei wydarzyło się w opowiadaniu?
O jakich kurczakach marzyły kury?
Co kury zrobiły z jajkami?
Jakiego koloru były małe kurczaki?
A jak myślisz, co mogło zdarzyć się później?
Jakie jeszcze zwierzęta mogą wykluwać się z jaj?
„Rób tak – nie rób tak” – zabawa ruchowa.
Rodzic pokazuje różne ruchy, np. podskoki, pajace, robi dziwne miny, wymachy rąk, nóg, mówiąc jednocześnie:
Rób tak!. Wtedy dziecko naśladuje te ruchy. Na hasło: Nie rób tak! – dziecko zastyga w bezruchu, mimo że rodzic wykonuje ruchy.
Pasta jajeczna
Samodzielne przygotowanie kanapek z pastą jajeczną.
Na początek pytanie do dziecka, jakie potrawy można zrobić z jajek? (Jajecznica, omlet, jajka faszerowane, pasta jajeczna). Rodzic może dopytać, które z tych dań dziecko lubi najbardziej.
Po rozmowie myjemy ręce i bierzemy się do pracy! Potrzebne będą: fartuszki, naczynia, sztućce, ugotowane jajka, szczypiorek, natka pietruszki, majonez, sól, pieprz, pieczywo, dostępne warzywa do ozdobienia kanapek. Wystarczy posiekać jajka, dodać majonez, sól, pieprz, pokrojony szczypiorek, natkę pietruszki i pyszna, zdrowa pasta jajeczna już gotowa! Następnie nakładamy ją na pieczywo i dekorujemy warzywami. Smacznego!
Eksperyment z jajkiem
Jajko skaczące ( trzeba poczekać 2 dni )
Surowe jajko kurze umieszczamy w słoiku i zalewamy octem na 48 godzin. Po 48 godzinach skorupka jest rozpuszczona, zmywamy ją wodą z kranu, a jajko zostaje tylko w błonce. Widać nawet żółtko! Jajko jest miękkie i odbija się jak piłeczka.
Uwaga: nie rzucać mocno i z dużej wysokości, bo jednak pęknie.
Dlaczego? Ocet (kwas) działa na skorupkę jajka (zrobioną z wapnia) i powoduje jej mięknięcie
Kochane Dzieci
Proponuję Wam, abyście przez najbliższy czas uczyły rodziców poprawnego mówienia.
Pokażcie im swoje kartki, zeszyty z ćwiczeniami, jakie wykonywałyście w gabinecie logopedycznym, przypomnijcie sobie nasze zabawy. Waszym rodzicom na pewno bardzo się przydadzą!
Aby wasze nauczanie szło sprawnie ćwiczcie z nimi codziennie, np. po obiedzie.
Pamiętacie nasze zwierzątka, szewców wędrujących przez zielony las, marsze dookoła jeziora, porządki w domu języczka, śmieszne miny, wywoływanie kosmitów, itp.?
Tak będziecie uczyły swoich rodziców poprawnej wymowy.
Życzę Wam dużo zdrówka i sukcesów w nauczaniu, po powrocie do przedszkola zapytam, jak Wam się to udało.
Dzieciaki, przesyłam Wam buziaki!
Pani Dorotka
logopeda
Uprzejmie proszę o odczytanie tego listu dzieciom.
Kochani Rodzice
Wybaczcie, że zwracam się najpierw do dzieci, ale to przecież one tu odgrywają role główną. Powyższy tekst to zachęta do zabawy logopedycznej, w której to one będą nauczycielami. Dzieciaki to lubią, no może nie wszystkie, ale na pewno większość. W tym trudnym czasie wykażmy aktywność też w zakresie dbania o rozwój mowy. Posłużą Państwu do tego liczne ćwiczenia sprawności artykulatorów podane na stronie w formie zabaw. Jeśli ktoś wcześniej otrzymał kartki lub zeszyty z ćwiczeniami, to proszę kontynuować te ćwiczenia. Jeśli nie, proszę wykorzystać zamieszczone propozycje ćwiczeń kształtujących ogólną sprawność narządów artykulacyjnych, która jest podstawą prawidłowej wymowy.
Łączę wyrazy szacunku, życzę zdrowia.
Dorota Kurek
RYTMIKA
Na wstępie proponuję zabawę
Naśladujemy ruchy wykonawców
Głównym celem zajęć jest nauka piosenki i tańca piosenki „Maszeruje wiosna”
Tekst piosenki
1.Tam daleko gdzie wysoka sosna
maszeruje drogą mała wiosna.
Ma spódniczkę mini, sznurowane butki
i jeden warkoczyk krótki.
Ref.
Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergoczą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat !
2.Nosi wiosna dżinsową kurteczkę,
na ramieniu małą torebeczkę
chętnie żuje gumę i robi balony
a z nich każdy jest zielony.
Ref.
Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergoczą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat !
3.Wiosno, wiosno
nie zapomnij o nas
każda trawka chce
być już zielona.
gdybyś zapomniała inną
drogą poszła
zima by została mroźna.
Ref.
Maszeruje wiosna
a ptaki wokoło
lecą i świergoczą
głośno i wesoło.
Maszeruje wiosna w ręku
trzyma kwiat gdy go
w górę wznosi
zielenieje świat
Proponuję ,aby dzieci naśladowały gestami treść piosenki
Zabawa z chusteczką lub wstążkami
Przypominamy piosenkę „Świat dokoła”
Dzieci tańczą w dowolny sposób śpiewając piosenkę. Była ona wykonywana na zajęciach rytmiki.
Może pamiętają ruchy tańca
Proponuje również jeszcze inny taniec. Trochę ruchu chyba nie zaszkodzi
Proponuje Rodzicom tańczyć z dziećmi
Życzę miłej zabawy
Ewa Kulisz
Do nauki angielskiego – pomoże usystematyzować przesłany wcześniej materiał 🙂
Karty pracy:
„Odgłosy wiejskiego podwórka”
Rodzinna gimnastyka poranna
- Rodzic z dzieckiem siadają na dywanie. Rodzic rzuca piłkę do dziecka, podając przy tym nazwę zwierzęcia. Dziecko łapie piłkę i naśladuje głos wskazanego zwierzątka.
- Dziecko naśladuje wiejskie zwierzęta pokazuje jak kura dziobie ziarna
„Zwierzęta w gospodarstwie„
Rodzic odtwarza odgłosy zwierząt, które mogą zamieszkiwać wiejską zagrodę. Zadaniem dzieci jest zapamiętanie jak największej liczby zwierząt, których odgłosy usłyszeli. Rodzic prosi by dzieci wymieniły nazwy tych zwierząt.
Zabawy przy piosence „Stary Donald farmę miał”.
Stary Donald farmę miał ija, ija, oł
Na tej farmie pieska miał ija, ija, oł
Słychać hau, hau tu, hau, hau tam
Hau tu, hau tam, wszędzie hau, hau
Stary Donald farmę miał ija, ija, oł
Stary Donald farmę miał ija, ija, oł
Na tej farmie krowy miał ija, ija, oł
Słychać mu, mu tu, mu, mu tam
Mu tu, mu tam, wszędzie mu, mu
Stary Donald farmę miał ija, ija, oł
Stary Donald farmę miałija, ija, oł
Liczymy zwierzęta:
Liczmanami mogą być nakrętki, kredki, klocki Treść zadania:
W gospodarstwie były 4 kury i 5 kaczek. Ile ptaków było w gospodarstwie?
Kura wysiadywała jajka. Najpierw wykluły się 2 pisklęta, chwilę później – 4 pisklęta, a po kolejnej chwili – jeszcze 1. Ile piskląt się wykluło?
Na łące pasły się 2 duże krowy i 1 mały cielak. Ile krów było na łące?
W stajni stały snopki siana: 1 pod drzwiami, 2 przy prawej ścianie, 4 przy lewej ścianie.
Ile snopków siana stało w stajni?
Praca plastyczna:
Dzieci dostają plastelinę, sztywne kartoniki lub pokrywki plastikowych pojemników.
Dzieci lepią z plasteliny makietę wiejskiego podwórka i zwierzęta gospodarskie.
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.37a – przeliczanie zwierząt, zapisywanie i obliczanie działań.
- Praca z KP3.37b – dorysowywanie brakujących części zwierząt, nalepianie nazw zwierząt.
„Literki”
Zabawa utrwalająca kształt poznanych liter. Układanie na płaskiej powierzchni kształtu wszystkich znanych dziecku liter z kolorowych wstążek/sznurków/muliny.
„Karty pracy”
Jakie dźwięki wydają zwierzęta z wiejskiego podwórka?
Podaj kurze jajo”
Zabawa sprawnościowa. Potrzebna będzie mała piłka/kulka z papieru. Rodzic i dziecko siadają naprzeciwko siebie i podają sobie ostrożnie kurze jajo. Robią to: wolno, szybko, delikatnie, za sobą, nad głową, prawą ręką, lewą ręką itd.
„DOMY ZWIERZĄT”
Rodzinna gimnastyka poranna
Dzień dobry zwierzątka – zabawa rozwijająca aparat mowy.
Rodzic zaprasza dziecko/dzieci do zabawy. Prosi, żeby podczas słuchania opowiadania naśladowały ruchami narządów mowy i dźwiękami zachowania zwierząt.
Dzień dobry zwierzątka
Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały.
Kogut i kury w kurniku na grzędzie (dzieci oblizują czubkiem języka górne zęby po wewnętrznej stronie),
krowa i koń w oborze (wysuwają język za górne zęby i cofają go do podniebienia miękkiego),
a piesek w budzie (ustawiają język w przedsionku jamy ustnej i oblizują górne zęby).
Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika (szeroko otwierają buzie i wysuwają język, nie dotykając o zęby), rozejrzał się po podwórku (mają szeroko otwarte usta i przesuwają język w kąciki ust), wyskoczył na płot (wysuwają język nad górną wargę) i głośno zapiał −kukuryku!!
Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały – ko – ko – ko!!
Na śniadanie kurki zjadły ziarenka.
Obudził się też piesek, zaszczekał – hau hau, hau!!
Pobiegał w koło podwórka (otwierają szeroko usta i oblizują wargi ruchem okrężnym).
Zmęczył się bardzo tym bieganiem i dyszy (wysuwają język do brody).
Wyszedł także ze swej kryjówki kotek i zamiauczał – miau, miau!!
Wypił mleczko z miseczki (wysuwają język nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki).
W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi. Krowa zaryczała – muu, muu!!
A koń zaparskał, że też już nie śpi (parskają, kląskają).
A ty co mówisz wszystkim rano, gdy się obudzisz? (dzieci mówią: dzień dobry).
„W domu najlepiej” słuchanie wiersza
„W domu najlepiej” – Agnieszka Frączek
Dorsz Dionizy, jak bociany,
chciał mieć gniazdo pod chmurami,
lecz, gdy znalazł się na dachu,
zaraz drapnął w dół ze strachu.
Ślimak Dyzio chciał się ukryć,
hen, na drzewie, w dudka dziupli,
a ów dudek z marnym skutkiem
wtykał czubek w kundla budkę…
Pies się do muszelki wciskał,
ale zmieścił tam ćwierć pyska.
Dzik w pośpiechu siadł na grzędzie – spadał z niej dwa razy prędzej.
Pomyśleli… podumali… I do domów się udali.
Dorosły rozmawia na temat wiersza z dzieckiem: Czy wiersz Cię rozbawił? Dlaczego?. O jakich zwierzętach jest mowa w wierszu? Gdzie zwykle mieszkają te zwierzęta? Dlaczego właśnie tam? Gdzie chciało zamieszkać każde z tych zwierząt? Jak się skończyły ich próby zamieszkania w innych niż zwykle miejscach? Czy to były odpowiednie dla nich domy? Dlaczego? Co by było, gdyby człowiek chciał zamieszkać w tych miejscach, które wybrały zwierzęta? Po co zwierzęciu potrzebny jest dom? Jak się nazywają domy znanych nam zwierząt: kury, świni, konia, krowy?
„Zwierzęta i ich domy” zabawa twórcza rodzinna.
Z dostępnych klocków dziecko samo lub z domownikami buduje domy dla zwierząt, jeśli nie mamy figurek zwierząt to wycinamy z papieru, kleimy z plasteliny, modeliny itd. Tworzymy gospodarstwo ze zwierzętami. Stworzona makieta będzie nam służyła przez cały tydzień pracy. Codziennie mogą powstawać nowe domki dla zwierząt.
„Matematyka w zagrodzie” zabawa matematyczna dla całej rodziny.
Korzystając z przygotowanej makiety gospodarstwa bawimy się i liczymy. Zarówno dziecko/ dzieci jak i dorośli układają pytania zgodnie z naszą domową makietą gospodarstwa np.:
- W gospodarstwie pani Marysi są: 2 krowy, 3 kozy i 1 koń. Ile pani Marysia ma zwierząt?
- Na słońcu wygrzewają się 2 koty i 3 pieski. Ile zwierząt wygrzewa się na słońcu?
- Po podwórku chodzi 1 krowa, 2 konie, 4 pieski i 1 kot. Ile zwierząt jest na podwórku? ( chętne dzieci zapisują na kartce wyniki dodawania)
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.36a – łączenie zwierząt z ich domami, pisanie po śladzie
- Praca z KP3.36b – rysowanie na planszy pionka zgodnie z liczbą wyrzuconych oczek.
Zabawy badawcze „ Porównywanie jajek „ – surowego i ugotowanego.
1) Rodzic układa w pojemniku np. z ligniną surowe jajko i ugotowane jajko. Dziecko dotyka, potrząsa nim delikatnie, opisuje różnicę.
2) Rodzic wprowadza oba jajka w ruch obrotowy. Dziecko obserwuje jajka i wskazuje, które jajko kręciło się szybciej.
3) Doświadczenie – Rodzic razem z dzieckiem wkładają jajko w coca- coli, herbacie, kawie.
Podsumowanie jajko zbudowane jest z wapnia, podobnie jak nasze zęby. Takie same przebarwienia jak na skorupkach jajek pozostają na naszych zębach, jeśli nieodpowiednio dbamy o higienę jamy ustnej i nie myjemy zębów.
Słuchanie piosenki „Kle – kle boćku”
Praca plastyczna „ Bocian w locie „
Dzieci rysują na niebieskich kartkach sylwetę bociana. Z krepiny formują małe kulki i wypełniają nimi wewnątrz sylwety. Czerwone kulki na nogi i dziób, czarne na skrzydła, białe na pozostałą część bociana. Z kolorowego papieru wycinają paski i przyklejają na kartonie, tworząc ramkę. Dorysowują np. słońce, trawę.
Miłej zabawy i nauki
Pozdrawiamy
Urszula Lubomska
Aneta Cieciera
Sylwia Krysiak
Drodzy Rodzice, przesyłam dla Dzieci z grupy zerówkowej, propozycję on-line do powtarzania słownictwa z języka angielskiego. Dotąd zrealizowaliśmy materiał z części 1 Treetops (pomarańczowa okładka) i prawie całej 2 części Treetops (niebieska okładka). Na stronie Fun Treetops Zone można znaleźć słówka, gry, zabawy słuchowe (wskazywanie, dobieranie w pary), piosenki i historyjki do każdego działu.
Pozdrawiam, Joanna Ficak
Jest możliwość odbioru podręczników dzieci z grupy V „Motyle” z przedszkola. Pani Ula zostawi je w dniu dzisiejszym w sali „słoneczek”.
W gospodarstwie”
- Na początek trochę ruchu:
- „Koty się budzą” – dziecko robi klęk podparty, dolny odcinek kręgosłupa „wpycha” mocno w podłogę tak, aby stał się w tym miejscu wklęsły. Głowa podniesiona. Na hasło: koci grzbiet, górny odcinek kręgosłupy „wypycha” w górę tak, aby powstał swego rodzaju garb. Głowę chowa między ramionami.
- „Koniki” – dziecko biega / bezpiecznie /po pokoju, uderzając piętami o pośladki.
- „Króliki skaczą” – dziecko skacze po podłodze w różnych kierunkach
- „Idą kaczki” – masz na ugiętych nogach.
- Zabawa: „W zagrodzie”. Rodzic czyta – dziecko dopowiada głos zwierzątka:
Piesek szczeka: Hau, hau, hau.
Kotek miauczy: Miau, miau, miau.
Kura gdacze: Kod, ko, dak.
Kaczka kwacze: Kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: Gę, gę, gę.
Owca beczy: Be, be, be.
Koza meczy: me, me, me.
Indor gulgocze: Gul, gul, gul.
Krowa ryczy: Mu, mu, mu.
Konik parska: Prr, prr, prr.
A pies warczy: Wrr, wrr, wrr.
Rozmowa z dzieckiem;
Co to jest gospodarstwo wiejskie?
Jakie jeszcze zwierzątka można spotkać na wiejskim podwórku?
Jak się nazywają samce, samice – a jak młode tych zwierząt? W jaki sposób należy się zachować wobec zwierząt?
/ nie podchodzimy, nie karmimy, nie straszymy, nie zaczepiamy/
- „Ł jak łapa” – prezentacja litery w wyrazie. ŁAPA
ła – pa wyklaskanie słowa zgodnie z modelem sylabowym wyrazu
ł a p a analiza głoskowa wyrazu / podział na spółgłoski i samogłoski /
Propozycje zabaw z literką ł:
- Układanie dużej i małej litery ł pisanej z sznurka,
- Wyginanie drucików kreatywnych – kształt litery ł
- Tworzenie z plasteliny litery ł
- Rysowanie palcem litery ł na tacce – z mąką
- Zabawa „ł jak …..” – wspólne wyszukiwanie różnych wyrazów gdzie znajduje się literka ł / na początku, w środku, na końcu wyrazu/
- Wyszukiwanie w bajkach – w tekście literek ł,
Pooglądaj, wysłuchaj, naucz się piosenki o Psie Pankracym „ Cztery łapy”
Słowa:
Poprzez miedze, poprzez łąki,
poprzez leśnie ścieżki wąskie,
cztery łapy psa unoszą w świat.
Łapy, łapy, cztery łapy,
a na a na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa? Kto dogoni psa?
Może ty, może ty, może jednak ja!
Kiedy biegnie z rozwichrzoną psią czupryną,
nos przy ziemi jak tropiciel nisko niesie.
O odwadze przypomina groźną miną
i ogonem w cztery strony świata macha.
Poprzez miedze, poprzez łąki,
Poprzez leśnie ścieżki wąskie,
cztery łapy psa unoszą w świat.
Łapy, łapy, cztery łapy,
a na łapach pies kudłaty.
Kto dogoni psa? Kto dogoni psa?
Może ty, może ty, może jednak ja!
Praca w podręczniku
- Praca z KP3.35a – odczytywanie wyrazów, podkreślanie litery ł, łączenie wyrazów z właściwymi ilustracjami.
- Praca z KP3.35b – odczytywanie zdań, łączenie ich z obrazkami, pisanie litery Ł ł po śladzie i samodzielnie.
„Masaż na dobry humor”
Rodzic czyta wiersz, a domownicy wykonują gesty zgodne z jego treścią:
Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło.
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma.
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć.
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz.
Zabawa:, „Czego brakuje” – doskonalenie spostrzegawczości. Rozkładamy na dywanie kilka zabawek wybranych przez dziecko. Wypowiadamy wyrazy, można wysłuchiwać głoski na początku, na końcu wyrazu , albo głoskować. Jedna osoba odwraca się, a druga chowa jedną rzecz – należy odgadnąć co zniknęło. / można również zamieniać miejscami przedmioty i odgadywać o jaki przedmiot zmienił miejsce.
Zabawa: „Detektyw” – rodzic a potem dziecko opisuje przedmiot znajdujący się w: pokoju, na spacerze, w ogrodzie, na placu zabaw – podając jego podstawowe cechy np. widzę moim okiem detektywa coś czerwonego, prostokątnego z plastiku / klocek/
Miłej zabawy i nauki
Pozdrawiamy
Urszula Lubomska
Aneta Cieciera
Sylwia Krysiak